«Κάθε φορά που προσευχόμαστε, ο Ιησούς προσεύχεται μαζί μας και για μας»
Στη Γενική Ακρόαση της Τετάρτης 28 Οκτωβρίου, ο Πάπας Φραγκίσκος μίλησε για τον Χριστό την ημέρα του βαπτίσματός του στον Ιορδάνη. Με την προσευχή του, εξηγεί ο Πάπας, άνοιξε μια «δίοδο» στον ουρανό για να φέρει στον Θεό ακόμη και εκείνους που δεν αισθάνονται άξιοι, σε οποιαδήποτε κατάσταση της ζωής.
Η πρώτη προσευχή του Ιησού είναι «μαζί με τους αμαρτωλούς του λαού του Θεού», στις όχθες του Ιορδάνη, την ημέρα του βαπτίσματός του: μια πράξη «όχι για τον εαυτό του, αλλά για όλους εμάς». Μας δείχνει τον τρόπο για έναν «διάλογο αγάπης με τον Πατέρα», ακόμη και στις πιο σκοτεινές στιγμές της ζωής μας. Έτσι, ο Πάπας Φραγκίσκος συνεχίζει τη σειρά των κατηχήσεων για την προσευχή κατά τη Γενική Ακρόαση της Τετάρτης στην αίθουσα Παύλος Στ’, με τους παρόντες πιστούς και μ’ εκείνους που συνδέθηκαν με τη βοήθεια των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης.
Αποστασιοποιημένοι λόγω της “κυρίας” Covid, που μας προκαλεί τόσο κακό
Όπως και στις τελευταίες συναντήσεις με τους προσκυνητές, ο Πάπας υπενθύμισε ότι δεν μπορεί να κατεβεί και να «χαιρετήσει καθέναν από αυτούς», για να αποφευχθούν συγχρωτισμοί.
«Και αυτό από μέριμνα, για τις προφυλάξεις που πρέπει να έχουμε μπροστά σε αυτήν την “κυρία” που ονομάζεται νόσος Covid και που μας προκαλεί τόσο πολύ κακό. Γι’ αυτό, συγχωρείστε με που δεν θα κατεβώ για να σας χαιρετήσω: σας χαιρετώ από εδώ, αλλά σας έχω μέσα στην καρδιά μου, τον καθέναν από εσάς. Και εσείς να με έχετε μέσα στην καρδιά σας, και προσευχηθείτε για μένα. Από απόσταση, μπορούμε να προσευχηθούμε ο ένας για τον άλλο».
Ο Ιησούς μεταξύ των μετανοούντων, αλληλέγγυος με την κατάστασή μας
Μετά τις κατηχήσεις των περασμένων εβδομάδων από την Παλαιά Διαθήκη, ο Πάπας Φραγκίσκος πέρασε στην προσευχή του Ιησού, του οποίου η πρώτη δημόσια πράξη είναι «η συμμετοχή σε μια ομόθυμη προσευχή του λαού, μια προσευχή μετανοίας, στην οποία όλοι αναγνώριζαν πως είναι αμαρτωλοί». Ο λαός βαπτίζεται από τον Ιωάννη, «για την άφεση των αμαρτιών». Παρότι ο Βαπτιστής ήθελε να αντιταχθεί, και να βαπτιστεί από τον ξάδελφό του, ο Ιησούς επιμένει ότι αυτό που θέλει να κάνει, υπακούοντας στον Πατέρα, είναι «μια πράξη αλληλεγγύης με την ανθρώπινη κατάστασή μας».
Ο Ιησούς ανοίγει μια δίοδο προς τον Πατέρα, για όλους εμάς
Ο Ποντίφικας εξηγεί ότι ο Χριστός «προσεύχεται μαζί με τους αμαρτωλούς του λαού του Θεού», παρότι αυτός είναι «ο Δίκαιος, δεν είναι αμαρτωλός», και όταν εμείς προσευχόμαστε, Αυτός είναι μαζί μας, και προσεύχεται για μας. Ποτέ δεν προσευχόμαστε μόνοι. Δεν παραμένει στην απέναντι όχθη του ποταμού», δεν θέλει να φανεί διαφορετικός και απόμακρος «από τον ανυπάκουο λαό, αλλά βυθίζει τα πόδια του στα ίδια νερά του καθαρισμού». Γίνεται «σαν ένας αμαρτωλός».
