14 ΜΑΡΤΙΟΥ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΤΘΙΛΔΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ
Γεννήθηκε στην πόλη Enger της Γερμανίας το 895 και ήταν κόρη του κόμη της Βεστφαλίας Θεοδωρίχου του Ringelheim και της Ρινίλδης της Φρισίας. Την ανατροφή της όμως ανέλαβε η γιαγιά της, η ηγουμένη της μονής του Χέρφορντ. Εκεί η Ματθίλδη μεγάλωσε αποκτώντας μόρφωση και αρχές.
Παντρεύτηκε τον Ερρίκο δούκα της Σαξονίας τον αποκαλούμενο Ορνιθοθήρα λόγω του πάθους του για το κυνήγι γερακιών, ο οποίος το 919 στέφεται βασιλιάς της Γερμανίας.
Λόγω των συχνών πολέμων ο Ερρίκος απουσίαζε συχνά από το σπίτι. Τόσο ο ίδιος όσο και ο λαός απέδιδαν τις νίκες τους στις προσευχές και το θάρρος της βασίλισσας Ματθίλδης, η οποία μέσα από το παλάτι της ακολουθούσε έναν βίο μοναστικών προτύπων προσευχής και αγαθοεργίας.
Ο σύζυγός της είχε μια τυφλή εμπιστοσύνη σε αυτήν και ποτέ δεν έλεγξε ό,τι παρείχε προς ελεημοσύνη ή της παραπονέθηκε για τις θρησκευτικές πρακτικές της.
Το 936, η Ματθίλδη μένει χήρα. Τότε αφαιρεί αμέσως όλα τα κοσμήματά της εγκαταλείποντας ταυτόχρονα και τα προνόμια της τάξης της.
Από το γάμο με τον Ερρίκο γεννήθηκαν πέντε τέκα: ο Ερρίκος της Βαυαρίας, ο Ερρίκος ο μελλοντικός Όθων Α αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο άγιος Βρούνος αρχιεπίσκοπος Κολωνίας, η Γκερμπέργκα σύζυγος του Λουδοβίκου Δ΄ της Γαλλίας και η Χεδβίγη της Σαξονίας.
Η βασίλισσα ακολουθούσε μια πολύ αυστηρή ζωή και λόγω του υπερβολικά μεγάλου φιλανθρωπικού της έργου προκάλεσε την οργή των παιδιών της: Ο Ερρίκος ο πρωτότοκος γιός της την κατηγόρησε για σπατάλη των θησαυρών του στέμματος, ζητώντας της αναφορά των εξόδων, ενώ την κατασκόπευε προκειμένου να έχει υπό τον έλεγχό του όλες τις κινήσεις της.
Προς μεγάλη λύπη της και ο δεύτερος γιός της Ερρίκος πήρε τη θέση του αδελφού του κατά της μητέρας τους υποστηρίζοντας την πρόταση να εγκλειστεί σε μοναστήρι σε μια προσπάθεια να περιοριστεί η ζημιά στην οικογενειακή κληρονομιά.
Η Ματθίλδη υπέμεινε όλα τα παραπάνω με εξαιρετική υπομονή, καταλήγοντας στο πικρό συμπέρασμα πως τα παιδιά της είχαν συμφιλιωθεί μόνο και μόνο για να επιδιώξουν τα συμφέροντά τους εις βάρος της, αφού μέχρι τότε οι σχέσεις των δύο αδελφών δεν ήταν διόλου φιλικές. Άφησε, λοιπόν, όλη της την κληρονομιά στα παιδιά της και αποσύρθηκε στην εξοχική κατοικία όπου είχε γεννηθεί.
Μόλις η Ματθίλδη αποσύρθηκε στη νέα της κατοικία ο Ερρίκος πέφτει βαριά άρρωστος ενώ προκύπτουν νέα πολιτικά προβλήματα. Κλήρος και ευγενείς άσκησαν δριμεία πίεση στη σύζυγο του Όθωνα προκειμένου να τον πείσει να ζητήσει συγχώρεση από τη μητέρα του, να της επιστρέψει τα κακώς αφαιρούμενα και να την επανεντάξει στην πολιτική ζωή του κράτους. Έτσι η Ματθίλδη μπόρεσε να επιστρέψει στο παλάτι και να εξασκήσει εκ νέου το φιλανθρωπικό της έργο.
Όμως ο Ερρίκος συνέχισε να αποτελεί για εκείνη πηγή βασάνων: επαναστάτησε ξανά κατά του αδελφού του Όθωνα και ανέτρεψε με τρόπο εξαιρετικά αιματηρό μια επανάσταση των βαυαρών υποστηρικτών του δευτέρου.
Το 955, όταν η Ματθίλδη τον αντίκρισε για τελευταία φορά, του προείπε το θάνατό του. Μάταια τον προέτρεψε να επανέλθει στο σωστό δρόμο πριν είναι πολύ αργά. Ο Όθωνας αντιθέτως επέδειξε μια ανανεωμένη εμπιστοσύνη στη βασιλομήτωρ, αφήνοντας επάνω της ολόκληρη την εξουσία όταν το 962 έπρεπε να μεταβεί στη Ρώμη για να λάβει την αυτοκρατορική κορόνα.
Η τελευταία οικογενειακή σύναξη πραγματοποιήθηκε τρία χρόνια αργότερα στην Κολωνία, με την ευκαιρία των εορτών του Πάσχα. Έκτοτε η Ματθίλδη αποσύρθηκε σε μονές που η ίδια είχε ιδρύσει.
Προς το τέλος του 967 ένας πυρετός που την ταλαιπωρούσε από καιρό εξασθένησε τον οργανισμό της. Η βασίλισσα άφησε την τελευταία της πνοή στις 14 Μαρτίου 968 και ενταφιάστηκε δίπλα στο σύζυγό της στο Αβαείο του Κέντλινμπεργκ.
(π.Γ.Π)
