Φραγκίσκος: Ο Θεός μας αγαπά με τις αδυναμίες μας,
ας ανοίξουμε την πόρτα του σπιτιού μας

Αυτό που προκύπτει από το Ευαγγέλιο της Κυριακής είναι ένα μήνυμα άπειρης αγάπης για την ανθρωπότητα: Ο Θεός έγινε σάρκα και ήρθε ανάμεσά μας. Ο Πάπας Φραγκίσκος υπογραμμίζει κατά το Angelus, την επιλογή του Θεού να μοιραστεί μαζί μας την ανθρωπότητά μας και μας καλεί να ανοίξουμε την καρδιά μας σε Εκείνον και να του εμπιστευτούμε χωρίς φόβο, «χαρές και πόνο, επιθυμίες και φόβους, ελπίδες και θλίψεις, άτομα και καταστάσεις».

Adriana Masotti – πόλη του Βατικανού

Ο Ιησούς, Εκείνον που μελετήσαμε ως βρέφος τα Χριστούγεννα, υπήρχε πριν από την έναρξη των πραγμάτων, πριν από το σύμπαν, πριν από κάθε χρόνο ή χώρο. Αυτό μας λέει το απόσπασμα του Ευαγγελίου αυτής της Κυριακής το οποίο ο Πάπας Φραγκίσκος θέτει στο επίκεντρο της κατήχησής του κατά το Angelus, την οποία για ακόμη μια φορά, πρόφερε από την Βιβλιοθήκη του Palazzo Apostolico.

Ο Θεός ήθελε πάντα να επικοινωνεί μαζί μας

Ο απόστολος Ιωάννης ξεκινά το Ευαγγέλιό του με τα εξής λόγια: «Στην αρχή υπήρχε il Verbo». Il Verbo, δηλαδή ο Λόγος. Και ο Πάπας αναφέρει:

Ο Λόγος χρησιμοποιείται για να επικοινωνούμε: δεν μιλάμε μόνοι μας, μιλάμε με κάποιον. Πάντα μιλάμε με κάποιον. Όταν στο δρόμο βλέπουμε ανθρώπους που μιλάνε μόνοι τους, λέμε «Σε αυτό το άτομο κάτι του συμβαίνει». Όχι: εμείς μιλάμε πάντα με κάποιον. Τώρα, το γεγονός ότι ο Ιησούς από την αρχή είναι ο Λόγος σημαίνει ότι από την αρχή ο Θεός επιθυμούσε να επικοινωνήσει μαζί μας, επιθυμεί να μας μιλήσει. Ο μονογενής υιός του Πατέρα επιθυμεί να μας πει για την ομορφιά τού να είμαστε παιδιά του Θεού. Είναι το «αληθινό φως» και επιθυμεί να μας απομακρύνει από το σκοτάδι του κακού. Είναι «η ζωή» η οποία γνωρίζει τη δική μας ζωή και επιθυμεί να μας πει ότι μας αγαπά από πάντα. Μας αγαπά όλους. Ιδού το σημερινό υπέροχο μήνυμα: ο Ιησούς είναι ο αιώνιος Λόγος του Θεού ο οποίος από πάντα μας σκέφτεται και επιθυμεί να επικοινωνεί μαζί μας.

Εν Χριστώ, ο Θεός έγινε εύθραυστος

Αλλά ο Θεός προχώρησε πέρα από αυτό, για να μας μιλήσει, πράγματι, ο Λόγος έγινε σάρκα και ήρθε «για να κατοικήσει ανάμεσά μας». Και ο Φραγκίσκος αναρωτιέται γιατί ο Ευαγγελιστής χρησιμοποιεί την λέξη «σάρκα» και όχι την πιο κομψή έκφραση ότι «έγινε άνθρωπος». Και παρατηρεί: επειδή με αυτόν τον τρόπο επιθυμεί να δείξει «την δική μας ανθρώπινη κατάσταση σε όλη της την αδυναμία, σε όλη της την ευθραυστότητα».

Μας λέει ότι ο Θεός έγινε εύθραυστος για να αγγίξει από κοντά τις αδυναμίες μας. Επομένως, από τη στιγμή που ο Κύριος έγινε σάρκα, τίποτα στη ζωή μας δεν είναι ξένο. Δεν υπάρχει τίποτα που Εκείνος περιφρονεί, τα πάντα μπορούμε να τα μοιραστούμε μαζί Του. Όλα. Αγαπητέ αδελφέ, αγαπητή αδελφή, ο Θεός έγινε σάρκα για να μας πει, για να σου πει ότι σε αγαπά, ότι μας αγαπά, μέσα από την ευθραυστότητά μας, μέσα από την ευθραυστότητά σου, ακριβώς έτσι, όταν αισθανόμαστε ντροπιασμένοι, όταν αισθάνεσαι ντροπιασμένος.

Και ο Πάπας πρόσθεσε εκτός κειμένου:

Και αυτό είναι τολμηρό: είναι τολμηρή η απόφαση του Θεού. Έγινε σάρκα ακριβώς έτσι όπως τόσο συχνά εμείς αισθανόμαστε ντροπιασμένοι. Εισέρχεται μέσα στη ντροπή μας για να γίνει αδελφός μας, για να μοιραστεί μαζί μας την πορεία της ζωής.

Ας ανοίξουμε την καρδιά μας και το σπίτι μας στον Κύριο

Ο Θεός έγινε σάρκα, δηλαδή ένας από εμάς, συνεχίζει ο Πάπας Φραγκίσκος, όχι ως κάποιος που φορά ένα κοστούμι, «που το βάζει και το βγάζει». Ο Χριστός είναι στον Ουρανό «με το σώμα του από ανθρώπινη σάρκα». Ενώθηκε για πάντα με την ανθρωπότητά μας, «θα μπορούσαμε να πούμε ότι την νυμφεύθηκε». «Μου αρέσει να πιστεύω ότι όταν ο Κύριος προσεύχεται στον Πατέρα για εμάς – συνεχίζει ο Πάπας – δεν μιλάει μόνο: του δείχνει τις πληγές της σάρκας, του δείχνει τα δάκρυα που έχυσε για εμάς». Ο Ιησούς έφερε τα σημάδια των δεινών μας. Ο Θεός εν Χριστώ δεν ήρθε για να μας επισκεφθεί, υπογραμμίζει ακόμη ο Φραγκίσκος, ήρθε για να μείνει μαζί μας.

Τι επιθυμεί τότε από εμάς; Επιθυμεί μια μεγάλη οικειότητα. Επιθυμεί να μοιραστούμε μαζί Του χαρές και πόνους, επιθυμίες και φόβους, ελπίδες και θλίψεις, άτομα και καταστάσεις. Ας το κάνουμε με εμπιστοσύνη, ας ανοίξουμε τις καρδιές μας, ας του τα διηγηθούμε όλα. Ας σταθούμε σιωπηλά μπροστά στην φάτνη για να γευτούμε την τρυφερότητα του Θεού που ήρθε κοντά μας, που έγινε σάρκα. Και χωρίς φόβο ας τον προσκαλέσουμε να έρθει σε εμάς, στο σπίτι μας, στην οικογένειά μας, και επίσης – όλοι το γνωρίζουμε καλά – ας τον προσκαλέσουμε στην ευθραυστότητά μας. Ας τον καλέσουμε να δει τα δάκρυά μας. Θα έρθει και η ζωή θα αλλάξει.