Αντιγράφοντας τον Μητροπολίτη Μεσσηνίας
Αντιγραφή, έλεγε η πρώτη μου Δασκάλα στο Δημοτικό η κυρά Γεωργία, αγία γυναίκα με υπαρξιακή προσφορά στον κάθε μαθητή τους δύσκολους χρόνους της Δικτατορίας. Από τότε όταν δεν δύναμαι κάτι να πω η να γράψω αντιγράφω.
Συνήθεια που πολλές φορές μεταφέρω η και επιβάλλω στους μαθητές μου. Έδωσα λοιπόν κείμενο του Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου, το οποίο δημοσιεύθηκε υπό τίτλο: «Με αφορμή μια Δημοσκόπηση» στο Amen. Gr, στις 16 Απριλίου 2015, σε 100 μαθητές του Λυκείου που διδάσκω παρακαλώντας τους να αντιγράψουν 10 προτάσεις, φράσεις που τους έκαναν εντύπωση, που τους άρεσαν η που θέλουν να μάθουν και να μεταφέρουν και σε άλλους. Χωρίς βεβαίως να ελέγχονται για οποιαδήποτε νοηματικά η άλλα λάθη αλλά να καταθέσουν ότι η καρδούλα τους λέει.
ΚΑΙ ΟΙ ΔΕΚΑΕΞΑΧΡΟΝΟΙ ΝΕΟΙ ΑΝTEΓΡΑΨΑΝ:
1. Είναι πραγματικότητα ότι : «Η Εκκλησία, στο επίπεδο το «πνευματικό» έχει απωλέσει την αποδοχή από μέρους των ανθρώπων και έχει επιδοθεί σε έναν έντονο κοινωνικό ακτιβισμό. Η Εκκλησία σε σχέση προς την πίστη, την οποία υποδεικνύει και προβάλλει στους πιστούς, φαίνεται να πρυτανεύει μία φοβική εσωστρέφεια»,
2. Φαίνεται καθημερινά ότι : «εξαιτίας αυτής της εκκλησιαστικής εσωστρέφειας, το «πνευματικό κενό» πού δημιουργείται στην κοινωνία σε συνδυασμό και με τον εφήμερο αλλά επικοινωνιακά δυναμικό εναγκαλισμό με την κοσμική εξουσία, δημιουργεί διάφορα μορφώματα πολιτικά και θρησκευτικά (εθνικοθρησκευτικού λαϊκισμού μάλιστα αριστερού τύπου, χρησιμοθηρική εκμετάλλευση θρησκευτικών συμβόλων και εικόνων για την εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων)»,
3. Είναι κοινή εμπειρία μας ότι : «η σχέση των ανθρώπων με την Εκκλησία καθορίζεται από μία αρρωστημένη και απροσδιόριστη θρησκευτικότητα, από μία θρησκοληπτική διάθεση, όπου ἡ πίστη εξαντλείται σε κάποιες μεταφυσικές ακροβασίες φαντασιακού τύπου και θρησκευτικού υποκατάστατου, ο υπαρξιακός λόγος της Εκκλησίας, δεν μπορεί να αποτελεί μία στείρα και στυγνή επανάληψη παλαιών εκφράσεων ηθικιστικών συνταγών, αποστεωμένων και ξύλινων διατυπώσεων»,
4. Είναι επιτακτική ανάγκη : «να αφυπνιστεί η ιδία η ποιμαίνουσα Εκκλησία, προκειμένου και πάλι να αποκτήσει και να επαναπροσδιορίσει τη σχέση της με αυτό πού χαρακτηρίζουμε με τον γενικό όρο «κοινωνία».
5. Επιθυμούμε διακαώς : «ἡ Εκκλησία να εκφράζει μέσα στην κοινωνία, τον «άλλον» τρόπο ζωής και ύπαρξης, ως το κατ’ εξοχήν περιεχόμενο της πίστης»,
6. Η Εκκλησία : «Θα πρέπει να μετατρέψει την «ηχηρή σιωπή» της σε, λόγο κατηχητικό και έκφραση επανευαγγελισμού»,
7. Η Εκκλησία : « να αποτελεί μία αληθινή ιστορική πραγματικότητα, ἡ οποία κινείται και σχετίζεται με το εκάστοτε χωροχρονικό ιστορικό πλαίσιο, ενώ δρώντας μέσα σ’ αυτόν, χωρίς να εκκοσμικεύεται, συγχρόνως το μεταμορφώνει»,
8. Η Εκκλησία : «να καταστεί μία διαδικασία έκφρασης εμπιστοσύνης του ενός προς τον άλλον και συνχωρητικότητας (αλληλοπεριχώρησης), στα πλαίσια του σεβασμού και της αποδοχής του ενός από τον άλλον κυρίως μέσα από τον υπαρξιακό και όχι απλά τον διανοητικό συλλογισμό ή στοχασμό»,
9. Ελπίζουμε : «να γίνει ή δράση της Εκκλησίας μέσα στην κοινωνία «διακονία αγάπης εν ελευθερία» και μαρτυρία ζωής»,
10. Επειδή θέλουμε να μοιράσουμε και να μοιραστούμε ζωή τότε : το μήνυμα της Ευχαριστίας να γίνεται τρόπος ελπίδας και μέσο άντλησης κουράγιου και προσδοκίας, αφού «ζωή πού δεν μοιράζεται είναι ζωή κλεμμένη».
Η παραπάνω αντιγραφή αφιερώνεται σε όλους εμάς τα μέλη της Ορθοδόξου Εκκλησιαστικής Κοινότητος, που με τον ευσεβισμό μας, την ηθικολογία μας, την αυτάρκεια μας, την υποταγή του εκκλησιαστικού γεγονότος σε λαογραφικές καινοφανείς φιέστες, την συμπόρευσή μας με πολιτικάντηδες που διασπούν την ενότητα, την επιδειξιομανία, τον χρηματισμό και τόσες άλλες αλλοτριωτικές ενέργειες, επιτρέπουμε την μαγεία να εισέλθει εντός των τειχών της Εκκλησίας, παραποιούμε την Αλήθεια του Ευχαριστιακού Σώματος και καθιστάμεθα άτιμοι με τα ανθρώπινη αναζήτηση για αιώνια ζωή.
Για την Αντιγραφή
Ιωάννης Π. Μπουγάς
Θεολόγος
Πηγή: Amen.gr