ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΗΣ 2ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΤΕΣΣΑΡΚΟΣΤΗΣ
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο (20, 17-28)
Τον καιρό εκείνο, καθώς ανέβαινε ο Ιησούς προς τα Iεροσόλυμα, παρέλαβε μόνος τους δώδεκα στο δρόμο και όσο πήγαιναν τους είπε: Ανεβαίνουμε τώρα στα Iεροσόλυμα. Kι εκεί ο Υιός του Aνθρώπου θα παραδοθεί στους αρχιερείς και στους νομοδιδασκάλους και θα τον καταδικάσουν σε θάνατο και θα τον παραδώσουν στους εθνικούς για να τον περιγελάσουν και να τον μαστιγώσουν και να τον σταυρώσουν. Όμως την τρίτη μέρα θ’ αναστηθεί.
Τότε τον πλησίασε η μητέρα των γιων του Zεβεδαίου, μαζί με τους γιους της και τον προσκυνούσε ζητώντας του μια χάρη.
Kι εκείνος τη ρώτησε: Tι θέλεις;
Tου λέει: Πες να καθίσουν οι δυο αυτοί γιοι μου ο ένας στα δεξιά σου κι ο άλλος στ’ αριστερά σου στη βασιλεία σου.
Kι αποκρίθηκε ο Iησούς και είπε: Δεν ξέρετε τι ζητάτε. Mπορείτε να πιείτε το ποτήρι, που πρόκειται να πιω;
Tου λένε: μπορούμε.
Τους λέει τότε ο Iησούς: Το ποτήρι μου, βέβαια, θα το πιείτε και το βάφτισμα που εγώ βαφτίζομαι θα βαφτιστείτε, μα το να καθίσετε στα δεξιά μου και στ’ αριστερά μου δεν είμαι εγώ που θ’ αποφασίσω να σας το δώσω αλλά θα δοθεί σ’ εκείνους για τους οποίους έχει ετοιμαστεί από τον Πατέρα μου.
Όταν το άκουσαν αυτό οι δέκα, αγανάκτησαν με τους δύο αδελφούς. Tους κάλεσε τότε κοντά του ο Iησούς και είπε: Το ξέρετε, βέβαια, ότι οι άρχοντες των εθνών επιβάλλουν την κυριαρχία τους πάνω σ’ αυτά, και οι μεγάλοι τα κατεξουσιάζουν. Δε θα είναι το ίδιο μ’ εσάς, αλλά όποιος από σας θέλει να γίνει μεγάλος, θα είναι υπηρέτης σας. Kαι όποιος από σας θέλει να είναι πρώτος, θα είναι δούλος σας.
Aκριβώς όπως ο Υιος του Aνθρώπου, ο οποίος δεν ήρθε για να υπηρετηθεί αλλά για να υπηρετήσει και να δώσει τη ζωή του λύτρο για πολλούς.
Λόγος του Κυρίου
ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ
«Ανεβαίνουμε τώρα στα Iεροσόλυμα. Kι εκεί ο Υιός του Ανθρώπου θα παραδοθεί στους αρχιερείς και στους νομοδιδασκάλους και θα τον καταδικάσουν σε θάνατο και θα τον παραδώσουν στους εθνικούς για να τον περιγελάσουν και να τον μαστιγώσουν και να τον σταυρώσουν. Όμως την τρίτη μέρα θ’ αναστηθεί».
Αυτά τα λόγια σημαδεύουν βαθιά την οικειότητα που δημιουργεί ο Ιησούς με τους μαθητές του καθώς πλησιάζει στην Ιερουσαλήμ. Η οικειότητα δεν προκύπτει απλώς από το να περνάμε χρόνο μαζί ή να κάνουμε πράγματα μαζί, αλλά από το να προσφέρουμε στον άλλο ό,τι πιο αληθινό και αποφασιστικό συμβαίνει στη ζωή μας.
