ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Μετά τα Χριστούγεννα του Ιησού έρχονται τα δικά μας Χριστούγεννα: σε όσους δέχτηκαν το λόγο του Θεού τους έδωσε την εξουσία να γίνουν παιδιά του Θεού. Αυτή είναι μια όμορφη σύνθεση όλου του σημερινού Ευαγγελίου: γι’ αυτό το λόγο ήλθε ο Ιησούς στη γη, γι’ αυτό σταυρώθηκε και αναστήθηκε.
Ο άνθρωπος με τη γέννηση του Ιησού βρίσκεται στο επίκεντρο της ιστορίας της σωτηρίας, ότι έγινε και ότι πρόκειται να γίνει μέχρι τη συντέλεια του αιώνα είναι για να σωθεί ο άνθρωπος. Για να νιώσει την άπειρη αγάπη του Θεού γι’ αυτόν. Τώρα υπάρχει σε μας μια δύναμη, μια εξουσία, όχι μια απλή δυνατότητα, αλλά κάτι περισσότερο, μία ενεργητικότητα, ένας σπόρος που δίνει νέα ζωή. Γινόμαστε παιδιά του Θεού. Ο Υιός γίνεται άνθρωπος για να γίνει ο άνθρωπος υιός.
Πως όμως γινόμαστε παιδιά του Θεού; Σε όλη την Αγία Γραφή υιός είναι εκείνος που συνεχίζει τη ζωή του πατέρα, που του μοιάζει, που προσφέρει αγάπη, προσφέρει συγνώμη και ποτέ δεν την αρνείται. Το να γίνουμε παιδιά δεν είναι κάτι που γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη αλλά μέσα από μία πορεία ατέλειωτη.
Το ευαγγέλιο μας εξηγεί με πολύ απλό τρόπο αυτή την πορεία, χρησιμοποιώντας μία λέξη. Αυτή η λέξη δεν υπάρχει μόνη της, αναφέρεται σε κάτι άλλο, απαιτεί κάτι άλλο: Αυτή η λέξη είναι το επίρρημα «όπως» Ο Ιησούς συχνά μας λέει: Να είστε τέλειοι ΟΠΩΣ ο Πατέρας, να είστε εύσπλαχνοι όπως ο Πατέρας, να αγαπάτε ο ένας τον άλλο ΟΠΩΣ εγώ σας αγάπησα, και στην προσευχή του Πάτερ ημών λέμε: να γίνει το θέλημα όπως στον ουρανό έτσι και στη γη. Πρέπει λοιπόν να ζούμε ΟΠΩΣ ο Χριστός, να συμπεριφερόμαστε ΟΠΩΣ ο ΠΑΤΕΡΑΣ, να εργαζόμαστε για να γίνει στη γη το θέλημα του Θεού ΟΠΩΣ γίνεται και στον ουρανό.
Με τη γέννηση του Ιησού ανοίγεται ένας μεγάλος ορίζοντας για τον άνθρωπο. Ποτέ δεν θα μπορέσουμε να ολοκληρωθούμε ως άνθρωποι αν δεν αφήσουμε το Χριστό να ολοκληρωθεί σε μας. Κανένας μας ακόμα δεν είναι ο Χριστός αλλά όλοι μας έχουμε μία απέραντη δυνατότητα να γίνουμε Χριστός, έλεγε κάποιος ιεροκήρυκας. Όσο προέχει ο Θεός στη ζωή μας τόσο περισσότερο αξίζουμε.
Ο Πατέρας γεννά τη ζωή και κάνει άλλους κοινωνούς σ’ αυτή τη ζωή. Ο Θεός είναι αγάπη. Πως όμως μπορούμε εμείς να μοιάσουμε σ’ αυτήν τη Θεϊκή αγάπη; Στο Ευαγγέλιο η λέξη αγαπώ σημαίνει δίνομαι στον άλλο, δεν υπάρχει μεγαλύτερη αγάπη από τη ζωή. Δεν υπάρχει αγάπη όταν ζούμε στο σκοτάδι, αλλά μόνο όταν ζούμε μέσα στο φως. Σ’ εκείνον ήταν η ζωή και η ζωή ήταν το φως. Αν αναζητούμε το φως τότε πρέπει να φροντίζουμε και να αγαπούμε τη ζωή.
Και αν ακόμη ο Θεός γεννιόταν χίλιες φορές στη Βηθλεέμ, αλλά δεν έδινε τη δυνατότητα να γεννηθεί στον κάθε ένα μας, μάταια θα είχε γεννηθεί λέει ο Άγιος Αμβρόσιος. Τα Χριστούγεννα τα εορτάζουμε μια φορά το χρόνο τα δικά μας όμως Χριστούγεννα πρέπει να τα εορτάζουμε κάθε στιγμή.
+N
