Διακηρύττουμε τη Βίβλο σε άτομα με ειδικές ανάγκες: μάθημα στην Ασίζη
Ο Δον Dionisio Candido εξηγεί τους στόχους του εκπαιδευτικού τμήματος που διοργανώθηκε στην Ασίζη από τον Τομέα των Βιβλικών Αποστολών και από τον Τομέα της Κατήχησης των ατόμων με ειδικές ανάγκες του Γραφείου Κατήχησης της Cei. «Χρειαζόμαστε μια μεταστροφή σε μια νέα εκκλησιαστική ευαισθησία ώστε να μην αποκλείονται από την πρόσβαση στον Λόγο οι πρώτοι αποδέκτες του».
Από τις 15 έως τις 19 Ιουλίου, δύο τμήματα του Γραφείου Κατήχησης της ιταλικής Εκκλησίας, εκείνο που είναι αφιερωμένο στην Κατήχηση των ατόμων με αναπηρία και εκείνο της Βιβλικής Αποστολής, διοργάνωσαν στην Ασίζη – στον Ναό Domus Pacis di Santa Maria degli Angeli – ένα εκπαιδευτικό τμήμα για την εκμάθηση «της μετάφρασης και εξήγησης της Βίβλου χωρίς να αποκλείεται κανένας». «Η ιδέα – εξηγεί στο Radio Vaticana Italia ο δον Dionisio Candido, υπεύθυνος του Τομέα Βιβλικής Αποστολής της Cei – είναι να επιστήσουμε την προσοχή ολόκληρης της Εκκλησίας, ώστε η Βίβλος να είναι προσιτή από όλους, χωρίς εξαίρεση». «Χρειαζόμαστε μια διπλή αρμοδιότητα. Την εκ βάθους κατανόηση του βιβλικού κειμένου και της έκφρασής του και να γνωρίζουμε και να καταλαβαίνουμε εκείνους που τη χρησιμοποιούν, ιδιαίτερα τους ανθρώπους με διάφορες αναπηρίες, προκειμένου να συμπεριληφθούν στο μήνυμα του ευαγγελισμού και της κατήχησης».
Μια κατήχηση χωρίς αποκλεισμούς
Στην Ασίζη είναι παρόντες αυτές τις ημέρες, λίγο περισσότεροι από 100 αντιπρόσωποι σε διοικητικό και περιφερειακό επίπεδο, αναφορικά με τους δύο τομείς: βιβλικοί εμψυχωτές και υπεύθυνοι των τομέων για την κατήχηση των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Και οι δύο ομάδες συμμετέχουν σε μια πρώτη «θεμελιώδη φάση», αφιερωμένη στη μελέτη ορισμένων αποσπασμάτων από την Παλαιά και την Καινή διαθήκη και στη συνέχεια στην εργαστηριακή φάση κατά την οποία μεταμορφώνουν αυτές τις έννοιες σε αληθινά και πραγματικά προγράμματα κατήχησης χωρίς εξαιρέσεις για τα άτομα με ειδικές ανάγκες.
Στη «μητρική γλώσσα» μας
Ως τίτλο του μαθήματος επιλέξαμε ένα στίχο από τις Πράξεις των Αποστόλων», εξηγεί ο δον Candido. «Είναι εκείνος που εκφράζει την έκπληξη του πλήθους της Ιερουσαλήμ μπροστά στους Αποστόλους μετά την Πεντηκοστή και ο οποίος αναφέρει «Τους ακούμε να μιλάνε στη μητρική μας γλώσσα». Η Βίβλος είναι πράγματι μια σειρά βιβλίων που κατά τη διάρκεια της ιστορίας της Εκκλησίας, μεταφράστηκαν στις διάφορες γλώσσες των λαών, του κόσμου. Και αυτό αποτελεί μέρος της κληρονομιάς μας, της εκκλησιαστικής ευαισθησίας μας». «Συνεπώς– συνεχίζει ο μελετητής της Βίβλου – ο Λόγος του Θεού, αν και είναι μοναδικός, μιλά τις γλώσσες των λαών και η παραδοσιακή εικόνα που έχει αποδώσει αυτή την πνευματική πορεία είναι ακριβώς εκείνη της Πεντηκοστής». «Οι πρώτοι Απόστολοι, μετά το δώρο του Αγίου Πνεύματος, μιλούν πραγματικά μια γλώσσα που είναι κατανοητή από όλους. Ως εκ τούτου και η μεταφορά αυτής της βιβλικής σελίδας ως σύμβολο της δυνατότητας επικοινωνίας με όσους δεν μπορούν να μιλήσουν, δεν μπορούν να δουν ή να ακούσουν. Πράγματι, η εικόνα της Πεντηκοστής είναι εκείνη μιας Εκκλησίας που μαθαίνει τις γλώσσες του κόσμου και τις μιλά ώστε ο Λόγος να είναι πάντοτες προσιτός σε όλους».
