Ημέρα προσευχής των Καθολικών γυναικών
«Δεν μπορώ να αναπνεύσω»: αυτό είναι το θέμα της «Ημέρας της Προσευχής» που ανακοινώθηκε για την 24η Αυγούστου από την Οργάνωση της Νοτιοαφρικανικής Ένωσης Καθολικών Γυναικών (Saucwo). «Η πρωτοβουλία – που αναρτήθηκε στον ιστότοπο των Επισκόπων της Νότιας Αφρικής – θέλει να δώσει μια φωνή σε όσους δεν έχουν φωνή και προέκυψε από την επιθυμία να ξεπεραστεί η απομόνωση και η μοναξιά του «απαγορευτικού», λόγω της πανδημίας του κοροναϊού, ώστε να” αλληλοϋποστηρίζουν και να ενισχύουν την αδελφοσύνη σε αυτήν την εποχή του παγκόσμιου πόνου.
«Ο τίτλος της ημέρας φαίνεται να υπενθυμίζει την κραυγή που ο Τζορτζ Φλόιντ, ο Αφρικανός Αμερικανός πέθανε τον Ιούνιο στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά τη σύλληψή του από έναν λευκό αστυνομικό. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί σε τηλεοπτική λειτουργία μέσω του προγράμματος Zoom. Θα ξεκινήσεις στις 14.15 έως 16.00, και θα δούμε, μεταξύ άλλων παρεμβάσεων, εκείνη του κ. Ερμενέιλντ Μακόρο, Γενικού Γραμματέα της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Νοτίου Αφρικής.
Χρειαζόμαστε ίσες ευκαιρίες και περισσότερη προστασία
Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι ο “Μήνας Γυναικών” γιορτάζεται τον Αύγουστο στη Νότια Αφρική για να αποτίσει φόρο τιμής στους περισσότερους από 20 χιλιάδες νέους που διαδήλωσαν μαζικά στην Πραιτόρια στις 9 Αυγούστου 1956, κατά το Απαρτχάιντ, κατά της υποχρέωσης “να περάσει” για μαύρους πολίτες. Το 2020, το θέμα του μήνα είναι “Ισότητα των φύλων: εξασφάλιση των δικαιωμάτων των γυναικών για ένα μέλλον ισότητας” Για την περίσταση, την περασμένη Κυριακή, η αδ. Nkhensani Shibambu, πρόεδρος του Lccl (για την Αφιερωμένη Ζωή) εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία επέμεινε στην ανάγκη για ίσες ευκαιρίες για τον κόσμο των γυναικών, όπως στην αμοιβή, στην οικιακή εργασία, στον τερματισμό της σεξουαλικής παρενόχλησης και κάθε μορφής βίας, σε επαρκείς υπηρεσίες υγείας και στην ενεργό συμμετοχή στην πολιτική και κοινωνική ζωή.
Η πραγματική αλλαγή είναι αργή
Στη Νότια Αφρική, «έχουμε ένα από τα πιο προοδευτικά Συντάγματα στον κόσμο που εγγυάται την ισότητα των φύλων και την υπεράσπιση των γυναικών», δήλωσε ο αδ. Shibambu, αλλά «παρόλα αυτά, δεν έχει ακόμη επέλθει η πραγματική αλλαγή» και παραμένει ως «μία από τα πιο σοβαρές κοινωνικοοικονομικές προκλήσεις για τη χώρα “. “Οι γυναίκες – πρόσθεσε – κερδίζουν λιγότερα, έχουν λιγότερο ασφαλείς θέσεις εργασίας, έχουν λιγότερη πρόσβαση στην κοινωνική προστασία και αποτελούν την πλειοψηφία των μονογονεϊκών οικογενειών”.
Η βία είναι μια πραγματική μάστιγα.
Αλλά όχι μόνο αυτό: μεταξύ των κύριων εμποδίων για τον γυναικείο τομέα, υπάρχει η «μάστιγα της βίας και της γυναικείας αυτοκτονίας»: «Το 2019 – υπενθύμισε η Πρόεδρος της LCCL – περισσότερες από 52 χιλιάδες ανάφεραν στην αστυνομία σεξουαλικά εγκλήματα και σχεδόν 42.000 βιασμούς, αποδεικνύοντας ότι η βία κατά των γυναικών είναι μια εκτεταμένη μάστιγα στις κοινότητες της Νοτίου Αφρικής». Επιπλέον, το υποχρεωτικό απαγορευτικό και η κοινωνική απομόνωση λόγω της πανδημίας Covid-19 «έχουν κάνει τις γυναίκες πιο ευάλωτες και πιο εκτεθειμένες σε οικιακή παρενόχληση». Ακόμη και το βάρος της φροντίδας των ασθενών βαρύνει σε μεγάλο βαθμό τις γυναίκες: η αδ. Shibambu υπενθύμισε ότι στην πραγματικότητα ορισμένες μελέτες δείχνουν υψηλότερη θνησιμότητα κορωνοϊού στους άνδρες από τις γυναίκες και “αυτό σημαίνει ότι οι γυναίκες αναλαμβάνουν την φροντίδα των ασθενών και ότι ένας μεγαλύτερος αριθμός από αυτούς θα χηρέψει, λόγω της πανδημίας ».
Η σκέψη της μοναχής απευθύνεται, τόσο σε όλες εκείνες που έχασαν τους συζύγους τους λόγω ασθένειας, όσο και σε όλες τις γυναίκες που πέθαναν από τον ιό, συμπεριλαμβανομένων κάποιων μοναχών και μοναζουσών. “Τους ευχαριστούμε για τη γενναιόδωρη συνεισφορά τους – είπε η αρχηγός του LCCL – για την ανιδιοτελή υπηρεσία τους στις κοινότητες στις οποίες υπηρέτησαν και, κυρίως, για τη διακονία της προσευχής τους”. Ένα ακόμη ευχαριστώ στους Αφρικανούς υπαλλήλους υγείας που «βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να καταπολεμήσουν αυτόν τον θανατηφόρο ιό». Έγινε επίσης προσευχή για τους ασθενείς και τους άρρωστους.
Τέλος, η ανακοίνωση της Shibambu ολοκληρώθηκε με μια έκκληση: “Τώρα εναπόκειται σε εμάς να είμαστε μέρος της γενιάς που θέτει τέρμα στην ανισότητα των φύλων, γιατί έως ότου όλες οι γυναίκες είναι ελεύθερες και αντιμετωπίζονται ισότιμα και με αξιοπρέπεια, και εμείς οι ίδιες δεν θα είμαστε ελεύθερες “
+Ν
