Δυο μικροί μας κατηχούν!
Η Ελπίδα και ο Άγγελος είναι δυο εξαδελφάκια αγαπημένα. Εκείνη πηγαίνει στην Πέμπτη Δημοτικού και εκείνος στην Τετάρτη. Μερικές φορές τα απογεύματα πηγαίνουν σε μια εθελόντρια «δασκαλίτσα» που τους μαθαίνει Γαλλικά.
Εκτός από καλά παιδιά και παιδιά δύο υποδειγματικών οικογενειών της Τηνιακής κοινωνίας, είναι και τα δυο πανέξυπνα και τα δυο.
Προ ημερών που πήγαν για το φροντιστήριό τους, η φιλόξενη και ευγενέστατη «δασκαλίτσα» τους, θέλησε να κεράσει τα δυο παιδιά ένα πολύ όμορφο σοκολατένιo γλυκό, που ήξερε ότι ξετρελαίνει και τα δυο.
Πρόσφερε πρώτα στη μικρή και πριν έρθει η σειρά του μικρού, εκείνος την πλησιάζει και της λέει σιγά – σιγά και διακριτικά στο αυτί: «Ελπίδα και η νηστεία;
Η Ελπίδα κατάλαβε, πως είχε λίγο σκανδαλίσει το μικρό αδελφό της, γι’ αυτό και θέλησε αμέσως να διορθώσει: «Μα Άγγελε, νηστεία κάνουν μόνο όσοι έχουν ηλικία 14 χρόνων και πάνω και εμείς είμαστε πιο μικροί.
Ο μικρός όμως δεν τα έβαλε κάτω, γιατί δεν ήθελε να νομίζει η αδελφή του, ότι εκείνος υστερεί σε θρησκευτικές γνώσεις. « Ναι Ελπίδα –της λέει – από 14 ετών και πάνω είναι υποχρεωμένοι οι χριστιανοί να κάνουν νηστεία, αλλά και για τους πιο μικρούς δεν απαγορεύεται!
Μπράβο και στα δυο παιδιά, στους γονείς τους και στους κατηχητές τους!
Μας έδωσαν ένα ωραίο μάθημα για τη νηστεία. Ακολουθώντας το, θα ζούμε πάντα με την Ελπίδα ότι κάποτε θα γίνουμε ένας Άγγελος.
+Ν