Ερωτευμένοι με το Θεό και τον πλησίον
Απλά ερωτευμένοι με τον Ιησού: Αυτός είναι που δίνει με τη χάρη του, ζωή στα πάντα, που μας ωθεί να αναζητήσουμε τον πλησίον, που δίνει ελπίδα όταν έχουμε χάσει το θάρρος μας, δείχνοντάς μας τη σωτηρία. Αυτά ήταν τα λόγια στην ομιλία του κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας στην Βασιλική του Βατικανού για την Παγκόσμια Ημέρα για την Αφιερωμένη Ζωή. Οι μοναχοί – είπε – είναι απλοί άντρες και γυναίκες που έχουν δει «το θησαυρό που αξίζει περισσότερο από όλα τα αγαθά του κόσμου» και γι αυτό εγκατέλειψαν τα πάντα. Έχουν μάτια που ξέρουν να βλέπουν τη χάρη, ακόμη και μέσα στην ευθραυστότητα, εκεί όπου ο διάβολος επιμένει στην δυστυχία. Η χάρη του μοναδικού Θεού που πάντα μας αγαπά, ακόμη και μέσα από τις αδυναμίες μας: είναι «το αντίδοτο της δυσπιστίας και του κοσμικού τρόπου να βλέπουμε τα πράγματα» που μας κάνει να αναδιπλωνόμαστε στο εγώ, να αξιώνουμε «τον προσωπικό μας χώρο και τα δικαιώματά μας» επιτρέποντας την αύξηση της θλίψης. Το μυστικό – θυμίζει ο Φραγκίσκος – είναι να μην απομακρυνόμαστε από τον Κύριο. Τότε ο αφιερωμένος βλέπει ότι η φτώχεια δεν αποτελεί μια τιτάνια προσπάθεια, αλλά μια ανώτερη ελευθερία, που μας χαρίζει τον Θεό και τους άλλους ως αληθινό πλούτο. Βλέπει ότι η αγνότητα δεν είναι μια αυστηρή στειρότητα, αλλά η οδός για αγάπη χωρίς να κατέχουμε τίποτα. Βλέπει ότι η υπακοή δεν είναι πειθαρχία, αλλά η νίκη επί της αναρχίας μας:
«Όποιος εστιάζει στον Ιησού μαθαίνει να ζει για να υπηρετεί. Δεν περιμένει να ξεκινήσουν οι άλλοι, αλλά είναι εκείνος που ξεκινά την αναζήτηση του πλησίον (…). Θα πρέπει να ζητάμε τη χάρη να ξέρουμε πώς να αναζητάμε τον Ιησού στους αδελφούς και στις αδελφές που υποδεχόμαστε. Έτσι, η φιλανθρωπία ξεκινά να γίνεται πράξη: στον τόπο όπου ζούμε, υποδεχόμενοι τους αδελφούς και τις αδελφές, με τη φτώχεια τους (…). Σήμερα, πολλοί βλέπουν στο πρόσωπο των άλλων μόνο εμπόδια και επιπλοκές. Υπάρχει ανάγκη για βλέμματα που αναζητούν τον πλησίον, που πλησιάζουν τους απόμακρους. Οι μοναχοί και οι μοναχές, άντρες και γυναίκες που ζουν μιμούμενοι τον Ιησού, καλούνται να εισαγάγουν στον κόσμο το βλέμμα Του, το βλέμμα της συμπόνιας, το βλέμμα που αναζητά όσους είναι απόμακροι, που δεν καταδικάζει, αλλά που ενθαρρύνει, που ελευθερώνει, που παρηγορεί». Όποιος είναι ερωτευμένος με τον Ιησού έρχεται κοντά στον πλησίον.
