Η ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΙΑΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ
Με αυτό τον τίτλο η εφημερίδα της Αγίας Έδρας παρουσίασε τη ζωή της αμερικανίδας μοναχής Helen Prejean, 80 ετών πλέον, όπως αποτυπώθηκε στο βιβλίο της “ River of Fire “. H μοναχή είναι από τις πιο γνωστές ακτιβίστριες για την κατάργησης της θανατικής ποινής στις ΗΠΑ
Στο βιβλίο της αποτυπώθηκε όχι μόνο η αγώνας της, από τη δεκαετία του `90 για την κατάργηση της ( εποχή προέδρου Ρείγκαν και” μηδενικής ανοχής”, με υποστηριχτές και σε καθολικό ιερατείο και ποίμνιο ) αλλά, ουσιαστικά, η πορεία της καθολικής κοινότητας στις ΗΠΑ , μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο…
Η αδελφή Helen γεννήθηκε το 1939 στη Λουιζιάνα, σε σχετικά πλούσια οικογένεια, 3 δεκαετίες πριν ξεκινήσουν οι πολιτικοί αγώνες του μαύρου πληθυσμού για ίσα δικαιώματα. Μπήκε στο δοκίμιο των Αδελφών του Αγίου Ιωσήφ, το 1957, τελειώνοντας το σχολείο. ήταν εποχή που εντός του τάγματος επικρατούσε μια κουλτούρα “ υποταγής”, μην ξεχνάμε ότι ήταν αμερικανικός νότος, όπου οι απόγονοι των σκλάβων πληρώνονταν ακόμα “με αγαθά”. Η ίδια η καθολική οικογένειά της θεωρούσε φυσιολογική την αντικατάσταση της “σκλαβιάς” από το συστηματικό ρατσισμό που έθετε σε απομόνωση τους αμερικανούς με πιο σκούρα επιδερμίδα…
Η νεαρή, τότε, μοναχή περιγράφει πόσο διαφορετική ήταν η ζωή της φίλης της Chris, μοναχής που εργαζόταν σε νοσοκομείο, από τη ζωή που “όφειλε” να κάνει η ίδια, ως εκπαιδευτικός, υπεύθυνη για τις νέες μοναχές και ηγουμένη στη συνέχεια αλλά και τις απόψεις για αγαμία του κλήρου, αγνότητα, στυλ ζωής και προοπτικών που επικρατούσαν στην Εκκλησία αμέσως μετά τη Β Σύνοδο του Βατικανού
Η Β΄ Σύνοδος του Βατικανού “άνοιξε την πόρτα” , ώστε η αδ. Helen να βρει και άλλους τρόπους να ζήσει τη μοναχική ζωή, να γνωρίσει νέα θεολογικά ρεύματα και να ζήσει την τότε πραγματικότητα της νεανικής έκρηξης αλλά και των αγώνων για κοινωνικά δικαιώματα. Το 1962 δίδασκε στην Ακαδημία του Αγίου Ιωσήφ, στη Νέα Ορλεάνη και η απόφαση των Μοναχών να δεχθούν αφροαμερικανούς μαθητές
συνάντησε τις σφοδρές αντιδράσεις των άλλων γονέων. Κάποια στιγμή άφησε το Νότο και πήγε στον Καναδά και στη Νέα Υόρκη, ήρθε σε επαφή με άλλες ιδέες και διεύρυνε τους επιστημονικούς της ορίζοντες . Στο ίδιο της το Τάγμα υπήρχαν δύο ρεύματα, ένας υπέρ της πνευματικότητας και ένα υπέρ του ακτιβισμού για την κοινωνική δικαιοσύνη. Η αδελφή Helen ανακάλυψε στα 40 χρόνια της ότι ήθελε να εργαστεί για τους πιο φτωχούς και κατά της κοινωνικής περιθωριοποίηση. Μετά από ένα διάστημα παραμονής στο Μεξικό επέστρεψε και εγκαταστάθηκε σε ένα από τα πιο επικίνδυνα μέρη της Νέας Ορλεάνης μάχες μεταξύ συμμοριών, παιδική θνησιμότητα και δύσκολες οικογενειακές σχέσεις η καθημερινή πραγματικότητα της περιοχής
Ο αγώνας κατά της ποινής του θανάτου ξεκινά εκείνη την περίοδο και διαρκεί ως τις μέρες μας. Θυμάται τη συνάντησή της με τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β΄ το 1997 και γράφει πόσο ικανοποιημένη ένιωσε τον Αύγουστο 2018, όταν ο Πάπας Φραγκίσκος απάλειψε τη θανατική ποινή για όλα τα εγκλήματα, από την Κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας
Στο βιβλίο της μοναχής Helen εξιστορείται η συνειδητοποίηση της Καθολικής Εκκλησίας στις ΗΠΑ, ώστε να ζήσει ανανεωμένη στο σύγχρονο κόσμο μετά την Β Σύνοδος του Βατικανού, αλλά και η νέα θέση της γυναίκας ως μοναχής, που δεν έχουν θέση μόνο ως εκπαιδευτικοί ή εργαζόμενες σε νοσοκομεία …
Πληροφόρηση και φωτογραφία από L`Osservatore Romano 27-9-2019
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ
μέλος της Συνοδικής Επιτροπής “Δικαιοσύνη και Ειρήνη”
