Η Μάρθα και τα 4 παιδιά της
Ιστορία μιας οικογένειας εν μέσω πανδημίας
Δεν είναι εύκολο να αντιμετωπιστεί η κατάσταση έκτακτης ανάγκης με τέσσερα παιδιά ηλικίας κάτω των δέκα ετών στο σπίτι. Ωστόσο, υπάρχουν εκείνοι που το κάνουν με δημιουργικότητα και σύνεση, θεωρώντας τη μεγάλη οικογένεια ένα θετικό στοιχείο αυτή τη στιγμή της μεγάλης δυσκολίας.
Η Μάρθα είναι 33 ετών, ζει στη συνοικία Centocelle της Ρώμης μαζί με τον σύζυγό της Νικόλα και τα τέσσερα μικρά παιδιά τους. Παιδιά δημοτικού και νηπιαγωγείου, που όπως όλοι οι συνομήλικοι τους είναι στο σπίτι για ένα μήνα και ζουν τον καιρό της πανδημίας, θέτοντας ερωτήσεις και προσπαθώντας, όπως και οι ενήλικες, να σέβονται, με λίγο ή πολύ συνειδητό τρόπο, τους αναγκαίους κανόνες για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας έκτακτης ανάγκης. Ο ρόλος των γονέων υπό αυτή την έννοια είναι θεμελιώδης: από τη μία πλευρά πρέπει να είναι αυστηροί, από την άλλη πρέπει να κατανοήσουν την εξαιρετική φύση της στιγμής για τα πλάσματα που καλούνται να φροντίσουν. “Φροντίδα σημαίνει τα πάντα, σημαίνει προστασία, αλλά και να προσφέρεις τους σωστούς χώρους, κατανοώντας το παιδί σου και αξιοποιώντας τον χρόνο που έχεις στη διάθεσή σου”, λέει η Mάρθα Panella στη συνέντευξη που έδωσε στο Vatican News. Η ίδια όπως και ο σύζυγός της, είναι εμψυχωτές στην ενορία τους. Μια οικογένεια, η δική τους, που γεννήθηκε στο ενοριακό ορατόριο “Παιδιά του Αγίου Ιωάννη Μπόσκο”. Σαλεσιανοί εμψυχωτές, που ήταν πάντα κοντά στους νέους, και τώρα που τα ορατόρια είναι άδεια, είναι στο σπίτι τους για να “εμψυχώνουν” με τη βαθύτερη έννοια του όρου: αγαπώντας και εκπαιδεύοντας.
Το παράδειγμα διαμορφώνει την οικογένεια
“Η οικογένειά μας από την αρχή ήταν ανοιχτή στη ζωή, που δεν σημαίνει μόνο να καλωσορίζουμε τα παιδιά που μας δίνει ο Κύριος, αλλά και να ανοιγόμαστε στους άλλους”. Έτσι αρχίζει η ιστορία της νεαρής μητέρας, καθώς θυμάται την αρχή της σχέσης αγάπης με τον Νικόλα. “Στο ορατόριο συναντήσαμε πολλές οικογένειες, το παράδειγμα τους ευνόησε την ένωσή μας. Κι έτσι χτίσαμε αυτό που είμαστε σήμερα”, εξηγεί. Σήμερα, όμως, είναι η ζωή που τους ζητά, όπως σε εκατομμύρια άλλες οικογένειες, να ανοιχτούν σε μια νέα πρόκληση, την πρόκληση της πανδημίας.
Τι σημαίνει φροντίζω τα παιδιά
“Κάθε μέρα αναρωτιόμαστε πώς μπορούμε να ζήσουμε αυτή την περίοδο με τα παιδιά μας”. Η Μάρθα δεν κρύβει τις δυσκολίες, αλλά τις αντιμετωπίζει μαζί με τον Νικόλα με θετικότητα, την οποία μεταδίδει στη συνέχεια στα μικρά παιδιά στο σπίτι. “Θέλουμε πάρα πολύ να φροντίσουμε τα παιδιά μας, μεριμνώντας για τα πάντα: το σώμα, τα συναισθήματα, το πνεύμα. Φροντίδα σήμερα σημαίνει – όπως υπογραμμίζει – να προφυλάσσεις την υγεία τους, οπότε να μη βγαίνεις από το σπίτι. Να μην τα εκθέτεις σε περιττούς κινδύνους”. Φροντίζω όμως σημαίνει και να δίνω κάτι. “Προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε αυτό τον χρόνο μαζί τους, μακριά από τρεχάματα, δεσμεύσεις και ραντεβού. Η αναπτυξιακή σχέση μαζί τους σημαίνει τώρα ανάπτυξη και παιχνίδι, να τα κάνουμε υπεύθυνους ανθρώπους και να έχουμε διάλογο”. Ένα έργο τόσο επίπονο, όσο είναι φυσικό και πολύτιμο.