Η εγγύτητα είναι ακριβώς, μια μέθοδος την οποία χρησιμοποίησε ο Θεός για να μας σώσει. Ο Θεός «μας πλησίασε μέσω του Ιησού Χριστού. Γινόμενος ένας από εμάς. Η εγγύτητα είναι το κλειδί για την ανθρωπότητα και για τον χριστιανισμό». Αυτά ανέφερε ο Φραγκίσκος κατά την ομιλία του προς τους εκπροσώπους του «Gruppo Villa Maria care and research», που εδώ και σαράντα χρόνια δραστηριοποιείται στον τομέα της υγείας και της υπηρεσίας για την υγεία του ανθρώπου. Ο Πάπας εξέφρασε την ελπίδα «οι χώροι φροντίδας να γίνονται όλο και περισσότερο οίκοι υποδοχής και άνεσης, όπου ο ασθενής μπορεί να βρει φιλία, κατανόηση, ευγένεια και φιλανθρωπία. Εν ολίγοις, να βρίσκει ανθρωπιά. Ο ασθενής δεν είναι ένας αριθμός: είναι ένα άτομο που έχει ανάγκη από ανθρωπιά (…) δεν πρέπει να αφεθούμε να μας απορροφήσουν τα «συστήματα» που στοχεύουν μόνο στην χρηματοοικονομική συνιστώσα, αλλά να εφαρμόσουμε ένα στυλ εγγύτητας προς τον άνθρωπο, για να μπορέσουμε να τον βοηθήσουμε με ανθρώπινη ζεστασιά όσο αφορά στο άγχος που τον καταβάλει κατά τις πιο κρίσιμες στιγμές της νόσου. Με αυτόν τον τρόπο συμβάλλουμε συγκεκριμένα στον εξανθρωπισμό της ιατρικής και της νοσοκομειακής και υγειονομικής πραγματικότητας».
Ο Πάπας υπενθυμίζει τα λόγια του Ιησού: «Όσα κάνατε σε έναν από τους πιο μικρούς αδελφούς μου, το κάνατε σε εμένα» (Μτ. 25,40): «Εδώ βρίσκεται το θεμέλιο του Ευαγγελίου για την υπηρεσία προς τον πλησίον. Έτσι οι άρρωστοι και όσοι υποφέρουν γίνονται για εκείνους που πιστεύουν, ζωντανά σημάδια της παρουσίας του Χριστού, του Υιού του Θεού, ο οποίος ήρθε για να θεραπεύσει και να γιατρέψει, αναλαμβάνοντας την ευθραυστότητά μας και την αδυναμία μας». Φροντίζω τον αδελφό που υποφέρει, σημαίνει αφήνω χώρο για τον Κύριο.
Όλο αυτό, η αγάπη που χαρίζουμε η οποία μας κάνει να υπηρετούμε χωρίς να ζητάμε αντάλλαγμα, καθίσταται δυνατό χάρη σε εκείνο τον άδειο τάφο, χάρη στην Ανάσταση του Ιησού ο οποίος πέτυχε «την σπουδαιότερη μεταμόρφωση της ανθρωπότητας». Η ιστορία δεν είναι πλέον όπως πριν. Αυτά ήταν με λίγα λόγια, όσα είπε σήμερα το πρωί ο καρδινάλιος Fernando Filoni, Μέγας Διδάσκαλος του Τάγματος του Παναγίου Τάφου, κατά την Θεία Λειτουργία που τελέστηκε στην ρωμαϊκή Εκκλησία του Santo Spirito στην Sassia για την έναρξη της αποστολής του. Η συνάντηση με τον Αναστημένο ξεκινά την περιπέτεια της χριστιανικής πίστης, δίνει νόημα στη ζωή η οποία γίνεται φιλάνθρωπη ζωή. «Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ – είπε ο καρδινάλιος – ότι η φιλανθρωπία και η αλληλεγγύη χαρακτηρίζουν το Τάγμα του Παναγίου Τάφου»: ένα Τάγμα που σκοπό έχει να βοηθά τους χριστιανούς των Αγίων Τόπων και να διασφαλίζει ότι σε αυτά τα μέρη θα συνεχίσει να ακούγεται το Ευαγγέλιο. Πολλοί αδελφοί και αδελφές που ζουν σε αυτή τη γη – είπε ο Filoni – το έχουν ανάγκη.
Η φιλανθρωπία είναι η ίδια η καρδιά της Εκκλησίας.
Ο καρδινάλιος Konrad Krajewski, Elemosiniere του Πάπα, μετέβη σήμερα στο Praia a Mare, κοντά στην Cosenza, για τα εγκαίνια του κοιτώνα «Casa di Rut», 13 κλινών, που πραγματοποιήθηκε χάρη στη χρηματοδότηση της Caritas Italiana και του 8 τοις χιλίοις. Ο ιεράρχης θέλησε να μεταφέρει τον εναγκαλισμό και την εγγύτητα του Φραγκίσκου στους φτωχούς και στους εθελοντές που είναι οι πρωταγωνιστές αυτής της πρωτοβουλίας την οποία προώθησε ένα νεαρός εφημέριος. Αυτό είναι η πραγματική αλληλεγγύη – όπως είπε σήμερα ο Πάπας – για εκείνους που καταφέρνουν να δουν τον Ιησού στο πρόσωπο όσων έχουν ανάγκη.
Μετάφραση: ρφ
