Ο Θεός των Νεκρών ή των Ζώντων 2 Νοεμβρίου

Πολλοί Ισραηλίτες, την εποχή του Χριστού δεν πίστευαν στην Ανάσταση των νεκρών. Η πίστη τους – στην Ανάσταση – γεννήθηκε όταν ο βασιλιάς Αντίοχος άρχισε τους διωγμούς των Εβραίων, το 2ο αιώνα π. Χ!
Πολλοί – Εβραίοι – δέχθηκαν το θάνατο για να μην αρνηθούν την πίστη των πατέρων τους, μας διηγούνται τα βιβλία των Μακκαβαίων. Ήταν τότε, που ο προφήτης Δανιήλ είπε το σοφό ρητό «ο ζωντανός Θεός θα δώσει ζωή σ’ αυτούς που πέθαναν γι Αυτόν»! Αυτή η καινούρια πίστη ήταν ένα μεγάλο στήριγμα για όσους πίστευαν. Οι Σαδδουκαίοι όμως, μια άλλη παράταξη που δεν διάβαζαν τους προφήτες, δεν ήθελαν να ακούνε να γίνεται θέμα για κάτι που γι αυτούς δεν ήταν παρά μια εφεύρεση που δεν φαινότανε στο Μωσαϊκό Νόμο! Έτσι, τη εφεύραν μια περίπτωση ενδιαφέρουσα, αλλά εκτός πραγματικότητας. Πώς θα συμπεριφερθεί στον άλλο κόσμο μια γυναίκα που είχε παντρευτεί 7 φορές! Ήταν κάτι απραγματοποίητο, παράλογο, με αποτέλεσμα: «δεν υπάρχει ανάσταση»!
Ο Χριστός στον οποίο ήθελαν να στήσουν παγίδα – παραμένει στο «πεδίο της Γραφής». Αναφέρεται στο βιβλίο της Εξόδου όπου ο Μωυσής επικαλείται το Θεό με τον τίτλο «ο Θεός του Αβραάμ, ο Θεός του Ισαάκ, ο Θεός του Ιακώβ». Η προσπάθειά των Φαρισαίων να στριμώξουν το Χριστό και να δείξουν δημόσια το λάθος, απέτυχε! Όμως η Διαθήκη που έκανε ο Θεός με τον καθένα απ’ αυτούς δεν μπορεί παρά να είναι αιώνια, όπως Εκείνος είναι Αιώνιος – Θεός των Ζώντων.

π. Μ. Β.