ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα  Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.

Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη Άγιο Ευαγγέλιο  (19,31-37)

            Τον καιρό εκείνο, οι Ιουδαίοι, επειδή ήταν η μέρα της προετοιμασίας του Πάσχα, για να μη μείνουν τα σώματα πάνω στο σταυρό κατά το Σάββατο, (διότι ήταν μεγάλη γιορτή εκείνη η μέρα του Σαββάτου), παρακάλεσαν τον Πιλάτο να σπάσουν τα σκέλη των σταυρωμένων και να τους πάρουν από εκεί.

Πήγαν, τότε, οι στρατιώτες κι έσπασαν τα σκέλη του πρώτου και του άλλου που είχε σταυρωθεί μαζί του. Αλλά όταν έφτασαν στον Ιησού, τον είδαν κιόλας νεκρό και δεν του έσπασαν τα σκέλη, αλλά ένας απ’ τους στρατιώτες με τη λόγχη του άνοιξε την πλευρά του κι αμέσως έτρεξε αίμα και νερό.

Κι αυτός που το είδε έδωσε μαρτυρία και η μαρτυρία του είναι αληθινή. Κι αυτός ξέρει ότι λέει την αλήθεια, ώστε να πιστέψετε κι εσείς. Επειδή αυτά έγιναν ώστε να εκπληρωθεί ο λόγος της Γραφής: Κανένα απ’ τα οστά του δε θα συντριβεί. Κι ένας άλλος λόγος της Γραφής λέει: Θα ατενίσουν εκείνον που τρύπησαν με λόγχη.

Λόγος του Κυρίου

Στοχασμός

Σήμερα γιορτάζουμε την Ιερά Καρδιά του Ιησού, την Καρδιά που τόσο πολύ μας αγαπά, παρ’ όλες τις αδυναμίες μας, σε τέτοιο σημείο μάλιστα ώστε συνεχίζει να προσφέρεται καθημερινά στην Αγία Τράπεζα, για μας. Ποιος καλύτερος τρόπος επομένως να γιορτάσουμε την Ιερά Καρδιά από το να συμμετέχουμε στη Θεία Λειτουργία και να λάβουμε τη Θεία Κοινωνία, σε μια ακόμη γιορτή της Ευχαριστίας; Μάλιστα, εδώ μπορούμε να αναφερθούμε στα αποτελέσματα των αναλύσεων του Ευχαριστιακού Θαύματος του Lanciano και των άλλων περιπτώσεων, που  έδειξαν ότι αυτό το κομμάτι σαρκός είναι μέρος της αριστερής κοιλίας της καρδιάς ενός ανθρώπου.

