ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ
Πλατεία Αγίου Πέτρου
Κυριακή, 22 Σεπτεμβρίου 2024
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλή Κυριακή!
Σήμερα το Ευαγγέλιο της Θείας Λειτουργίας (Μκ 9,30-37) μας μιλάει για τον Ιησού που αναγγέλλει τι θα συμβεί στο απόγειο της ζωής του: «Ο Υιός του ανθρώπου –λέει ο Ιησούς– παραδίδεται στα χέρια των ανθρώπων και αυτοί θα τον θανατώσουν, αλλά μετά από τρεις ημέρες θα αναστηθεί» (στ. 31). Οι μαθητές, όμως, ενώ ακολουθούν τον Διδάσκαλο, έχουν κάτι άλλο στο κεφάλι τους αλλά και στα χείλη τους. Όταν ο Ιησούς τους ρωτά για τι πράγμα μιλούσαν, δεν απαντούν.
Ας προσέξουμε αυτή τη σιωπή: οι μαθητές σιωπούσαν διότι μάλωναν για το ποιος ήταν ο μεγαλύτερος (βλ. στ. 34). Σιωπούν από ντροπή. Τι αντίθεση με τα λόγια του Κυρίου! Ενώ ο Ιησούς τους εκμυστηρευόταν το νόημα της ζωής του, εκείνοι μίλησαν για την εξουσία. Και έτσι τώρα, η ντροπή τους κλείνει το στόμα, όπως πριν η αλαζονεία είχε κλείσει τις καρδιές τους. Ωστόσο, ο Ιησούς απαντά ανοιχτά στις ψιθυριστές ομιλίες στην πορεία: «Αν κάποιος θέλει να είναι πρώτος, ας είναι τελευταίος» (βλ. στ. 35). Θέλεις να είσαι μεγάλος; Γίνε μικρός, βάλε τον εαυτό σου στην υπηρεσία όλων.
Με έναν λόγο τόσο απλό όσο και καθοριστικό, ο Ιησούς ανανεώνει τον τρόπο ζωής μας. Μας διδάσκει ότι η αληθινή εξουσία δεν βρίσκεται στην κυριαρχία του ισχυρότερου, αλλά στη φροντίδα του πιο αδύναμου. Αληθινή εξουσία είναι να φροντίζεις τους πιο αδύναμους, αυτό σε κάνει μεγάλο!
Γι’ αυτό ο Διδάσκαλος καλεί ένα παιδί, το τοποθετεί ανάμεσα στους μαθητές και το αγκαλιάζει λέγοντας: «Όποιος δέχεται ένα από αυτά τα παιδιά στο όνομά μου, δέχεται εμένα» (στ. 37). Το παιδί δεν έχει εξουσία: το παιδί έχει ανάγκη. Όταν φροντίζουμε τον άνθρωπο, αναγνωρίζουμε ότι ο άνθρωπος έχει διαρκώς αναγκη απότη ζωή.
Εμείς, όλοι μας, είμαστε ζωντανοί διότι μας δέχτηκαν, αλλά η εξουσία μάς κάνει να ξεχνάμε αυτή την αλήθεια. Εσύ ζεις διότι σε δέχτηκαν! Υπάρχουν στιγμές που γινόμαστε κυρίαρχοι, όχι υπηρέτες, και οι πρώτοι που υποφέρουν είναι ακριβώς οι τελευταίοι: οι μικροί, οι αδύναμοι, οι φτωχοί.
Αδελφοί και αδελφές, πόσοι άνθρωποι, πόσοι, υποφέρουν και πεθαίνουν από αγώνες εξουσίας! Είναι ζωές που απορρίπτει ο κόσμος, όπως απέρριψε ο Ιησούς, αυτούς που αποκλείονται και πεθαίνουν… Όταν παραδόθηκε στα χέρια των ανθρώπων, Αυτός δεν βρήκε αγκαλιά, αλλά σταυρό. Ωστόσο, το Ευαγγέλιο παραμένει ένας ζωντανός λόγος γεμάτος ελπίδα: Αυτός που απορρίφθηκε ανέστη, αυτός είναι ο Κύριος!
Τώρα, αυτή την όμορφη Κυριακή, μπορούμε να αναρωτηθούμε: ξέρω να αναγνωρίζω το πρόσωπο του Ιησού στους πιο μικρούς; Νοιάζομαι για τον πλησίον, υπηρετώντας γενναιόδωρα; Και ευχαριστώ αυτούς που νοιάζονται για μένα;
Ας παρακαλέσουμε μαζί την Παναγία, για να είμαστε σαν αυτήν απαλλαγμένοι από τη ματαιοδοξία και έτοιμοι να υπηρετήσουμε.
——————–
Μετάφραση: π.Λ
