ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΗΣ 2ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ
5 Δεκεμβρίου 2022
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο (5,17-26)
Κάποια μέρα που ο Ιησούς δίδασκε, κάθονταν και τον άκουγαν Φαρισαίοι και νομοδιδάσκαλοι, που είχαν έλθει από κάθε χωριό της Γαλιλαίας και της Ιουδαίας και απ’ την Ιερουσαλήμ. Και η δύναμη του Κυρίου τον έκανε να θεραπεύει.
Τότε, κάποιοι άνδρες έφερναν πάνω σ’ ένα κρεβάτι έναν άνθρωπο που ήταν παράλυτος και ζητούσαν να τον βάλουν μέσα στο σπίτι και να τον εναποθέσουν μπροστά στον Ιησού. Αλλά επειδή δεν έβρισκαν από ποιο μέρος να τον περάσουν, εξαιτίας του πλήθους, αφού ανέβηκαν πάνω στο δώμα, τον κατέβασαν μέσα από τα κεραμίδια, μαζί με το φορείο, στη μέση, μπροστά στον Ιησού. Βλέποντας εκείνος την πίστη τους, είπε: «Άνθρωπε, σου συγχωρούνται οι αμαρτίες σου».
Άρχισαν τότε οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι να σκέπτονται και να λένε: «Ποιός είναι αυτός που προφέρει βλασφημίες; Ποιός μπορεί να συγχωρήσει αμαρτίες, παρά μόνος ο Θεός;»
Αλλά ο Ιησούς γνωρίζοντας τους διαλογισμούς των, απαντώντας, τους είπε: «Τι σκέπτεστε μέσα στις καρδιές σας; Τι είναι ευκολότερο να πω, “σου συγχωρούνται οι αμαρτίες σου ή να πω σήκω και περπάτα”; Αλλά για να δείτε ότι ο Υιός του ανθρώπου έχει εξουσία πάνω στη γη να συγχωρεί αμαρτίες», λέει στον παράλυτο, «Σ’ εσένα το λέω: Σήκω επάνω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου». Κι αμέσως εκείνος, σηκώθηκε μπροστά τους, πήρε το κρεβάτι πάνω στο οποίο ήταν κατάκοιτος και πήγε στο σπίτι του, δοξάζοντας το Θεό. Τους κυρίεψε όλους Θαυμασμός και δόξαζαν το Θεό. Και γεμάτοι δέος έλεγαν: «Σήμερα είδαμε παράδοξα πράγματα!».
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός (don Luigi Maria Epicoco)
Κάθε φορά που βρίσκομαι μπροστά στην ιστορία αυτών των ανώνυμων «τραυματιοφορέων», δεν μπορώ να μην σκεφτώ ότι η Εκκλησία είναι (ή θα έπρεπε να είναι) πρώτα απ ‘όλα αυτό: μια κοινότητα που καταβάλλει ακραία προσπάθεια να φορτωθεί όσους υποφέρουν και με κάθε τρόπο να τους φέρει μπροστά σ’ Εκείνον που μπορεί να κάνει κάτι γι’ αυτούς. Και για να το κάνει αυτό, πρέπει να έχει επίσης και μια ριψοκίνδυνη δημιουργικότητα, ώστε ν’ ανοίγει ασυνήθιστους δρόμους, όπως τη στέγη του σπιτιού στο σημερινό ευαγγέλιο. Προκειμένου να σώσουμε κάποιον, δεν πρέπει να αφήσουμε καμιά προσπάθεια, και δεν πρέπει να φοβόμαστε αν μερικές φορές αναγκαζόμαστε να παλέψουμε σε άγνωστους δρόμους. Το σημερινό ευαγγέλιο μας δίνει την εξουσία να το πράξουμε. «Και εκείνος, βλέποντας την πίστη τους, είπε: Άνθρωπε, οι αμαρτίες σου συγχωρέθηκαν». Είναι χάρη της πίστης αυτών των ανθρώπων που ο Ιησούς κάνει κάτι γι’ αυτόν τον άνθρωπο. Στην πραγματικότητα, θα έλεγα πως ο Ιησούς μάλλον κάνει κάτι με τον πόνο αυτού του ανθρώπου, του δίνει νόημα και μ’ αυτόν τον τρόπο τον ελευθερώνει από το ασήμαντο.
Η συγχώρεση είναι η εμπειρία που έχουμε, βλέποντας ότι ο πόνος μας δεν είναι πλέον χωρίς νόημα. Υπάρχουν πράγματα στη ζωή που όταν συμβαίνουν, επειδή τα υπομένουμε ή επειδή τα προκαλούμε, μας καθηλώνουν, μας παραλύουν, δε μας αφήνουν να προχωρήσουμε παραπέρα. Συναντώ τη συγχώρεση δε σημαίνει σβήνω ό, τι συνέβη, αλλά βρίσκω το νόημα που με κάνει να ξαναρχίσω τη ζωή μου.
Αυτός ο άνθρωπος έχει ήδη συναντήσει το θαύμα του, δεν χρειάζεται κάτι άλλο. Αυτό που συμβαίνει από κει και πέρα αφορά τη δυσπιστία των γραμματέων και των Φαρισαίων: «Τι είναι πιο εύκολο να πω: Σου συγχωρέθηκαν οι αμαρτίες ή να πω: Σήκω και περπάτα; Τώρα, για να ξέρετε ότι ο Υιός του ανθρώπου έχει τη δύναμη να συγχωρήσει τις αμαρτίες επάνω στη γη, εγώ σου λέω : σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου». Και αμέσως σηκώθηκε μπροστά τους.
Προσευχή της ημέρας.
Κύριε οι δυσκολίες της ζωής, τα βάσανα που με ταλανίζουν και οι αμαρτίες μου έχουν παραλύσει εντελώς την ζωή μου. Αισθάνομαι ότι η ψυχή μου είναι κατάκοιτη από το βάρος των συμφορών που κουβαλώ. Όλοι με κατηγορούν με το παραμικρό. Νιώθω ότι αυτοί που θέλουν το κακό μου με καταδιώκουν κάθε στιγμή. Παραμονεύουν από μακριά κι από κοντά για να βρουν ευκαιρία να μου επιτεθούν. Εγώ ανήμπορος στο έλεος τους δεν έχω την δύναμη να τους αντισταθώ. Κύριε αν και είμαι αμαρτωλός πιστεύω σε Σένα! Εναποθέτω όλες μου τις ελπίδες στην αγάπη Σου για μένα. Γι’αυτό δώσε μου το χέρι Σου Κύριε για να σηκωθώ όρθιος ξανά περήφανα μπροστά Σου πετώντας τον ζυγό των βασάνων. Σπάσε τα δεσμά που παραλύουν το σώμα μου και το πνεύμα μου. Παρηγόρησε την ψυχή μου με την φιλία Σου για να πάρω θάρρος, δύναμη, κουράγιο
Προσευχή του π. Πέτρου Χονγκ τ.Ι
Απόσπασμα από το προσευχητάρι ” Μέρα με την ημέρα με τον Θεό”.
