Ένας άχρηστος υπηρέτης
Οι ιερείς είναι «άχρηστοι υπηρέτες» που δεν επιδιώκουν να λάμψουν, ούτε να συγκεντρώσουν την εξουσία και δεν ακολουθούν το προσωπικό τους συμφέρον. Αυτό δήλωσε ο καρδινάλιος Beniamino Stella, Πρόεδρος της Ρωμαϊκής Συνόδου για τον Κλήρο, στη Διεθνή Συνέλευση της Αποστολικής Ένωσης Κληρικών (Uac), η οποία πραγματοποιείται από τις 13 έως τις 17 Νοεμβρίου 2017, στη Ρώμη.
Η συνέλευση, που διοργανώνεται κάθε πέντε χρόνια, είχε θέμα την αποστολή της Τοπικής Εκκλησίας, μέσω της επανεξέτασης της μορφής των ποιμένων (επισκόπων, ιερέων, διακόνων) στην υπηρεσία της Τοπικής Εκκλησίας, όπως περιγράφεται από την Lumengentium.
Σε μια ομιλία δημοσιευμένη από τον L’Osservatore Romano στην ιταλική γλώσσα, στις 15 Νοεμβρίου, ο καρδινάλιος Stella εμβάθυνε πάνω στην έκφραση του Ιησού «άχρηστοι υπηρέτες»: πρόκειται, εξηγεί, το να βιώνουμε την ιερατική διακονία ως «μια συνολική προσφορά του εαυτού μας προς όφελος των αδελφών τους οποίους μας έχει αναθέσει ο Κύριος».
Πράγματι, «η αληθινή εξουσία δεν είναι το να ασκούμε την επιρροή μας πάνω στους άλλους, να λάμπουμε, να συγκεντρώνουμε την εξουσία στα χέρια μας», αλλά να γινόμαστε «υπηρέτες κάθε ανθρώπου, ατρόμητοι εμψυχωτές της πίστης τους, προσεκτικοί θεματοφύλακες διαφορετικών καταστάσεων ζωής των αδελφών μας και παρηγορητικά όργανα ευσπλαχνίας και αγάπης για τις πληγές του καθενός».
Σίγουρα, ο Ιησούς «δεν επιθυμεί να περιφρονήσει τη διακονία που ο ίδιος μας ανέθεσε, ούτε τα ανθρώπινα προτερήματα», υπογράμμισε ο Νομάρχης: οι ιερείς επί το πλείστον, καλούνται να είναι «υπηρέτες “άχρηστοι”, δηλαδή που δεν επιδιώκουν να υπηρετήσουν το δικό τους προσωπικό συμφέρον, δε κάνουν πράγματα για το φαίνεσθε ή για να αναζητούν προνομιακές θέσεις». Δεσμεύονται «με ζήλο, χωρίς φιλοδοξία… ή αξιώσεις».
«Το να είμαστε υπηρέτες, συνέχισε ο καρδινάλιος Stella, σημαίνει επίσης να μαθαίνουμε να βιώνουμε την κοινωνία και να καλλιεργούμε αδελφικές σχέσεις, στο πρεσβυτέριο μας και με το λαό του Θεού». Οι ιερείς καλούνται να «βρίσκονται στο μέσο του λαού ως άνθρωποι μεταξύ ανθρώπων, να προχωρούν μαζί με τους αδελφούς τους στην πίστη, να συνοδεύουν την ύπαρξή τους και κυρίως να εργάζονται μαζί τους για τη βασιλεία του Θεού».
Οι ιερείς, επέμεινε, πρέπει να αφήσουν «τον πειρασμό του τεκμηρίου και του ατομικισμού». Πρέπει επίσης «να μάθουν την τέχνη της συνεργασίας, μαζί με τους λαϊκούς αδελφούς», όχι μόνο «χρησιμοποιώντας τη πολύτιμη συνεργασία τους» αλλά «βοηθώντας επίσης κάθε αδελφό να διακρίνει τα χαρίσματά του και να ανακαλύψει την κλήση του».
Μετάφραση: ρφ
