Η ΤΗΝΟΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΕ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΧΙΟΝΩΝ
Την Παρασκευή 5 Αυγούστου πανηγύρισε ο μικρός ιστορικός και πρώην Ενοριακός Ναός ς Ναός της Παναγίας των Χιόνων που ευρίσκεται ανάμεσα στους οικισμούς Κτικάδο και Χατζηράδο της Τήνου. Σε καταλόγους της Αρχιεπισκοπής μας αναφέρεται η ύπαρξή του πριν το έτος 1700 και θεωρείται ο μοναδικός στην ελληνική επικράτεια που οικοδομήθηκε μετά την απόφαση της οικουμενικής Συνόδου να αποδοθεί στην Παναγία ο τίτλος της Θεοτόκου.
Την παραμονή της εορτής τελέστηκε πανηγυρικός Εσπερινός προς τιμή της Παναγίας από τον εφημέριο της ποιμαντικής Ενότητας του Κάμπου π. Γεώργιο Ανδριώτη.
Την Ημέρα της εορτής τελέστηκε η Θεία Λειτουργία στις 6.30 το πρωί από τον Λειτουργό του Ναού Γεώργιο Ανδριώτη προκειμένου να εξυπηρετηθούν και όσοι είχαν διανυκτερεύσει στο Ναό και στις 11 τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από τον Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπό μας π. Νικόλαο και συλλειτούργησε μαζί του ο π. Γεώργιος Ανδριώτης.
Η συμμετοχή των ευλαβών της Παναγίας ήταν όπως κάθε χρόνο καλή.
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου μίλησε ο Αρχιεπίσκοπος στην Εκκλησία και είπε:
Ο Πατριάρχης της Κωνσταντινουπόλεως Νεστόριος δίδασκε ότι δεν πρέπει την Παναγία να την αποκαλεί η Εκκλησία Θεοτόκο αλλά απλώς Χριστοτόκο, διότι η Παναγία δεν γέννησε το Χριστό Θεό αλλά το Χριστό άνθρωπο. Δίδασκε δηλαδή πως ο Χριστός είναι δύο ξεχωριστά πρόσωπα: το θεϊκό και το ανθρώπινο σε κάθε ένα από αυτά ευρίσκεται και μία φύση η θεϊκή και η ανθρώπινη. Αντίθετα άλλοι πίστευαν πως ο Χριστός είναι ένα πρόσωπο και σ’ αυτό το πρόσωπο υπάρχει και η θεϊκή και η ανθρώπινη φύση. Αυτό πίστευε η Εκκλησία στη Δύση.
Ο Πάπας Κελεστίνος είχε ήδη καταδικάσει τη διδασκαλία του Πατριάρχη Νεστορίου ως αιρετική. Όμως για την όλη Εκκλησία υπήρχαν ακόμη αμφιβολίες που έπερεπε να διευκρινιστούν. Αυτό μπορούσε να γίνει μόνο μέσα από μία οικουμενική Σύνοδο η απόφαση της οποίας θα δέσμευε τόσο την ανατολή όσο και τη δύση.
Αυτό έγινε το έτος 431 από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο τον Δεύτερο, ο οποίος και συγκάλεσε την Τρίτη οικουμενική Σύνοδο στην πόλη της Εφέσου.
Οι θεοφόροι Πατέρες της Συνόδου ήταν περισσότερο από σαφείς. Ο Χριστός δεν είναι δύο πρόσωπα, αλλά ένα πρόσωπο και σ’ αυτό το ένα πρόσωπο συνυπάρχουν η θεϊκή και η ανθρώπινη φύση. Η Παναγία γέννησε ένα πρόσωπο τον Ιησού Χριστό που έχει τη θεϊκή και την ανθρώπινη φύση. Επομένως η Παναγία είναι Μητέρα του Θεανθρώπου Χριστού και επομένως και ΘΕΟΤΟΚΟΣ.
Η θεόσταλτη αυτή απόφαση της οικουμενικής Συνόδου έγινε δεκτή από την Εκκλησία με ανακούφιση και ενθουσιασμό από όλη την Εκκλησία. Η Σύνοδος καταδίκασε ως αιρετική αυτή τη διδασκαλία του Νεστορίου και ως αιρετικό το Νεστόριο.