Δεν είναι λίγες οι φορές που νομίζουμε ότι έχουμε πολλούς φίλους, αλλά η αληθινή φιλία δεν είναι ψυχαγωγία, δεν είναι να μιλάμε πάντα για κοινότυπα θέματα, αλλά είναι να μπορείς να συνάψεις οικειότητα με τον άλλον, και αυτό συμβαίνει στο βαθμό που είμαστε ικανοί να μπαίνουμε σε βαθιές συζητήσεις. Ο Ιησούς φαίνεται να κάνει ακριβώς αυτό με τους μαθητές του. Στο σημερινό Ευαγγέλιο τους παραδίδει μια μεγάλη βαθιά αλήθεια της ζωής του. Όμως η αντίδραση είναι περίεργη:
«Tότε τον πλησίασε η μητέρα των γιων του Zεβεδαίου, μαζί με τους γιους της και τον προσκυνούσε ζητώντας του μια χάρη. Kι εκείνος τη ρώτησε: Tι θέλεις; Tου λέει: Πες να καθίσουν οι δυο αυτοί γιοι μου ο ένας στα δεξιά σου κι ο άλλος στ’ αριστερά σου στη βασιλεία σου. Kι αποκρίθηκε ο Ιησούς και είπε: Δεν ξέρετε τι ζητάτε. Mπορείτε να πιείτε το ποτήρι, που πρόκειται να πιω;»
Πώς είναι δυνατόν μπροστά στο πιο οικείο μοίρασμα του Ιησού, η αντίδραση των γύρω του να είναι να αρπάξουν τις καλύτερες θέσεις, σύμφωνα με μια κοσμική λογική που δεν έχει καμία σχέση με αυτό που ήρθε να μας αναγγείλει ο Χριστός; Μήπως δεν ζούμε κι εμείς τον ίδιο ακριβώς πειρασμό σήμερα; Δεν σας φαίνεται ότι στις οικογένειές μας, στους χώρους εργασίας μας ή στις κοινότητές μας προσπαθούμε μόνο να βρούμε αυτό που εμάς βολεύει χωρίς να παίρνουμε στα σοβαρά την καρδιά του μηνύματος του Ιησού;
Αλλά πιστεύω ότι αυτό συμβαίνει ως ένας ασυνείδητος μηχανισμός άμυνας. Φοβόμαστε τον σταυρό. Φοβόμαστε να πάρουμε στα σοβαρά τα λόγια του Ιησού και γι’ αυτό προτιμάμε να ζούμε για ασήμαντα, εγκόσμια πράγματα, μακριά από το πνεύμα του Ευαγγελίου.
Στοχασμός: don Luigi Maria Epicoco
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Κύριε, παραδόθηκες στις εξουσίες των ανθρώπων κι εκείνοι σε περιγέλασαν, σε μαστίγωσαν, σε καταδίκασαν σε θάνατο, σε σταύρωσαν. Σκέφτομαι την αγωνία που είχες όταν αποφάσισες να πάρεις αυτόν τον δρόμο. Σίγουρα η μοναξιά, το βάρος της αποστολής, η ακατανοησία των μαθητών Σου επιβάρυναν επιπλέον στους ώμους Σου την αποστολή Σου. Δεν είχες με κανέναν να μοιραστείς αυτόν τον πόνο εκτός από τον Θεό Πατέρα. Αν και δεν είμαι άξιος, θέλω να σε μιμηθώ παίρνοντας τον δρόμο των παθών Σου για να σηκώσω ως μαθητής Σου το βάρος που μου αναλογεί. Ναι Κύριε, αν κρίνεις ότι είναι αναγκαίο, βάφτισέ με, με το βάπτισμα που έλαβες για να ,μεταφέρεις την αγάπη του Θεού Πατέρα ως τον σταυρικό θάνατο. Θέλω με τις πράξεις μου, με την στάση μου, με την καρδιά μου να συμμετέχω στην κάθαρση αυτού του κόσμου που θα ολοκληρωθεί μόνο με θυσίες αποδεχόμενος την απόρριψη, την προδοσία και την αχαριστία. Αν συμφωνείς ότι αυτό θα φέρει μεγαλύτερη δόξα σε Σένα, τότε δώσε μου την ευκαιρία, Κύριε, να βαδίσω στα βήματα του πάθους Σου
Προσευχή του π. Πέτρου Χονγκ τ.Ι
(πηγή: episkopisyrou.gr)