«Ο Ιησούς δεν είναι Θεός απόμακρος, και δεν μπορεί να είναι. Η ενσάρκωση τον αποκάλυψε με ολοκληρωμένο και ανθρωπίνως αδιανόητο τρόπο. Έτσι, εγκαινιάζοντας την αποστολή του, ο Ιησούς τίθεται επικεφαλής ενός λαού μετανοούντων, σαν να αναλαμβάνει το έργο να ανοίξει μια δίοδο μέσω της οποίας όλοι μας, μετά από αυτόν, πρέπει να έχουμε το θάρρος να περάσουμε. Η οδός είναι δύσκολη, αλλά αυτός προπορεύεται, ανοίγοντας τον δρόμο».
Μαζί με τον Ιησού υπάρχει όλος ο λαός των αμαρτωλών
Όπως εξηγεί ο Κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας, στο άρθρο 2599: «Η υική προσευχή, την οποία ο Πατέρας ανέμενε από τα τέκνα του, βιώνεται τελικά από τον ίδιο τον μονογενή Υιό στην ανθρώπινη φύση του, μαζί με τους ανθρώπους και υπέρ των ανθρώπων». Ας το βάλουμε αυτό καλά στο μυαλό και την καρδιά μας: Ο Ιησούς προσεύχεται μαζί μας. Ο Πάπας Φραγκίσκος συνεχίζει λέγοντας ότι μαζί με τον Ιησού, στον Ιορδάνη, υπάρχει όλη η ανθρωπότητα. «Υπάρχει προπάντων ο λαός των αμαρτωλών: εκείνοι που νόμιζαν ότι δεν μπορούσαν να αγαπηθούν από τον Θεό, εκείνοι που δεν τολμούσαν να προχωρήσουν πέρα από το κατώφλι του ναού, εκείνοι που δεν προσεύχονταν επειδή δεν ένιωθαν άξιοι». Ο Ιησούς ήρθε για όλους, ακόμη και για αυτούς, και ξεκινά ακριβώς μαζί τους. Ως ένας «επικεφαλής».
Προσευχόμενος, ο Ιησούς «ανοίγει τη θύρα του ουρανού»
Και είναι ο Ευαγγελιστής Λουκάς που επισημαίνει το κλίμα προσευχής εκείνης της ημέρας, και ότι, ενώ ο Ιησούς προσευχόταν «ο ουρανός άνοιξε». Ο Πάπας σχολιάζει ότι «ο Ιησούς, προσευχόμενος, ανοίγει τη θύρα των ουρανών, και από αυτή τη δίοδο κατεβαίνει το Άγιο Πνεύμα». Και μια φωνή διακηρύσσει: «Εσύ είσαι ο Υιός μου ο αγαπημένος: σ’ εσένα έχω θέσει την ευαρέσκειά μου».
Ακόμη και στην πιο σκοτεινή ώρα, ο Ιησούς βρίσκει καταφύγιο στον Πατέρα
Μια φράση που «μας κάνει να καταλάβουμε κάτι για το μυστήριο του Ιησού και της καρδιάς του που πάντατε στρεφόταν προς τον Πατέρα»:
«Στη δίνη της ζωής και του κόσμου που θα τον καταδικάσει, ακόμη και στις πιο δύσκολες και θλιβερές εμπειρίες που θα πρέπει να υπομείνει, ακόμη και όταν βιώνει ότι δεν έχει πουθενά να ακουμπίσει το κεφάλι του, ακόμη και όταν γύρω του ξεσπά το μίσος και ο διωγμός, ο Ιησούς δεν είναι ποτέ χωρίς το καταφύγιο μιας κατοικίας: κατοικεί αιώνια στον Πατέρα».