Για να γιορτάσουν αυτό το γεγονός οι χριστιανοί της Ρώμης ανήγειραν ένα μεγάλο Ναό, μία βασιλική προς τιμήν της Παναγίας την λεγόμενη SantaMariaMaggiore.
Στις 5 Αυγούστου κάθε χρόνο, σήμερα δηλαδή, η Εκκλησία εορτάζει την απόφαση της Συνόδου της Εφέσου και τα εγκαίνια αυτής της βασιλικής της Παναγίας που χτίστηκε στη Ρώμη.
Μέσα από τους αιώνες οι χριστιανοί της Ανατολής και οι χριστιανοί της Δύσης συναγωνίζονται ποιοι θα δώσουν τον πιο επιτυχή τίτλο και ποιοι θα προσθέσουν ακόμη ένα στους πολυάριθμους τους πολυάριθμους τίτλους της. Η ανατολή με τον μικρό και Μεγάλο Παρακλητικό κανόνα αλλά προπάντων με τον Ακάθιστο Ύμνο αποδίδει στην Παναγία τους πιο εκφραστικούς τίτλους που ανθρώπινο μυαλό μπορεί να νοηθεί. Η Δύση δύση με τις γνωστές λιτανείες της Παναγίας κατά την απαγγελία του Ροδαρίου δημιουργεί μία θαυμάσια αλυσίδα τίτλων που εκφράζουν αυτό που ένθερμα πιστεύει για το εξαιρετικό πλάσμα της Θεϊκής δημιουργίας, την Παναγία.
Βέβαια η Παναγία δεν είναι η ίδια σκοπός, αλλά είναι εκείνη που μας οδηγεί στον μοναδικό σκοπό που είναι ο ίδιος ο Χριστός. Σήμερα περισσότερο από ποτέ ο κόσμος έχει ανάγκη από το Χριστό γιατί είναι η μόνη οδός που οδηγεί στον Πατέρα. Ο κόσμος έχει ανάγκη από την Παναγία διότι εκείνη είναι το μονοπάτι που μας οδηγεί στην μοναδική αυτή οδό.
Hσημερινή εορτή, μας δίνει την ευκαιρία να τιμήσουμε την Παναγία με τον ωραιότερο και ουσιαστικότερο τίτλο της ΘΕΟΤΟΚΟΥ. Αυτός ο τίτλος εκπροσωπεί με τον καλύτερο τρόπο την μοναδική και ανεπανάληπτη αποστολή της μέσα στο Μυστήριο της λύτρωσης και της σωτηρίας.
Η Δεύτερη Σύνοδος του Βατικανού εγκωμιάζοντας τη συμμετοχή της Παναγίας στο Μυστήριο της Σωτηρίας, παρουσιάζει τη σχέση που δημιουργείται μεταξύ της Παναγίας και του Χριστού χάρη στο Μυστήριο της Λύτρωσης. Η Παναγία χαρακτηρίζεται από τη Σύνοδο ως ο «πιο γλυκύς καρπός της λύτρωσης» είναι εκείνη που «πρώτη και κατά τρόπο εξαιρετικό, λυτρώνεται χάρη στις αξιομισθίες του Υιού της και συνεργάζεται για τη λύτρωση όλου του ανθρωπίνου γένους».
Η Παναγία είναι εκείνη που πρεσβεύει καθημερινά και ακατάπαυστα για την κάθε μια και τον κάθε ένα μας και εξασφαλίζει σε όσους την ευλαβούνται την αποτελεσματική μητρική μεσιτεία της.
Σας καλώ στη διάρκεια αυτής της Θείας Λειτουργίας να παρακαλέσουμε τον Κύριο να μας φωτίζει με τη χάρη του και να εμπνέει συνεχώς γενναίες πράξεις κατανόησης, αγάπης και συμφιλίωσης μεταξύ όλων των χριστιανών, για να μπορούμε όλοι οι χριστιανοί μαζί να τιμούμε την Παναγία με τον πιο όμορφο τίτλο της που είναι ΘΕΟΤΟΚΟΣ. Αμήν.