14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΗΛΙΚΟΣ, ΜΑΡΤΥΡΟΣ
Ότι είναι γνωστό για τον άγιο Φήλικο (=Felice δηλαδή Ευτύχιος) το οφείλουμε στον άγιο Παολίνο, επίσκοπο της ιταλικής πόλης Nolaστην οποία έζησε ο Ευτύχιος. Έχουν διασωθεί δεκατέσσερις πανηγυρικοί λόγοι τους οποίους ο επίσκοπος Παολίνος εκφωνούσε κάθε χρόνο ανήμερα της εορτής του Ευτυχίου από το 395 μέχρι το 409.
Τα ποιητικά διηγήματα του Παολίνου αποτελούν την πρώτη γραπτή πηγή της ζωής του Ευτυχίου καθώς μέχρι τότε η παράδοση για τη ζωή του αγίου μεταδιδόταν προφορικά.
Ο Ευτύχιος γεννήθηκε στη Νόλα τον 3ο αιώνα. Ο πατέρας του ήταν Σύριος, αρκετά πλούσιος, που είχε μετοικήσει από την Ανατολή στη Δύση. Είχε έναν αδελφό τον Ερμία ο οποίος ακολούθησε την στρατιωτική καριέρα, ο Ευτύχιος αφιερώθηκε στο Χριστό γενόμενος πρεσβύτερος.
Υπήρξε έμπιστος συνεργάτης του επισκόπου Μάξιμου ο οποίος κατά τη διάρκεια των τελευταίων διωγμών κατά των χριστιανών εγκαταστάθηκε στην έρημο εγκαταλείποντας την πόλη και αφήνοντας στη θέση του του τον Ευτύχιο που τον ήθελε ως διάδοχό του.
Όμως ο Ευτύχιος συνελήφθη και φυλακίστηκε αφού πρώτα υπέστη σκληρά βασανιστήρια. Στη συνέχεια ένας άγγελος τον ελευθέρωσε θαυματουργικά και τον έφερε σε ένα έρημο μέρος, εκεί όπου ο ηλικιωμένος επίσκοπος Μάξιμος κείτονταν χαροπαλεύοντας. Ο Ευτύχιος του έδωσε να πιει το θαυματουργικό χυμό από σταφύλι, τον σήκωσε στους ώμους του και τον έφερε στην πόλη όπου τον εμπιστεύτηκε για φροντίδα σε μια ηλικιωμένη χριστιανή κυρία.
Κατά την παύση των διωγμών μπόρεσε να επανέλθει στην ποιμαντική του δράση, αλλά όταν οι διωγμοί επανήλθαν, συνελήφθη εκ νέου. Αυτή τη φορά φυλακίστηκε σε μια ξερή δεξαμενή, εκεί όπου για έξι μήνες έτρωγε χάρη σε μια αγαθή γυναίκα που του έριχνε φαγητό. Όταν τελείωσαν οι διωγμοί και καθιερώθηκε το διάταγμα των Μεδιολάνων μπόρεσε και επέστρεψε στη Νόλα. Όταν πέθανε ο επίσκοπος Μάξιμος του προτάθηκε να γίνει διάδοχος του αλλά εκείνος αρνήθηκε τόσο την επισκοπική τιμή όσο και τα πλουσιοπάροχα αγαθά που την συνόδευε. Επέλεξε, αντιθέτως, την σκληρή εργασία και έναν πτωχό βίο.
Παρότι ο Ευτύχιος δεν θανατώθηκε με μαρτυρικό τρόπο θεωρήθηκε και τιμήθηκε ως μάρτυρας πίστεως καθώς πολλά υπέφερε από τους διωγμούς.
