31 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΙΛΒΕΣΤΡΟΥ Α΄

ΠΑΠΑ ΡΩΜΗΣ

Είναι ο πρώτος Πάπας της ελεύθερης Εκκλησίας, εκείνης που δεν απειλείται πλέον από τους τρομερούς διωγμούς των πρώτων αιώνων. Το 313, πράγματι, οι αυτοκράτορες Κωνσταντίνος και Λικίνιος παρείχαν πλήρη ελευθερία λατρείας στους χριστιανούς. Τότε Πάπας ήταν ο Μιλτιάδης, ο οποίος πέθανε τον επόμενο χρόνο και τον διαδέχτηκε ο Ρωμαίος ιερέας Σιλβέστρος. Σε εκείνον ο Κωνσταντίνος δωρίζει για κατοικία το παλάτι του Λατερανού, το οποίο λίγο αργότερα θα πλαισιωθεί από τη μεγάλη Βασιλική του Αγίου Ιωάννη. Εκείνη την περίοδο θα κτιστεί και η πρώτη βασιλική του Αγίου Πέτρου.

Μπορεί οι σχέσεις μεταξύ Εκκλησίας και πολιτικής αρχής να χαρακτηρίζονται από ειρήνη και ηρεμία, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τις μεταξύ των Εκκλησιών σχέσεις. Στην πολύχρονη ποντιφική θητεία των είκοσι ενός χρόνων ο Πάπας Σιλβέστρος ήρθε αντιμέτωπος με πολλές πειθαρχικές και θεολογικές διαμάχες.

Ο Κωνσταντίνος συνήθιζε να παρεμβαίνει σε θρησκευτικές διαμάχες (κάποιες φορές κατόπιν παρότρυνσης των επισκόπων και των πιστών) και το έκανε όχι τόσο γιατί ο Πάπας δεν ήταν σε θέση να επιβάλει την ορθή θέση της Εκκλησίας, αλλά για να διασφαλίζει την ηρεμία στο εσωτερικό της αυτοκρατορίας του. Μάλιστα ο Κωνσταντίνος εκείνη την εποχή που δεν ήταν βαπτισμένος δεν είχε λόγο για τα λεπτά ζητήματα της Εκκλησίας.

Το 314 ο Κωνσταντίνος συγκάλεσε τη Σύνοδο της Αρλ που ασχολήθηκε με τους δονατιστές και το 325 την πρώτη Οικουμενική Σύνοδο της Νικαίας. Ο Πάπας Σιλβέστρος δεν είχε τρόπο να λάβει μέρος στις συζητήσεις, όμως του ανακοινώθηκαν με επίσημο και σεβάσμιο τρόπο οι ληφθείσες αποφάσεις.

Αμέσως μετά το θάνατό του (31 Δεκεμβρίου 335) του αποδόθηκε το όνομα «Ομολογητής». Με αυτό τον τρόπο οι σύγχρονοι του Σιλβέστρου τον τίμησαν σαν Άγιο της Εκκλησίας αφιερώνοντας την 31^η Δεκεμβρίου στην μνήμη του.

Ο Σιλβέστρος είχε μείνει στην ιστορία και για τη λεγόμενη «Δωρεά του Κωνσταντίνου». Πρόκειται για ένα έγγραφο σύμφωνα με το οποίο ο Αυτοκράτορας δώριζε στον Πάπα και στους διαδόχους του την πόλη της Ρώμης και κάποιες ιταλικές επαρχίες. Ήδη από τον 10^ο αιώνα τέθηκε υπό αμφισβήτηση το έγγραφο αυτό ενώ τον 15^ο αιώνα επιβεβαιώθηκε η μη γνησιότητά του.

πγπ