“Είμαστε τυχεροί που είμαστε έξι”
“Σήμερα θα ήθελα να ζητήσω μια ιδιαίτερη προσευχή για τις οικογένειες, ιδιαιτέρως για εκείνες που μένουν με τα παιδιά στο σπίτι, επειδή τα σχολεία είναι κλειστά για ασφάλεια, και πρέπει να διαχειριστούν μια δύσκολη κατάσταση και να τη διαχειριστούν καλά, με γαλήνη και με χαρά”. Αυτά είναι τα λόγια του Πάπα Φραγκίσκου στην ομιλία του κατά τη Θεία Λειτουργία στον Οίκο Αγίας Μάρθας, στις 14 Μαρτίου. Αυτή τη γαλήνη και τη χαρά που καλούνται οι γονείς να χτίσουν, μέρα με τη μέρα. “Τα παιδιά είναι τέσσερα – εξηγεί η Μάρθα Panella – και καθένα πρέπει να έχει τον δικό του χώρο και είναι σημαντικό να βρίσκουμε ισορροπία σε όλη τη διάρκεια της μέρας”. Το να είσαι μητέρα πολλών παιδιών σε περιορισμένο χώρο για μεγάλο χρονικό διάστημα σημαίνει επίσης να βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο: “Το να είσαι έξι σ’ ένα σπίτι είναι ένα θετικό στοιχείο, και για μένα είναι τύχη. Μπορεί να φαίνεται παράξενο, αλλά είναι έτσι”, λέει. “Μια μεγάλη οικογένεια είναι κάτι πολύ όμορφο, και το απολαμβάνουμε όλοι μαζί”.
Εμψυχωτές μέσα στο σπίτι
Υπάρχουν πολλοί τρόποι ψυχολογικής υποστήριξης των παιδιών κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Ένας από αυτούς είναι σίγουρα η εγγύτητα. Να παίξουμε μαζί τους, να μεταδώσουμε χαρά, φυσικότητα. Να κρατήσουμε ψηλά το ηθικό τους, να τα “εμψυχώσουμε” συνεπώς, όπως ακριβώς κάνουμε και στο ορατόριο. “Αυτή είναι μια εξαιρετική ευκαιρία: κάναμε κάμπινγκ και πικ-νικ στο σπίτι – λέει χαμογελώντας – αλλά πήγαμε και στην ταβέρνα, επειδή σπάνια πηγαίνουμε εκεί, έτσι αυτό που κάνουμε στο σπίτι να πάμε π.χ. σ’ ένα εστιατόριο, με πολλούς σερβιτόρους και σεφ, το βρίσκουν πολύ διασκεδαστικό”. Η φαντασία δεν πρέπει ν’ αφήνει περιθώριο στο άγχος, η δημιουργικότητα δεν μπορεί ν’ αντικατασταθεί από τον πανικό. Τα παιδιά αναζητούν, ίσως μόνο με τα μάτια τους, ακριβώς αυτό.
Η καλή χρήση της τεχνολογίας
Τα παιδιά της Mάρθας και του Νικόλα επιθυμούν να έρθουν σε επαφή με φίλους, συγγενείς και δασκάλους. Υπό αυτή την έννοια, η χρήση της τεχνολογίας είναι θεμελιώδης. “Συνήθως δεν χρησιμοποιούν αυτά τα εργαλεία πολύ, επειδή καθότι είναι τέσσερα παίζουν συνήθως μαζί μακρυά από οθόνες και τηλεόραση. Τώρα όμως κάνουν μαθήματα μέσω internet με τους συμμαθητές και τους δασκάλους τους, αυτό είναι σημαντικό! Η τεχνολογία δεν είναι μόνο για να παρακολουθούμε τηλεόραση ή να παίζουμε παιχνίδια στο tablet, αυτό μπορούμε τώρα να κάνουμε να το καταλάβουν τα παιδιά ακόμη περισσότερο”. “Έτσι – καταλήγει η Μάρθα – θα είμαστε σε θέση να τα κάνουμε να νιώσουν πιο κοντά στους ανθρώπους που αγαπούν". Η σελίδα Facebook της Μάρθας έχει ως φωτογραφία προφίλ ένα σπίτι με πολλά χρώματα, με μια φράση που περιέχει μεγάλο μέρος της προσέγγισής της ως μητέρα, σύζυγος και πολίτης που έχει επίγνωση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης: “Δεν είστε μπλοκαρισμένοι στο σπίτι, είστε ασφαλείς στο σπίτι. Αλλάξτε την προοπτική σας”. Ας την αλλάξουμε πραγματικά.
Πηγή: Vatican News
Μετάφραση: π.Λ
