ΠΕΜΠΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ ΚΥΚΛΟΣ Β
Στην επιθυμία των Ελλήνων που εκδηλώνουν την επιθυμία να δουν τον Ιησού, ο Ιησούς δεν απαντά δείχνοντας το πρόσωπό του αλλά τη ζωή του, τη θυσία που θα ακολουθήσει σε λίγες μέρες, την προσφορά της ίδιας της ζωής του που θα θυσιαστεί πάνω στο σταυρό για τη σωτηρία όλων των ανθρώπων.
Ο Ιησούς βλέποντας να πλησιάζει η ώρα της θυσίας του λέει: "Έφθασε η ώρα για να δοξαστεί ο Υιός του ανθρώπου". Ο Ιησούς δοξάζεται με τη θυσία του σταυρού. Αυτή είναι η ώρα του Χριστού.
Ο Ιησούς παρομοιάζει τον εαυτό του με τον κόκκο του σιταριού που πέφτει στη γη και πεθαίνει για να φυτρώσει μια νέα ζωή με πολύ καρπό. Είναι Εκείνος που θα υψωθεί στο σταυρό και ελκύει όλους προς αυτόν και να ενώσει ουρανό και γη.
Αυτή τη ζωή του Ιησού καλείται να ζήσει κάθε πιστός χριστιανός αν θέλει να βαδίσει το δρόμο της σωτηρίας. Κατά την πορεία της Σαρακοστής πρέπει να μελετήσουμε προσεκτικά αυτά τα λόγια του Ιησού: «Όποιος αγαπά τη ζωή του θα τη χάσει και όποιος μισεί τη ζωή του σ’ αυτό τον κόσμο θα την διατηρήσει για την αιώνια ζωή. Εάν κάποιος θέλει να με υπηρετήσει ας με ακολουθήσει….»
Αυτά ο Ιησούς τα λέει λίγο πριν το τέλος της επίγειας ζωής του. Ανθρωπίνως ομιλώντας η ζωή του Ιησού φαίνεται μία αποτυχία.
Οι Εβραίοι περίμεναν ένα Μεσσία μαχητή, θριαμβευτή, νικητή που θα εξαφάνιζε τους Ρωμαίους κατακτητές από την πατρίδα τους. Όμως έρχεται ένας Μεσσίας ταπεινός, πράος, που μιλά για τη μεταστροφή της καρδιάς και δέχεται να προδοθεί, να μαστιγωθεί και να καταδικαστεί σε σταυρικό θάνατο. Το Ευαγγέλιο σήμερα μας βοηθάει να καταλάβουμε πως αυτή η φαινομενική αποτυχία είναι αληθινή νίκη, είναι δόξα, θρίαμβος και πλήρης επιτυχία.
Η πίστη μας είναι βασισμένη στο Σταυρό του Ιησού: Δεν ακολουθούμε μία θρησκεία του ξίφους, της δύναμης, της δόξας, της επιτυχίας, αλλά του σταυρού. Μόνο ο δρόμος του σταυρού μας οδηγεί στον Πατέρα που είναι στους ουρανούς. Πρώτος ο Ιησούς ακολούθησε αυτό το δρόμο και μετά μας κάλεσε κι εμείς να τον ακολουθήσουμε. Μόνο αυτός ο δρόμος οδηγεί τον στην αιώνια ευτυχία.
Μόνο ο σταυρός δίνει νόημα στη ζωή μας γιατί είναι η υπακοή στο θέλημα του Θεού Πατέρα. Πράγματι τι αξία έχει η ζωή μας εάν δεν κάνουμε το θέλημα του Θεού; Αυτό όμως κοστίζει θυσία, αυταπάρνηση, μάχη εναντίον των παθών μας. "Όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του θα τη χάσει, αυτός όμως που θα χάσει τη ζωή του σ’ αυτόν τον κόσμο θα τη σώσει για την αιώνια ζωή".
Σήμερα η νοοτροπία της καλοπέρασης, του καταναλωτισμού, της ιδέας πως η ζωή είναι μόνο μια διασκέδαση, όπως λέει και το λαϊκό τραγούδι: «μια ζωή την έχουμε και αν δεν την γλεντήσουμε, τι θα καταλάβουμε:», μας οδηγούν μακριά από το πνεύμα του ευαγγελίου.
Σήμερα ας ρωτήσει η κάθε μια και ο καθένας μας τον εαυτό του: Έχω μάθει στη ζωή μου να ζω για τους άλλους; Είμαι έτοιμος να αγαπώ τους άλλους, να θυσιάζομαι γι’ αυτούς και να τους υπηρετώ; Είμαι έτοιμος με άλλα λόγια να χάσω τη ζωή μου σ’ αυτόν τον κόσμο αφού είναι ο μόνος τρόπος για να την κερδίσω για την αιωνιότητα;
Είμαστε έτοιμοι και εμείς οι σημερινοί μαθητές του Ιησού όπως ο Φίλιππος και ο Ανδρέας να δείξουμε τον Ιησού στο σημερινό κόσμο με την ίδια τη ζωή μας;
Δεν χρειάζεται να κάνουμε μεγάλα και σπουδαία πράγματα. Αρκεί η ζωή μας κάθε μέρα να είναι αληθινή, σωστή, πιστή στο θέλημα του Θεού.
Πλησιάζοντας στις ημέρες των αγίων Παθών του Ιησού, ας κάνουμε και εμείς σήμερα αυτή την παράκληση: «Θέλουμε να σε ζούμε Ιησού για να μπορέσουμε να σε δείξουμε και στους άλλους». Αμήν.