Στην πατρίδα μου, υπάρχει η παράδοση, στη γιορτή της Ιεράς Καρδιάς να επαναλαμβάνουμε τη λιτανεία, όπως την Κυριακή της Αγίας Δωρεάς. Αυτή τη μέρα την τόσο επίσημη, εμείς γιορτάζουμε και τη “φτωχή καρδιά” μας. Αυτή η γιορτή έρχεται να μας θυμίσει ότι και εμείς έχουμε μια καρδιά, φτιαγμένη κατ’ εικόνα και ομοίωση της Ιερής Καρδιάς του Ιησού. Βεβαίως, ίσως, σε ένα μεγάλο τμήμα της, όπως συμβαίνει με τη δική μου καρδιά, δεν είναι μια ιερή καρδιά. Όχι ακόμα, τουλάχιστον. Πρόκειται, επομένως, για μια καρδιά που χτυπάει, ικανή να αγαπά, ικανή να μισεί, ικανή να υποφέρει, που έχει πολλές πληγές, μερικές φορές πολλούς πόνους, πολλές ελπίδες και όνειρα.
Έχει και μια μεγάλη επιθυμία, να γίνει κατανοητή, να εκτιμηθεί, να αγαπηθεί. Όλα αυτά είναι πράγματα, πολύ συχνά, κρυμμένα, που κανείς δεν τα βλέπει, αλλά που για μας είναι πολύ σημαντικά. Και που βρίσκονται εκεί από  χρόνια. Είναι το πιο οικείο, το πιο αληθινό και πιο ιερό μέρος του εαυτού μας. Επειδή εκεί είμαστε “πραγματικά εμείς”, ο εαυτός μας, χωρίς φίλτρα. Είναι την καρδιά μας που σήμερα η Καρδιά του καλού Ποιμένα Ιησού πηγαίνει να αναζητήσει. Είναι με αυτήν την καρδιά που θέλει να ασχοληθεί. Επειδή τα πράγματα που ζουν στην καρδιά μας, και τα οποία οι περισσότεροι τα θεωρούν ανόητα, για την Ιερά Καρδία είναι σημαντικά. Είναι αυτές τις καρδιές, τις λίγο ρομαντικές, λίγο λυπημένες και άτυχες, αλλά και τις χαρούμενες και γαλήνιες, που συχνά αισθάνονται χαμένες ή μόνες τους έστω κι αν είναι μαζί με άλλες ενενήντα εννέα, που σήμερα ο Θεός μου θέλει να αναζητήσει.  Σίγουρα ψάχνει τη δική μου, η οποία τον χρειάζεται τόσο πολύ και  ίσως και τη δική σου. Γιατί εκείνος ενδιαφέρεται για μας. Είναι ο καλός μας ποιμένας και πάντα έρχεται να μας αναζητήσει. Δε σκέφτεται σαν εμάς, που αν θα είχαμε “εκατό πρόβατα” και είχαμε χάσει ένα, θα λέγαμε: “Υπομονή, η απώλεια είναι ελάχιστη, αφού έσωσα το μεγαλύτερο μέρος, το άλλο θα το αντικαταστήσω”. Για την Καρδιά του Ιησού, αυτή η μοναδική απώλεια , αποτελεί πηγή βαθιά θλίψης,  επειδή ο καθένας είναι μοναδικός. Η καρδιά μας είναι μοναδική. Δεν μπορεί να αντικατασταθεί. Φυσικά, χρειάζεται καρδιά για να σκεφτόμαστε έτσι, μια καρδιά Καλού Ποιμένα, μια Ιερή Καρδιά, μια καρδιά από το Θεό, μια καλύτερη καρδιά από τη δική μου.

Στοχασμός: don Giuseppe Terranova

Προσευχήσου…

«Κύριε, έχω πολλά ερωτηματικά στη ζωή μου.
Κύριε, εάν σκεφτώ γιατί γεννήθηκα,
Εσύ είσαι η πιο όμορφη απάντηση, καθώς μου απαντάς: «γεννήθηκες γιατί σε αγαπώ».
Κύριε, αν αναρωτηθώ πού γεννήθηκα,
Εσύ είσαι η πιο γλυκιά απάντηση καθώς μου λες «ήσουν στην Καρδιά μου, και εκεί θα κατοικείς πάντοτε».
Κύριε, αν σκεφτώ που σταματά η ζωή μου και τότε Εσύ είσαι η πιο γαλήνια απάντηση,
καθώς μου απαντάς  «όταν αναπαυθείς θα ζεις στην Αγάπη μου».
Κύριε, αναρωτιέμαι και πάλι και σκέφτομαι πώς να ζήσω τη ζωή μου.
Και πάλι Εσύ είσαι η πιο σίγουρη απάντηση, καθώς σου λέω «Εσύ είσαι μαζί μου,
γι’ αυτό τίποτα δεν φοβάμαι καθώς τα πάντα τα ζω μαζί μ’ Εσένα».
Μίλα μου πάντοτε Κύριε,  κάθε ημέρα και περισσότερο, ώστε κάθε μέρα να σε αγαπώ περισσότερο. Αμήν

(πηγή: episkopisyrou.gr)
πνρ