Από προσευχή του Ιησού σε προσευχή όλων των βαπτισμένων
Ο Πάπας Φραγκίσκος διευκρινίζει ότι με εκείνη την προσευχή το Άγιο Πνεύμα κατέχει το πρόσωπο του Ιησού, και είναι μια «εντελώς προσωπική προσευχή, και έτσι θα είναι σε όλη την επίγεια ζωή του», αλλά στην Πεντηκοστή θα γίνει, δια της χάριτος, η προσευχή όλων των εν Χριστώ βαπτισμένων. Ο ίδιος ο Ιησούς έλαβε αυτό το δώρο για εμάς, «και μας καλεί να προσευχόμαστε έτσι όπως Αυτός προσευχόταν».
Τότε ο Θεός θα πει και σ’ εμάς: «Εσύ είσαι ο αγαπημένος μου, είσαι υιός»
Γι’ αυτό, συνεχίζει ο Ποντίφικας, «αν ένα βράδυ προσευχής αισθανόμαστε αδύναμοι και άδειοι», και «μας φαίνεται ότι η ζωή ήταν εντελώς άχρηστη», πρέπει να ικετεύσουμε «η προσευχή του Ιησού να γίνει και η δική μας». Αν σκεφτόμαστε ότι σήμερα «δεν το νιώθω, είμαι ανάξιος», ας πούμε: «η προσευχή σου, Ιησού, ας είναι η δική μου» Και ας αναθέσουμε τον εαυτό μας σε Αυτόν, ώστε να προσεύχεται για εμάς.
«Ο Ιησούς αυτή τη στιγμή είναι μπροστά στον Πατέρα και προσεύχεται για μας, είναι ο μεσίτης. Δείχνει στον Πατέρα τις πληγές, για εμάς. Ας έχουμε πίστη σε αυτό, είναι υπέροχο! Τότε θα ακούσουμε, αν έχουμε πίστη, θα ακούσουμε μια φωνή από τον ουρανό, ισχυρότερη από εκείνη που υψώνεται από τα μύχια του εαυτού μας, και θα ακούσουμε αυτή τη φωνή να ψιθυρίζει λέξεις τρυφερότητας: “Εσύ είσαι ο αγαπημένος του Θεού, εσύ είσαι υιός, εσύ είσαι η χαρά του Πατέρα των Ουρανών”».
Ο Ιησούς μας δίνει την προσευχή του, έναν διάλογο αγάπης με τον Θεό
Λόγια του Πατέρα που είναι για τον καθέναν από εμάς, καταλήγει ο Πάπας Φραγκίσκος, «ακόμη κι αν απορριφθήκαμε από όλους, και είμαστε αμαρτωλοί του χειρότερου είδους». Διότι «ο Ιησούς δεν κατέβηκε στα νερά του Ιορδάνη για τον εαυτό του, αλλά για όλους εμάς». Ο μετανοών λαός που ήταν εκεί μαζί του, είχε «γυμνή την ψυχή και γυμνά τα πόδια. Για να προσευχηθούμε χρειάζεται ταπεινότητα». Ο Χριστός άνοιξε τους ουρανούς, όπως ο Μωυσής τα νερά της Ερυθράς Θάλασσας, «ώστε όλοι εμείς να μπορέσουμε να διαβούμε κατόπιν του».
«Ο Ιησούς μας χάρισε την ίδια την προσευχή του, η οποία είναι ο δικός του διάλογος αγάπης με τον Πατέρα, σαν έναν σπόρο της Τριάδας, που θέλει να ριζώσει στην καρδιά μας. Ας τον δεχτούμε! Ας αποδεχτούμε αυτό το δώρο, το δώρο της προσευχής. Πάντοτε μαζί με τον Ιησού. Και δεν θα κάνουμε λάθος. Ευχαριστώ».
————————-
Πηγή: Vatican News
Μετάφραση: π.Λ
