Δεκαπενταύγουστος σε Μυτιλήνη και Χίο

Η μεγάλη πανήγυρη της Μετάστασης της Θεοτόκου, το Πάσχα του καλοκαιριού, όπως πολύ όμορφα την ονομάζει ο λαός μας, εορτάστηκε και στα δύο ακριτικά νησιά της Χίου και της Λέσβου.

Στη Μυτιλήνη μάλιστα συμπίπτει με την εορτή της ενορίας. Εκεί στις 14 Αυγούστου, στις 6 το απόγευμα, ο εφημέριος π.Λέων τέλεσε τη Θεία Λειτουργία της Παραμονής. Πολύ μεγάλη ήταν η προσέλευση των πιστών, παλαιών και νέων ενοριτών, λευκών και Αφρικανών, οι οποίοι προσήλθαν για να υμνήσουν την Παναγία δίνοντας έτσι μαρτυρία της καθολικότητας της Εκκλησίας αλλά κι επαληθεύοντας την ευαγγελική προφητεία: "ιδού από τώρα όλες οι γενεές θα με μακαρίζουν" (Λκ 1,47). Όχι μόνο όλες οι γενιές, αλλά και όλες οι φυλές, οι γλώσσες και οι πολιτισμοί! Η Θεία Λειτουργία τελέστηκε στην Ελληνική γλώσσα, με τα αναγνώσματα και τα άσματα στα Ελληνικά, Γαλλικά και Αγγλικά.

Αμέσως μετά, το βράδυ της περασμένης Δευτέρας, ο εφημέριος επέστρεψε με το πλοίο της γραμμής στη Χίο, για να τελέσει εκεί τη Θεία Λειτουργία στις 10:30 το πρωί, ανήμερα της πανήγυρης, στο εορτάζοντα Ενοριακό Παρεκκλήσιο της Παναγίας στον Κάμπο Χίου. Κι εδώ μεγάλη η προσέλευση όχι μόνο των ενοριτών, αλλά και των κατοίκων από τη γύρω περιοχή, καθώς και κάποιων Καθολικών που είχαν έλθει από τη γειτονική Σμύρνη, αλλά και από την Ιταλία.

Ο εφημέριος, με αφορμή το Ευαγγέλιο της εορτής, τόνισε πως η σελίδα αυτού του ευαγγελικού αποσπάσματος είναι η μόνη στην οποία πρωταγωνιστούν δύο γυναίκες: η Μαρία και η Ελισσάβετ, χωρίς να υπάρχει καμιά άλλη παρουσία, εκτός από το Μυστήριο του Θεού, εκτός από τα παιδιά που κυοφορούν στα σπλάχνα τους.

Και βλέπουμε πως στο Ευαγγέλιο προφητεύουν πρώτα οι γυναίκες. «Ευλογημένη εσύ μεταξύ των γυναικών και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου». Αυτή είναι η πρώτη φράση της Ελισσάβετ, που παρατείνει στους αιώνες κι επικαιροποιεί την αμετάκλητη υπόσχεση του Θεού: “Ο Θεός τούς ευλόγησε” (Γν 1,28) και τον επεκτείνει από την Παναγία σε κάθε γυναίκα, σε κάθε πλάσμα.

Ο πρώτος λόγος, η πρώτη σκέψη, η αρχή κάθε γόνιμου διαλόγου είναι να ξέρουμε να λέμε στον άλλον: “εσύ να είσαι ευλογημένος”! Να μπορούμε πρώτα να το σκεφτόμαστε κι έπειτα να το λέμε σε όποιον είναι κοντά μας, σε όποιον μοιράζεται μαζί μας τον δρόμο, τα όνειρα, τους στόχους, την κοινή ζωή: στον άντρα, στη γυναίκα, στα παιδιά μας, σε όποιον μας ανοίγει την αγκαλιά του: «Εσύ είσαι ευλογημένος», ο Θεός με ευλογεί με την παρουσία σου, είθε να σε ευλογήσει και με τη δική μου παρουσία.

«Η ψυχή μου μεγαλύνει τον Κύριο», αναφωνεί η Παναγία. Μεγαλύνω σημαίνει κάνω κάποιον μεγάλο: κατ' επέκταση δοξάζω, εκθειάζω. Αλλά πώς μπορεί ένα μικρό πλάσμα να κάνει μεγάλον τον Πλάστη του;

Εμείς κάνουμε “μεγάλο” τον Θεό στο μέτρο κατά το οποίο του δίνουμε τον χρόνο και την καρδιά σου. Εμείς κάνουμε “μικρό” τον Θεό στο μέτρο κατά το οποίο αυτός μειώνεται, ελαττώνεται στη ζωή μας.

Η Παναγία Θεοτόκος, η οποία μεταστάθηκε στην ουράνια δόξα ανάμεσα στους χορούς των αγγέλων, είθε να μας βοηθάει να πορευόμαστε προς ένα μέλλον αισιόδοξο, στο οποίο ο πόνος και ο θάνατος δεν έχουν την τελευταία λέξη. Είμαστε παιδιά φωτός και βαδίζουμε προς το φως. Είθε να μας βοηθήσει να ζούμε σε αυτή τη γη όπως εκείνη: ευλογώντας τα πλάσματα και μεγαλύνοντας τον Θεό.

π.Λ