Επτά συμβουλές για ένα καλό κήρυγμα
Οι "συμβουλές" του Ποντίφικα εξηγούν τόσο τις χειρονομίες όσο και το περιεχόμενο του διαλόγου μεταξύ του ιεροκήρυκα και των πιστών και δεν αποκλείουν ούτε την «ευρεία πολιτική»
Επτά «συμβουλές» για να πραγματοποιήσουμε μία ομιλία που να είναι αποτελεσματική και κατανοητή.
Κάθε καλός ιεροκήρυκας θα έπρεπε να ακολουθήσει τις υποδείξεις του Ποντίφικα, που είναι οι εξής:
1) Πριν απ’ όλα η αγάπη του Θεού.
«Μια καλή ομιλία, μια αληθινή ομιλία πρέπει να αρχίζει με την πρώτη αγγελία, με την αγγελία της σωτηρίας. Δεν υπάρχει κάτι πιο σταθερό , βαθύ και βέβαιο από αυτή την αγγελία. Μετά πρέπειναγίνειμίακατήχηση. Στο τέλος μπορεί να βγάλει τις ηθικά συμπεράσματα. Αλλά η αγγελία της σωτήριας αγάπης του Θεού προηγείται της φυσικής και θρησκευτική ηθικής.
«Σήμερα φαίνεται ότι υπερέχει, κάποιες φορεί η αντίστροφη τάξη. το αντίθετο. Η ομιλία είναι το μέτρο για να μετρήσει κανείς το πλησίασμα και την ικανότητα συνάντησης ενός ποιμένα με το λαό του, διότι όποιος κηρύττει , πρέπει να αναγνωρίζει την καρδιά της κοινότητάς του, για να διαπιστώσει σ ε ποιο βαθμό υπάρχει η ζωντανή και διακαής επιθυμία του Θεού.
2) συγκεκριμένη
«Η ομιλία για μένα είναι κάτι στενά δεμένο με τη συγκεκριμένη ιστορία της στιγμής που μετά μπορεί να ξεχαστεί. Η ομιλία δεν γίνεται για να την υπενθυμίσει ο ιεροκήρυκας, αλλά για να βοήσει στη βίωσή της».
3) Να κοιτάζει στα μάτια
«Η γραπτή ομιλία αφαιρεί τη δυνατότητα να κοιτάζει ο ιεροκήρυκας το λαό στον οποίο απευθύνεται. Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι, ενώ χρησιμοποιώ γραπτό κείμενο να κοιτάζω στα μάτια το λαό. Ακόμη και όταν βρίσκομαι στην πλατεία του Αγίου Πέτρου».
4) Κατανοητή γλώσσα
«Η ομιλία δεν είναι ένα κείμενο, αλλά είναι μία κατάσταση που δημιουργεί επιοινωνία. Η μελέτη, η προετοιμασία του κειμένου , δεν μπορεί να αντικαταστήσει αυτή την ανάγκη επικοινωνίας με τα πρόσωπα. Η Εκκλησία σε έξοδο σημαίνει να βγούμε από την αυστηρότητα ενός προϊόντος σκέψης και να οδηγηθούμε στην πράξη».
5) Να μη καταντά διάλεξη
«Η ομιλία είναι η αγγελία του λόγου του Θεού, η διάλεξη είναι η εξήγηση του λόγου του Θεού. Η ομιλία είναι η αγγελία, είναι να κάνει κανείς την αποστολή του αγγέλου. Ηδιάλεξηείναινακάνεικάποιος τοδάσκαλο».
«Η ομιλία είναι συνδεδεμένη με το να είναι κανείς ποιμένας του λαού που αποτελεί την κοινότητα που ακούει. Και είναι επίσης συνδεδεμένη με την προσευχή του ποιμένα και του Λόγου του Θεού. Αν απουσιάζουν αυτά τα στοιχεία τότε δεν είναι ομιλία».
6) Αγία Μάρθα
«Αρχίζω να ετοιμάζω την ομιλία, που κάνω κάθε πρωί στο Παρεκκλήσιο της Αγίας Μάρθας ,από το μεσημέρι της προηγούμενης ημέρας. Διαβάζω τα κείμενα της επομένης ημέρας και εν γένει διαλέγω ένα από τα δύο αναγνώσματα. Έχω ανάγκη να ακούσω τον ήχο, να ακούω τα λόγια, γι’ αυτό και διαβάζω δυνατά τα κείμενα . Και μετά υπογραμμίζω στο βιβλιαράκι που χρησιμοποιώ, αυτά που με αγγίζουν περισσότερο. Μετά στο υπόλοιπο της ημέρας τα λόγια και οι σκέψεις πάνε κι έρχονται, ενώ κάνω αυτό που πρέπει να κάνω: μελετώ, σκέπτομαι, εύχομαι τα πράγματα.
7) Πολιτική
«Η ομιλία είναι πάντα πολιτική διότι γίνεται στην πόλη, ανάμεσα στο λαό. Ό, τι εμείς κάνουμε έχει μία πολιτική διάσταση και αφορά την οικοδόμηση του πολιτισμού. Μπορεί να πει κανείς ότι ακόμη και στο εξομολογητήριο, όταν δίνεις την άφεση, οικοδομείς το κοινό καλό. Αυτήείναιη«ευρείαπολιτική». Η ομιλία ποτέ δεν είναι αφηρημένη από το κοινό καλό. Με αυτή την έννοια η ομιλία είναι πάντοτε πολιτική.
+Ν