3η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ, ΚΥΚΛΟΣ Γ
Η περίοδος της Σαρακοστής είναι καιρός μεταστροφής καρδιάς και ζωής. Ο Ιησούς μας λέει: «Αν δεν μεταστραφείτε, όλοι θα χαθείτε…». Πρέπει να προσέξουμε αυτή τη λέξη «μεταστροφή», που έχει φθαρεί και κινδυνεύει να μην επηρεάζει τη ζωή μας, να μην την αλλάζει. Πολλοί Χριστιανοί συχνά λένε: «Είμαστε αμαρτωλοί, είμαι αμαρτωλός», αλλά δε το συνειδητοποιούμε, αντίθετα αισθανόμαστε δίκαιοι. Πολλοί λένε π.χ: «Δεν πηγαίνω στην Εκκλησία, αλλά είμαι καλύτερος από πολλούς άλλους, ακόμη και από αυτούς που πηγαίνουν». Μα στην Εκκλησία δεν πηγαίνουν οι άγιοι αλλά οι αμαρτωλοί, διότι η Εκκλησία δεν είναι ένα ξενοδοχείο πέντε αστέρων αλλά μια κλινική που δέχεται όσους αναγνωρίζουν την ασθένεια που τους προκαλεί η αμαρτία και ζητούν από τον ιατρό των ψυχών και των σωμάτων τη θεραπεία τους.
Το σημερινό κείμενο του Ευαγγελίου μας προσφέρει δύο ρητά και μια παραβολή του Ιησού. Και τα τρία όμως έχουν ένα κοινό θέμα: την επείγουσα ανάγκη της μεταστροφής. Τα δύο ρητά αναφέρονται σε δύο θανατηφόρα επεισόδια. Το πρώτο είναι ο φόνος, με εντολή του Πιλάτου, μερικών Γαλιλαίων, που ήρθαν στην Ιερουσαλήμ για λατρεία στο ναό. Το δεύτερο είναι ένα ατύχημα που συνδέεται με την κατάρρευση ενός πύργου, στον οποίο έχασαν τη ζωή τους δεκαοκτώ άνθρωποι. Και διερωτόμαστε: Μα γιατί αυτοί οι βίαιοι θάνατοι; Είναι τιμωρία από τον Θεό; Πολλοί σκέφτονται ότι αν τους συμβεί μια ατυχία, είναι σημάδι ότι ο Θεός ήθελε να τους τιμωρήσει για κάποιες από τις ενοχές τους, είτε γνωστές είτε άγνωστες.
Ο Ιησούς δε δέχεται αυτή την ερμηνεία, γι’ αυτό και διευκρινίζει ότι αυτοί οι νεκροί άνθρωποι δεν ήταν ούτε χειρότεροι ούτε πιο ένοχοι από τους άλλους. Απλώς η μοίρα τους ήταν τραγική. Και είναι ακριβώς η τραγική μοίρα αυτών των ανθρώπων που προσφέρει στον Ιησού την ευκαιρία για να προειδοποιήσει τότε τους ακροατές τους και να επαναλάβει σήμερα σε μας: «αν δεν μεταστραφείτε, θα χαθείτε όλοι με τον ίδιο τρόπο». Σίγουρα θα διαπιστώσατε ότι μας το επανέλαβε δύο φορές.
Το ρήμα «μεταστρέφομαι» σημαίνει αλλάζω νοοτροπία: Αυτό που ο Κύριος πριν απ’ όλα μας ζητά είναι ένας νέος τρόπος να βλέπουμε όσα συμβαίνουν στη ζωή μας αλλά και στη σχέση μας με το Θεό και τον πλησίον μας.
Η μεταστροφή είναι μια αληθινή ανανέωση στον τρόπο που σκεπτόμαστε, που αισθανόμαστε και που συναναστρεφόμαστε. Μεταστροφή, σημαίνει αλλαγή νοοτροπίας. Ποιές είναι οι σκέψεις μας, τα αισθήματά μας, η συμπεριφορά μας με τους άλλους, η αντιμετώπιση των καταστάσεων. Πως βιώνουμε την προσωπική μας ζωή, η συνείδηση μας είναι σωστή; Η αναζήτηση του Θεού εκ μέρους μας είναι αυθεντική; Γίνεται με καθαρή συνείδηση; Δεχόμαστε το σχέδιό του για τη σωτηρία μας; Την πατρική του αγάπη; Αισθανόμαστε την ανάγκη να του ζητήσουμε συγνώμη για τα παραπτώματά μας ή θεωρούμε τον εαυτό μας δίκαιο και άγιο και ξεχνούμε αυτό που είπε ο Ιησούς, ότι και ο δίκαιος επτά φορές την ημέρα αμαρτάνει;
Σε αυτές τις μέρες που όλοι υποφέρουμε από τις τραγωδίες που προκάλεσε ο πόλεμος αλλά και για όσα απάνθρωπα συμβαίνουν, όπου κι αν συμβαίνουν; Βλέποντας κανείς τους βομβαρδισμούς, τα κτίρια, τα σπίτια και τις πόλεις ερημώνονται, αναρωτιέται κανείς: Γιατί όλα αυτά; Σίγουρα θα υπάρχουν και καιροσκόποι άτομα και οργανισμοί που για τα δικά τους συμφέροντα, σκέπτονται να πλουτίσουν με την ανασυγκρότηση των κατεστραμμένων πόλεων. Εφαρμόζουν δηλαδή το απάνθρωπο ρητό: «ο θάνατός σου η ζωή μου». Αυτό είναι τρομερό, αυτό είναι κακία. Χρειάζεται να αλλάξουμε τρόπο ζωής.
Αυτό ο Κύριος μας το υπενθύμισε και με την παραβολή της άκαρπης συκιάς… Αλλά ο καθένας από εμάς μπορεί να πει: “Τι θα έπρεπε και θα μπορούσα να κάνω, ενώπιον του Θεού και ενώπιον των ανθρώπων; Μόνοι μας μπορούμε να κάνουμε μόνο ένα τίποτε. Γι’ αυτό προτείνω στον εαυτό μου και σε σας να θυμόμαστε την προσευχή που έγραψε ένας νεαρός, πριν λίγο καιρό, στο τέλος των πνευματικών ασκήσεων στις οποίες συμμετείχε και μελέτησαν αυτή την παραβολή της άκαρπης συκιάς. Έγραψε αυτή την προσευχή: «Κύριε, κάνε λίγη υπομονή και μαζί μου, και θα δεις ότι κι εγώ θα ξεκινήσω να κάνω καρπούς: καρπούς του καλού, καρπούς της αγάπης γιατί θέλω με τη χάρη σου να απονεκρώνω τον εαυτό μου, να γίνω καλύτερος, πιο αληθινός, πιο δυναμικός, πιο αποτελεσματικός, πιο δίκαιος στα λόγια και στα έργα μου, διότι είναι αυτή η αληθινή μεταστροφή της καρδιάς και της ζωής μας που μας ζητά ιδιαίτερα σ’ αυτήν την περίοδο της Σαρακοστής.