Η κραυγή των εφημερίων για βοήθεια, η πανδημία και η κρίση τω ενοριών
Ο κορωνοϊός, το lockdown και η οικονομική κρίση: τρία στοιχεία που δεν αγγίζουν μόνο τους πολίτες, αλλά και την Εκκλησία, που ζητά βοήθεια. Λίγοι άνθρωποι στην εκκλησία για φόβο του συγχρωτισμού πλήθους, λίγα εισοδήματα από προσφορές. Η Εκκλησία αρχίζει επίσης να αισθάνεται τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης που προκαλείται από την πανδημία.
Covid: η Εκκλησία αντιμετωπίζει επίσης δυσκολίες
Δεν είναι μια εύκολη κατάσταση που μεμονωμένες ενορίες αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης και πανδημίας του κορωνοϊού. Οι άνθρωποι, λόγω του φόβου της μετάδοσης, είναι όλο και λιγότεροι στην εκκλησία και, κατά συνέπεια, οι προσφορές τείνουν συνεχώς επίσης να μειώνονται. Πώς να σταματήσει αυτή η περίπλοκη και δύσκολη κατάσταση;
Οι προϋπολογισμοί των μεμονωμένων ενοριών υποφέρουν, ειδικά στα πιο απομακρυσμένα χωριά και μακριά από τις μεγάλες πόλεις. Η περίπτωση είναι ακόμη πιο δύσκολη με ενορίες μικρών χωριών με ελάχιστους πιστούς..
Η κραυγή για βοήθεια από τους εφημερίους των μικρών ενοριών
“Έχω ήδη χρησιμοποιήσει τις αποταμιεύσεις μου για την εξόφληση χρεών” – είπε κάποιος εφημέριος. Αλλά δεν είναι ο μόνος που ξεκίνησε αυτήν την κραυγή για βοήθεια: “Οι προσφορές των πιστών στην ενορία έχουν μειωθεί κατά 80%, έχουμε προβλήματα με τα έξοδα, τα χρήματα είναι όλο και λιγότερο και η διαχείριση είναι πάντα η ίδια” – δηλώνει ο εφημέριος ενός Καθεδρικού Ναού.
Αναρωτιόμαστε: στα διάφορα διατάγματα που εκδίδει η κυβέρνηση για «αποκατάσταση και χρηματοδότηση» οντοτήτων που αντιμετωπίζουν δυσκολίες κατά την περίοδο του ορωνοϊού, γιατί δεν καλύπτονται και οι ενορίες;
Ενορίες και άλλοι αναγνωρισμένοι θρησκευτικοί φορείς (επισκοπές, θρησκευτικά ιδρύματα, επισκοπή Caritas …) των θρησκευτικών νομικών προσώπων γιατί δεν συγκαταλέγονται μεταξύ των θεσμών και που έχουν ανάγκη της κρατικής βοήθειας για να εκπληρώσουν τον ιερό και κοινωνικό σκοπό τους; Γιατί και η παρούσα Κυβέρνηση αγνοεί αυτούς τους θεσμούς; Γιατί δέχεται το ΕΝΦΙΑ, την φορολογία των ελαχίστων εισοδημάτων και δεν δείχνει καμία ευαισθησία προς τους θεσμούς αυτούς, αλλά μόνο την υποχρέωση να καταβάλλουν τους διάφορους Φόρους. Γνωρίζω Επισκοπή που έχει εισοδήματα το χρόνο 17.000 ευρώ και φορολογείται με 7.000 ευρώ.
Αλλά η κατάσταση δεν είναι πάντα τόσο εύκολη και απλή. Δεν είναι απλώς ζήτημα «επισιτιστικής υποστήριξης» για τις πιο άπορες οικογένειες κατά τη διάρκεια της πανδημικής περιόδου ή όχι, αλλά και η οικονομική στήριξη των μεμονωμένων ενοριών με κεκλεισμένες τις θύρες των Ναών και κεκλεισμένων των μυαλών των ιθυνόντων. Εξ ου και η δίκαιη κραυγή για βοήθεια από τους εφημερίους.
+Ν
