16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΟΥ ΡΟΚΚΟΥ
Ανήκε σε ευγενή και ευκατάστατη οικογένεια του Μονπελλιέ της Γαλλίας και έζησε προς το τέλος του 13ου αιώνα και αρχές του Μου. Νέος ακόμη, έχασε τους γονείς του. Εγκατέλειψε την περιουσία του στους συγγενείς του και σε φτωχούς και αφού φόρεσε την περιβολή του προσκυνητή αναχώρησε για τη Ρώμη, ζητιανεύοντας στο δρόμο. Στην Ιταλία, εκείνη την εποχή, είχε ενσκήψει τρομερή πανώλη.
Χαρακτηριστικό σημείο της ζωής του Αγίου Ρόκκου — με πολύ θρύλο φυσικά — είναι ότι αφιέρωσε τη ζωή του στην ανθρώπινη δυστυχία, κυρίως δε σε περιόδους μεγάλων επιδημιών (πανώλη). Ήταν ένας πραγματικός άγγελος, που περιφερόταν από πόλη σε πόλη της Ιταλίας, φέρνοντας ανακούφιση και παρηγοριά στα θύματα των θανατηφόρων επιδημιών. Τελικά, έπεσε κι ο ίδιος θύμα της επιδημίας και, για να μην ενοχλήσει κανέναν, έμενε σε μια καλύβα στο δάσος, μόνος του. Ένας σκύλος του έφερνε κάθε μέρα την τροφή του. Όταν έγινε καλά, επέστρεψε στην πατρίδα του, αλλά κανείς δεν τον αναγνώρισε και επειδή οι αρχές τον θεώρησαν ύποπτο, τον φυλάκισαν. Έμεινε στη φυλακή πέντε χρόνια, και ύστερα από μεγάλες στερήσεις πέθανε την ημέρα της εορτής της Παναγίας, το 1327 (;)
Τον ευλαβούνται πολύ στην Ιταλία και στη Γαλλία. Ο θρύλος προσθέτει πως τα οστά του μεταφέρθηκαν από το Μονπελλιέ στη Βενετία, όπου και ο περίλαμπρος ναός του, διακοσμημένος με τις περίφημες εικονογραφίες του Τιντορέττο (Σχολή του Αγίου Ρόκκου).
