ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ

Πλατεία Αγίου Πέτρου
Κυριακή, 12 Νοεμβρίου 2023

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλή Κυριακή!

Το Ευαγγέλιο σήμερα μας προσφέρει μια παραβολή που αναφέρεται στο νόημα της ζωής του καθενός. Είναι η παραβολή των δέκα παρθένων, οι οποίες καλούνται να βγουν για να συναντήσουν τον νυμφίο (βλ. Μτ 25,1-13). Το να ζεις είναι αυτό: μια μεγάλη προετοιμασία για την ημέρα που θα κληθούμε να βγούμε για να συναντήσουμε Αυτόν που μας αγαπά περισσότερο από όλους, τον Ιησού! Στην παραβολή όμως, από αυτές τις δέκα παρθένες, οι πέντε είναι συνετές και οι άλλες πέντε είναι επιπόλαιες. Ας δούμε σε τι συνίσταται η σύνεση και η επιπολαιότητα. Όλες εκείνες οι κοπέλες είναι παρούσες για να υποδεχτούν τον γαμπρό, δηλαδή θέλουν να τον συναντήσουν, όπως κι εμείς επιθυμούμε μια ευτυχισμένη εκπλήρωση της ζωής: η διαφορά μεταξύ σύνεσης και επιπολαιότητας δεν έγκειται επομένως στην καλή θέληση. Ούτε έγκειται στην ακρίβεια με την οποία φτάνεις στη συνάντηση: μάλιστα, όλες είναι εκεί. Η διαφορά μεταξύ των συνετών και των επιπόλαιων είναι άλλη: η προετοιμασία.

Λέει το κείμενο: οι συνετές «μαζί με τα λυχνάρια τους πήραν και λάδι» (στ. 4), αλλά όχι οι επιπόλαιες. Εδώ είναι η διαφορά: το λάδι. Και ποιο είναι το χαρακτηριστικό του λαδιού; Πως δεν φαίνεται: είναι μέσα στα λυχνάρια, δεν είναι ευδιάκριτο, αλλά χωρίς αυτό τα λυχνάρια δεν δίνουν φως.

Ας κοιτάξουμε εμάς και ας δούμε ότι η ζωή μας διατρέχει τον ίδιο κίνδυνο: πολλές φορές προσέχουμε πολύ το «φαίνεσθαι», το σημαντικό είναι να φροντίζουμε καλά την εικόνα μας και να κάνουμε καλή εντύπωση στους άλλους. Αλλά ο Ιησούς λέει ότι η σοφία της ζωής βρίσκεται αλλού: στο να φροντίζουμε ό,τι δεν φαίνεται, αλλά είναι πιο σημαντικό, διότι είναι μέσα μας. Είναι η θήκη που διαφυλάττει την εσωτερική ζωή. Σημαίνει να ξέρεις να σταματάς για να ακούς την καρδιά σου, να παρακολουθείς τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου. Σημαίνει να ξέρεις να κάνεις χώρο στην ησυχία, για να μπορείς να ακούς. Σημαίνει να ξέρεις να αφήσεις λίγο από τον χρόνο σου μπροστά στην οθόνη του τηλεφώνου για να κοιτάξεις το φως στα μάτια των άλλων, στη δική σου καρδιά, στο βλέμμα του Θεού πάνω μας. Σημαίνει, προπάντων για όποιον έχει κάποιο ρόλο στην Εκκλησία, να μην παγιδευτεί από τον ακτιβισμό, αλλά να αφιερώνει χρόνο στον Κύριο, στην ακρόαση του λόγου Του, στη λατρεία.

Το Ευαγγέλιο μας δίνει τη σωστή συμβουλή για να μην παραμελούμε το λάδι της εσωτερικής ζωής, «το λάδι της ψυχής»: μας λέει ότι είναι σημαντικό να το προετοιμάσουμε. Στην αφήγηση βλέπουμε πράγματι ότι οι παρθένες έχουν ήδη τα λυχνάρια, αλλά πρέπει να ετοιμάσουν το λάδι: πρέπει να πάνε στους πωλητές, να το αγοράσουν, να το βάλουν στα λυχνάρια… (βλ. στ. 7.9). Έτσι είναι για εμάς: την εσωτερική ζωή δεν μπορείς να την αυτοσχεδιάσεις, δεν είναι θέμα μιας στιγμής, μιας φοράς στο κάθε τόσο, μιας για πάντα· πρέπει να την προετοιμάσεις αφιερώνοντας λίγο χρόνο κάθε μέρα, με συνέπεια, όπως κάνεις για κάθε σημαντικό πράγμα.

Συνεπώς, μπορούμε να αναρωτηθούμε: εγώ τι ετοιμάζω αυτή τη στιγμή της ζωής μου; Ίσως προσπαθώ να βάλω στην άκρη κάποιες οικονομίες, σκέφτομαι ένα σπίτι ή ένα καινούργιο αυτοκίνητο, συγκεκριμένα σχέδια… Είναι καλά πράγματα. Αλλά σκέφτομαι επίσης να αφιερώσω χρόνο στη φροντίδα της καρδιάς μου, στην προσευχή και στην υπηρεσία των άλλων, στον Κύριο που είναι ο στόχος της ζωής μου; Με λίγα λόγια, πώς πάει το λάδι της ψυχής μου, το τρέφω και το συντηρώ καλά;

Είθε η Παναγία να μας βοηθήσει να φροντίζουμε το λάδι της εσωτερικής ζωής.

——————–

Μετάφραση: π.Λ