Διατηρείστε διαφορετικές δεξιότητες
«Πρέπει να έχουμε υπομονή και να διατηρούμε αυτές τις δύο δεξιότητες – συνεχίζει ο υπεύθυνος της Βιβλικής Αποστολής – να εισερχόμαστε ολοένα και περισσότερο στον κόσμο του Λόγου του Θεού, στον τρόπο έκφρασής του, στις εικόνες και στις μεταφορές του. Αλλά ταυτόχρονα να ξέρουμε τον τρόπο να εκφραζόμαστε σωστά, ώστε τα άτομα με διαφορετικές αναπηρίες, φυσικές και ψυχικές, να μπορούν να εισέλθουν στον κόσμο της Βίβλου». «Η συνεργασία μεταξύ αυτών των δύο τομέων επιθυμεί να ανταποκριθεί σε αυτή την εκκλησιαστική ανάγκη και να υπηρετήσει τις επισκοπικές διοικήσεις, ώστε όσοι παρακολουθούν αυτά τα μαθήματα ή αντλούν από το έργο που γίνεται τα τελευταία χρόνια, να μπορούν στη συνέχεια να τα μεταφέρουν στη ζωή των τοπικών εκκλησιών».
Μεταστρεφόμαστε σε μια νέα εκκλησιαστική ευαισθησία
«Αυτή η ευαισθησία, αυτή η ανησυχία ώστε κανείς να μην αποκλείεται από την πρόσβαση στη Βίβλο, έχει ωριμάσει κατά τη διάρκεια των αιώνων», εξηγεί επίσης ο ιερέας. «Οφείλουμε να μάθουμε να αναγνωρίζουμε τις διάφορες αναπηρίες και είναι δεξιότητες που δεν είναι καθόλου προφανείς για όλους τους θεσμούς και τα άτομα που εμπλέκονται στην κατήχηση». «Κατά κάποιο τρόπο αποτελεί σημάδι των καιρών: η ικανότητα να κοιτάξουμε στο πρόσωπο τα άτομα και να τους δώσουμε έναν κεντρικό ρόλο σημαίνει να ερμηνεύσουμε τις ανάγκες τους και τις μαθησιακές τους δεξιότητες. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ασχοληθούμε με μια εξατομικευμένη κατήχηση. Όλα αυτά απαιτούν μια αληθινή και ακριβής μεταστροφή: την αύξηση της εκκλησιαστικής ευαισθησίας».
Μια Βίβλος για τους «φτωχούς», σύμφωνα με την παράδοση
«Αυτό το μάθημα – καταλήγει ο δον Candido – μας επιτρέπει να ανακτήσουμε μια τυπική μορφή του Λόγου, το γεγονός ότι απευθύνεται προς τους «φτωχούς». Όπου «φτωχός» εξυπακούεται ότι είναι και εκείνος που διαθέτει λιγότερα νοητικά μέσα. Αλλά όλα αυτά αποτελούν την παράδοση της Εκκλησίας. Η πρώτη Βίβλος των «φτωχών» ήταν εκείνη της εικαστικής ή γλυπτικής τέχνης, της αρχιτεκτονικής: οι καθεδρικοί ναοί θεωρούνταν πράγματι, η Βίβλος των «φτωχών», ακριβώς επειδή επέτρεπαν σε όλους να έχουν πρόσβαση στο βιβλικό μήνυμα μέσω των εικόνων. Ως εκ τούτου, πρόκειται βασικά για την ανάκτηση του καλύτερου από την εκκλησιαστική μας παράδοση για να αποφευχθεί, παραδόξως, η εξαίρεση των πρώτων αποδεκτών του μηνύματος του Ευαγγελίου».
