Ανοικτή επιστολή στον κύριο Αλέξανδρο Λυκουρέζο

Αξιότιμε κύριε Λυκουρέζο,

Χθες, Τρίτη 23 Αυγούστου 2017, άλλοι προσωπικά και άλλοι νοερά ή τηλεοπτικά, βρεθήκαμε μαζί σας στον Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου, για να συμμεριστούμε τον ανθρώπινο πόνο σας, που προκάλεσε η αιφνίδια αναχώρηση από αυτή τη ζωή της αγαπημένης σας συζύγου Ζωής.

Είδαμε πολύ κόσμο ανώνυμο και επώνυμο. Για μας βέβαια δεν υπάρχουν ανώνυμοι άνθρωποι. Αυτούς τους χαρακτηρισμούς τους δίνουν κάποιοι που επιδιώκουν να επισύρουν την προσοχή σ’ αυτούς και ενδεχομένως να αποδείξουν την μεγάλη προσωπικότητα του προσώπου που τιμούν ή αποχαιρετούν.

Εμένα κύριε Λυκουρέζο, αλλά όπως πιστεύω και πολλούς άλλους, δεν μας εντυπωσίασαν ούτε οι ανώνυμοι ούτε οι επώνυμοι παρόντες, αλλά εσείς ο ίδιος.

Στον αποχαιρετιστήριο λόγο σας διαπιστώσαμε ένα ευλογημένο κράμα θλίψης, πόνου, κουράγιου και πίστης:

Είπατε μεταξύ άλλων:

«Έφυγες τις ημέρες που κοιμήθηκε η Παναγία μας. «Την τελευταία μας κοινωνία την λάβαμε μαζί μπροστά στην Παναγία».

Αυτά τα λόγια σας συμπληρώνουν πολλά κηρύγματα χριστιανών ιεροκηρύκων και σας ευχαριστούμε.

Είχατε την τύχη, να έχετε ως σύζυγο, για 40 περίπου χρόνια, μία γυναίκα της οποίας τα χαρίσματα και τα καλλιτεχνικά ταλέντα αποκορυφώνονταν και ολοκληρώνονταν με την πίστη της, την οποία, όπως είπατε, την βιώσατε μαζί και μαζί την τροφοδοτούσαμε με την Αγία Κοινωνία.

Εύχομαι ο Κύριος να την αναπαύσει κοντά Του, εκεί που δεν υπάρχει θλίψη, πόνος και στεναγμός αλλά ζωή ατελεύτητος, για όσους πιστεύουν εις Αυτόν. Από εκεί ας ικετεύει το Θεό και Εκείνος να στέλνει σε σας και σε όλη την οικογένειά σας τη Θεία παρηγοριά, για να συνεχίσετε την επίγεια ζωή σας μαζί με την ουράνια Ζωή σας.

                                                        Νάξος 23/8/2017

Με χαρμολύπη

+Νικόλαος
Καθολικός Αρχιεπίσκοπος
Νάξου- Πάρου-Τήνου-Άνδρου-Μυκόνου –Χίου-Λέσβου-Σάμου
και Μητροπολίτης παντός Αιγαίου