Σε μια από τις παραβολές ο Χριστός παρομοιάζει τη Βασιλεία των Ουρανών με το σπόρο του σιναπιού, τον πιο μικρό από όλους τους σπόρους των λαχανικών. Φαίνεται ότι στο Χριστό αρέσουν τα παράδοξα και οι υπερβολές. Τί το κοινό υπάρχει ανάμεσα στο Άπειρο Μεγαλείο της Βασιλείας κα τη μικρότητα ενός σπόρου μουστάρδας; Πώς να τις συγκρίνουμε;

Για να μπούμε στη θεϊκή λογική πρέπει πρώτα να ακούσουμε το κήρυγμα του Χριστού και των Αποστόλων. Μετά την Ανάσταση ο Χριστός σταμάτησε να αναγγέλλει τη Βασιλεία των Ουρανών, το ίδιο έκαναν και οι Απόστολοι. Στη θέση της κήρυτταν τον ίδιο το Χριστό Αναστημένο, «το Χριστό που ο Θεός ανέστησε του οποίου εμείς όλοι είμαστε μάρτυρες». Η αγγελία του κηρύγματος την ημέρα της Πεντηκοστής το αποδεικνύει καθαρά. Οι Απόστολοι κατάλαβαν ότι η Βασιλεία του Θεού είναι ο ίδιος ο Χριστός. Μ’ αυτό τον τρόπο η μικρότητα του σπόρου και το μεγαλείο της Βασιλείας είναι στενά δεμένα, γιατί η Βασιλεία κρύβει μια αλήθεια κάτω από το βέλο του μυστηρίου ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος. Το πιο μεγάλο απ’ τη θεότητα και το πιο μικρό από τη γήινη φύση. Τι το πιο εντυπωσιακό! Η θεία ταπεινοφροσύνη τον παρασύρει να γίνει άνθρωπος, ώστε να αποδειχτεί από το Θεό η μεγαλειότητα του ανθρώπου.

Στην σύντομη παραβολή του σιναπιού κρύβεται ολόκληρο το Μυστήριο του Θεού και του ανθρώπου. Μυστήριο Ζωής και Ανάστασης, Μυστήριο Αγάπης και Αιώνιας Διαθήκης.

Ζω τη Βασιλεία σημαίνει ζω το Χριστό. Ζω με τους νόμους της Βασιλείας σημαίνει εφαρμόζω στη ζωή μου όσα ο Χριστός με διδάσκει.

πμβ