Ένα διαφορετικό Μνημόσυνο
Είναι γνωστό πως στο νησί της Τήνου κάθε φορά που τελείται ένα Μνημόσυνο είτε στην Καθολική Εκκλησία είτε στην Ορθόδοξη, η συμμετοχή των ανθρώπων είναι ομαδική και πολλές φορές εντυπωσιακή.
Όταν είναι γνωστό το πρόσωπο για το οποίον τελείται το Μνημόσυνο ή αν αυτό έφυγε από τον μάταιο αυτό κόσμο σε νεαρή ηλικία, τότε οι Ναοί μας, ακόμη και οι πιο μεγάλοι, αποδεικνύονται μικροί για να χωρέσουν τους προσελθόντες.
Χθες Παρασκευή το απόγευμα στον Καθολικό Ναό του Αγίου Νικολάου της Χώρας Τήνου συνέβη κάτι διαφορετικό, παρουσιάστηκε μια διαφορετική εικόνα.
Τελέστηκε ένα σαρανταήμερο μνημόσυνο για ένα φτωχό, άγνωστο και αλλοδαπό Καθολικό Χριστιανό. Ζούσε μόνος του, κανείς δεν γνώριζε αν είχε συγγενείς έστω στην πατρίδα του την Πολωνία. Εκείνος ποτέ δεν ανέφερε κάτι σχετικό. και ποτέ εκείνος δεν μίλησε για αυτούς.
Άνθρωπο που δεν μιλούν μόνο για αγάπη, αλλά και την προσφέρουν αγάπη, όπως μία κυρία με το Κ στο επίθετο της, για αρκετά χρόνια του πρόσφερε μία στέγη. Μια φτωχή στέγη, αυτή που διάθετε και σίγουρα θα του διέθετε κάποια καλύτερη αν την είχε. Του εξασφάλιζε το καθημερινό φαγητό και τον φρόντιζε με πολλή χριστιανική αγάπη.
Κάποια στιγμή η κυρία αυτή δήλωσε ότι δεν μπορεί πια να βλέπει τον άνθρωπο αυτό να κατοικεί σε ένα χώρο τόσο φτωχικό. Αναζήτησε λύσεις. Και τότε η Καθολική Αρχιεπισκοπή τον υποδέχτηκε σε ένα δικός της χώρο πιο αξιοπρεπή. Ο Ανδρέας, αυτό είναι το όνομά του, έμμεινε εκεί και αισθανόταν άνετος και ευτυχής, αλλά πάντα φτωχός.
Η Κάριτας Τήνου, με την ιδιαίτερη και σιωπηρή φροντίδα του Προέδρου της, Αντώνη Δελατόλα κοινωνικού λειτουργού και του Πολωνού ιερέα μας π. Ριχάρδου είχαν αναλάβει να τον εξυπηρετούν σε κάθε πρόβλημά του.
Εκείνος δεν ενοχλούσε κανένα στα χρόνια που ζούσε στο νησί της Τήνου. Ούτε όμως στο θάνατό του ενόχλησε κανένα. Ένα πρωινό ο κοινωνικός μας λειτουργός Αντώνης βρήκε το σώμα του Ανδρέα στο χώρο που φιλοξενούταν, αλλά η ψυχή του είχε αναχωρήσει για να συναντήσει τον φιλεύσπλαχνο Θεό Πατέρα.
Γι’ αυτή την ψυχή η Κάριτας Νάξου-Τήνου-Άνδρου-Μυκόνου πήρε την πρωτοβουλία να τελεστεί το χθεσινό Μνημόσυνο.
Η χριστιανική αγάπη ώθησε αρκετούς πιστούς να προσέλθουν στο Ναό και να προσευχηθούν γι’ αυτόν τον σχεδόν άγνωστο αδελφό μας. Το Μνημόσυνο το τέλεσε ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος π. Νικόλαος και μαζί του συλλειτούργησε ο εφημέριος του ναού π. Μάρκος Φώσκολος.
Η όλη ιεροτελεστία ήταν μια κατανυκτική προσευχή, αλλά ταυτόχρονα και ένα όμορφο παράδειγμα χριστιανικής αγάπης.
Η Κάριτας της τοπικής μας Εκκλησίας δεν εξαντλεί το έργο της προσφέροντας στον συνάνθρωπο μόνο με υλικά αγαθά, αλλά προσφέρει και το θησαυρό της προσευχής, όπως κάνει ιδιαίτερα την περίοδο της Τεσσαρακοστής και χθες με το Μνημόσυνο που τέλεσε όχι για μια μεγάλη την προσωπικότητα, αλλά για ένα σχεδόν άγνωστο, απλό, ταπεινό και μοναχικό συνάνθρωπό της.
