Αποδέχτηκα την αγάπη του Θεού
Ως θέμα του Μηνύματος για την 28η Παγκόσμια Ημέρα των Ασθενών, ο Πάπας επέλεξε τα λόγια του Ιησού: «Ελάτε σε εμένα, όλοι εσείς που είστε κουρασμένοι και καταπιεσμένοι, και θα σας αναπαύσω» (Μτ. 11,28).Ένα μήνυμα με το οποίο ο Φραγκίσκος υπογραμμίζει τον κρίσιμο ρόλο των εργαζόμενων στον τομέα της υγείας. Πρωταγωνιστής της ιστορίας μας είναι ο Tone Planinšek, άτομο με σωματική αναπηρία που έχει βιώσει την εγγύτητα και την «υγεία» του Θεού και επιθυμεί να μοιραστεί αυτή την εμπειρία του με άλλους.
Σε συνδυασμό με την Παγκόσμια Ημέρα των ασθενών και η ιστορία του Tone Planinšek: «Ο πόνος μπορεί να είναι τόσο ευλογία όσο και κατάρα.
Εξαρτάται από το πώς τον αποδεχόμαστε. Στις δοκιμασίες που συνοδεύουν κάθε ανθρώπινη ζωή, τα δεινά βοηθούν στην πνευματική ανάπτυξη και έτσι η ζωή εμπλουτίζεται πνευματικά. Αλλά μπορεί να είναι και μια ενόχληση όταν την θεωρούμε ως μια θεία τιμωρία. Τα βάσανα είναι ένα δώρο από τον Θεό, αλλά εμείς τα φοβόμαστε.
Αυτό συμβαίνει ίσως,επειδή η αξίατους είναι τόσο ανεκτίμητη που λίγο το γνωρίζουμε. Για εμάς είναι σημαντικό, επειδή έτσι γνωρίζουμε την πορεία κατά την οποία η Μαρία μας βοηθά να ακολουθήσουμε τον Ιησού και να μην κάνουμε λάθη.
Στη Λούρδη, Εκείνη επέλεξε μια απλή βοσκοπούλα, φτωχιά και πάντα άρρωστη που ονομαζόταν Βερναδέττη. Και αυτή υπέφερε πολύ εξαιτίας των ανακρίσεων και των ταπεινώσεων. Ο Ιησούς πράγματι διακήρυξε ότι οι φτωχοί είναι οι κληρονόμοι της Βασιλείας των Ουρανών».
Το υγιές πνεύμα σε ένα σώμα με αναπηρία
Μπορεί ένα υγιές πνεύμα να υπάρχει μέσα σε ένα άρρωστο σώμα, σωματικά ανάπηρο; «Γεννήθηκα υγιής όπως όλα τα παιδιά, ήμουν ο πρώτος από τα επτά παιδιά μιας αγροτικής οικογένειας. Δεν ήμουν ούτε ενός χρόνου όταν διαπίστωσαν ότι η πλάτη μου αρχίζει να κυρτώνει ως αποτέλεσμα μιας ραχίτιδας. Έτσι, μέχρι την έναρξη του δημοτικού σχολείου «εκείνη την εποχή στην Σλοβενία ξεκινούσαμε το σχολείο 7 χρονών και διαρκούσε 8 χρόνια), πήγαινα από νοσοκομείο σε νοσοκομείο. Παρακολούθησα το δημοτικό σχολείο στη χώρα όπου γεννήθηκα και μια επαγγελματική σχολή στο Ινστιτούτο κατάρτισης νέων με αναπηρία, όπου σπούδασα ραπτική.
Μετά τα χρόνια της μάθησης ξεκίνησα να εργάζομαι. Δεν ήταν εύκολο να βρω δουλειά στο εργοστάσιο δερμάτινων ειδών. Στην αρχή υπήρχαν προβλήματα εξαιτίας του ύψους μου, είμαι 1,30. Αργότερα εργάστηκα με ειδικά μηχανήματα και πολλά άλλα εργαλεία. Υπήρξα επίσης ο καινοτόμος της χρονιάς.Μετά από είκοσι χρόνια εργασίας αποτραβήχτηκα με πρόωρη σύνταξη εξαιτίας των συχνών προβλημάτων υγείας.
Αλλά και κατά την συνταξιοδότηση δεν σταμάτησα. Άρχισα να δραστηριοποιούμαι στην Αδελφότητα Fraternità Cristiana Intercontinentale dei Malati Cronici e Disabili Fisici (Frater). Επίσης «βούτηξα» και στα νερά της δημοσιογραφίας. Για πολλά χρόνια ήμουν μέλος του ενοριακού ποιμαντικού συμβουλίου και αρκετές φορές εμψυχωτής για όσους έλαβαν το χρίσμα».
Μικρός ήλιος ή ακτίνα
«Όλα ξεκίνησαν με την πίστη, την παραδοσιακή. Μετά, αυτή άρχισε να μεγαλώνει μέσα μου επειδή άρχισα να διαβάζω και ορισμένα πνευματικά κείμενα. Παρακολουθούσα επίσης την κατήχηση για τους νέους. Κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής σχολής στο Ινστιτούτο Εκπαίδευσης, έμαθα τι νόημα έχει η πίστη για τη ζωή. Εξαιτίας ενός βιβλίου που έφτασε ταχυδρομικώς στη διεύθυνση του Ινστιτούτου από τον εκδοτικό οίκο Družina, σχεδόν με απέβαλαν από το Ινστιτούτο επειδή είχα κληθεί να συμμετάσχω. Στην Θεία Λειτουργία δεν μπορούσα να πάνω, μόνο κρυφά.
Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου θα μπορούσα να είχα απαρνηθεί την πίστη, αντίθετα όμως την αγκάλιασα με ακόμη μεγαλύτερη δύναμη. Άρχισα επίσης να αναρωτιέμαι γιατί υπέφερα.
Γιατί υποφέρει ο κόσμος; Μέσω διαλογισμού και ανάγνωσης κειμένων πνευματικού περιεχομένου κατάλαβα ότι αυτή είναι πράγματι η αποστολή μου. Ακόμη και ο Ιησούς υπέφερε. Με τα βάσανα εξαγόρασε τον κόσμο. Έτσι κατέληξα στο συμπέρασμα ότι τα βάσανα είναι ο ανώτατος τρόπος να αγαπάς. Διαφορετικά ο Θεός θα είχε επιλέξει γι αυτό το σκοπό κάποιον άλλο τρόπο. Τώρα που και άλλα προβλήματα έχουν προστεθεί στην αναπηρία μου, όλα αυτά τα προσφέρω στον Ιησού για κάποιες συγκεκριμένες προθέσεις. «Η δυστυχία από μόνη της μας ωθεί προς τον ουρανό.
Αλλά δεν θα συνεχίσει να γίνεται αυτό χωρίς τη συνεργασία μας», μου έγραψε ένας ιερέας πριν από χρόνια. Και εκείνος είχε υποφέρει πολύ. Εν συντομία, έλαβα την αγάπη του Θεού μέσα στην καρδιά μου. Κάθε τόσο όλο και κάποιος αναφέρει ότι είμαι ένας ήλιος, ένας μικρός ήλιος ή μια ακτίνα».
Μετάφραση: ρφ
