11 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΙΑΡΧΟΥ

O Θεοδόσιος γεννήθηκε στην Καππαδοκία το 423. Από πολύ νεαρός υπηρέτησε την Εκκλησία αρχικά ως αναγνώστης και ψαλμωδός. Είχε εμπνευστεί στη ζωή του από το παράδειγμα του Αβραάμ. Κι εκείνος άφησε τη γη του προκειμένου να φύγει προσκυνητής στην Ιερουσαλήμ. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του επισκέφτηκε τον άγιο Συμεών το Στυλίτη, ο οποίος από την κορυφή της στήλης του δεν παρέλειψε να του δώσει συμβουλές σχετικά με το μέλλον του.

Αισθανόμενος την ανάγκη να στηριχθεί στην πολύτιμη καθοδήγηση ενός πνευματικού πατέρα, μετά την ολοκλήρωση της επίσκεψής του στους Αγίους Τόπους, τέθηκε υπό την καθοδήγηση ενός αγίου ανθρώπου που ονομαζόταν Λογγίνος. Εκείνος τον προέτρεψε να  αναλάβει τη φροντίδα μιας κοινότητας που βρισκόταν στο δρόμο προς τη Βηθλεέμ. Αλλά δεν άντεξε για πολύ και σύντομα μετακινήθηκε σε μια σπηλιά, σε ένα κοντινό βουνό μαζί με μερικούς μαθητές του. Μάταια προσπάθησε να περιορίσει τον αριθμό των μαθητών, αφού δεν ήθελε ποτέ να αποβάλει κανένα, φτάνοντας στο σημείο να πρέπει να εγκαταλείψει ίδιος το πλέον πυκνοκατοικημένο σπήλαιο.

Όντας από την Καππαδοκία είχε κάποια εξοικείωση με τις διδασκαλίες του Αγίου Βασιλείου και γι’ αυτό φάνηκε να είναι πιο επιρρεπείς στην κοινοβιακή ζωή παρά στη ζωή του ερημίτη, αν και κάτι τέτοιο ερχόταν σε αντίθεση με την τάση της εποχής.

Γίνεται, λοιπόν, πρωτεργάτης για την κατασκευή ενός μεγάλου μοναστηριού το οποίο πολύ σύντομα συμπληρώθηκε από μοναχούς. Στο μοναστήρι ήταν απαραίτητη η παρουσία τριών νοσοκόμων. Ενός για την αντιμετώπιση των κοινών ασθενειών, ενός για τους ηλικιωμένους και ενός για τα άτομα με ψυχικές ασθένειες (αυτές οι ασθένειες δεν ήταν σπάνιες στους μοναχούς και οφειλόταν στον υπερβολικό ασκητισμό).

Το μοναστήρι πολύ σύντομα απέκτησε μεγάλη φήμη και το ακολούθησαν ως πρότυπο πολλά μοναστήρια της Παλαιστίνης, ενώ ο Πατριάρχης απέδωσε στο Θεοδόσιο το οφίκιο του αρχιμανδρίτη επάνω σε όλα τα παλαιστινιακά μοναστήρια.

Ο Θεοδόσιος πέθανε σε ηλικία 106 ετών εξαιτίας μιας επώδυνης ασθένειας. Στην κηδεία του έλαβαν μέρος ο πατριάρχης της Ιερουσαλήμ και ένα μεγάλο πλήθος κόσμου. Ο Άγιος  Θεοδόσιος ενταφιάστηκε στο σπήλαιο όπου είχε ζήσει.