Η εξουσία του Θεού

Η Νέα Διαθήκη το παραδέχεται καθαρά: «Η «Καλή Αγγελία» (το Ευαγγέλιο) είναι ο ίδιος ο Χριστός με ότι ανθρώπινο δένεται. Φαίνεται ότι στην εποχή Του, οι προφήτες είχαν εξαφανισθεί. Κανένας λόγος δεν ήταν αποδεχτό ότι ερχόταν από τον Θεό. Τότε, εμφανίστηκε ο Χριστός. Το στόμα Του αναφερότανε στο Θεό. Το είναι Του ήταν λόγος ζωντανός και έδινε βάρος και νόημα σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη. Τα λόγια Του ήταν πράξεις ελευθερίας και πράξεις που – αυτές καθαυτές ήταν απελευθερωτικές. Και για να μην είναι καταπιεστική η εξουσία Του, απευθύνεται προσωπικά κι όχι γενικά: «Εσύ ακολούθησέ με!».

Έτσι διαπιστώνουμε ότι μέσα στα ευαγγελικά κείμενα, η «εξουσία» που λαβαίνει ο μαθητής, είναι δεμένη με το σύνολο και τείνει αναγκαστικά να «εξουσιοδοτήσει» με τη σειρά της, κι άλλους να κάνουν το ίδιο, όπως γίνεται και στην επαγγελματική σταδιοδρομία. Όταν ένα άτομο δεχθεί το Λόγο, αυτομάτως γίνεται δημιουργός ζωής η οποία (ζωή) αποστέλλεται σε άλλα άτομα για να τα εξουσιοδοτήσει να κάνουν το ίδιο, δηλαδή να μιλούν με εξουσία, να πάρουν τη θέση που τους αρμόζει και να γίνουν ζωντανοί οργανισμοί. Η εξουσία του Θεού είναι ενεργός και παράγοντας ζωής και είναι κρίμα να μένει αδρανής. Είναι ανάγκη να την μεταδώσουμε με τη ζωή και το παράδειγμά μας σ’ όσους έρχονται σε επικοινωνία μαζί μας.

π.Μ.Β