4 Φεβρουαρίου Μνήμη Αγίου Νικολάου του Στουδίτου

Γεννημένος στην Κυδωνία, σημερινά Χανιά, σε ηλικία εννέα ετών εστάλη στη Μονή Στουδίου, εκεί όπου ηγούμενος ήταν ο θείος του Θεοφάνης. Ήταν τρόφιμος του μοναστηριού και με την ενηλικίωσή του κείρεται μοναχός. Εν τω μεταξύ στην Κωνσταντινούπολη ξέσπασε η δεύτερη φάση της Εικονομαχίας από την οποία η Μονή δεν μένει αλώβητη, αφού οι εικονομάχοι έχοντας την υποστήριξη του Αυτοκράτορα Λέοντα, έστειλαν στην εξορία πολλούς ιερωμένους εικονολάτρες μεταξύ των οποίων τον Πατριάρχη Νικηφόρο και τον ηγούμενο Θεοφάνη. Μόνο μετά το θάνατο του Λέοντα μπόρεσαν οι εξορισμένοι να επιστρέψουν πίσω στη θέση τους.

Ο Νικόλαος, μετά το θάνατο του Θεοφάνη πήρε τη θέση του και έγινε ηγούμενος της Μονής.
Υπό την αυτοκρατορία του Μιχαήλ Γ΄ νέες έριδες δημιουργήθηκαν στο εσωτερικό της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως.

Αυτή τη φορά επειδή ο αυτοκράτορας αποφάσισε να πάψει τον Άγιο Ιγνάτιο από τα πατριαρχικά του καθήκοντα και στη θέση του να βάλει τον Φώτιο, ο Νικόλαος υποστήριζε τον Ιγνάτιο και αρνούμενος να έχει κάθε επαφή με τον Φώτιο αποφάσισε να αυτοεξοριστεί.
Ο Αυτοκράτορας του ζήτησε να επιστρέψει στη μονή πράγμα που ο Νικόλαος αρνήθηκε και έτσι ορίστηκε νέος ηγούμενος.

Κάποια χρόνια αργότερα, έχοντας περιπλανηθεί σε διάφορα μέρη, συλλαμβάνεται και κλείνεται σε μοναστήρι όπου κρατείται σε απομόνωση.
Όταν πέθανε ο Μιχαήλ ανήλθε στον αυτοκρατορικό θώκο ο Βασίλειος Α΄ που επανέφερε τον Πατριάρχη Ιγνάτιο και πρόσφερε στο Νικόλαο την ηγουμενία της Μονής του Στουδίου. Ο Νικόλαος όντας πια σε προχωρημένη ηλικία αρνήθηκε την πρόταση, έζησε όμως τα τελευταία χρόνια της ζωής του στην αγαπημένη του Μονή μέχρι το θάνατό του που επήλθε στις 4 Φεβρουαρίου 863.