… και ο θεός μέσα σ’ αυτόν» (Α΄ Ιω 4,16).
Μάιος 2021
«Ο Θεός είναι αγάπη»: είναι ο ορισμός ο πιο λαμπρός του Θεού, μέσα στη Γραφή. Εμφανίζεται μόνο δυο φορές και μάλιστα, σ’ αυτό εδώ το κείμενο, μοιάζει σαν ηχώ που έρχεται μέσα από το τέταρτο Ευαγγέλιο. Ο συγγραφέας φαίνεται ότι είναι ο μαθητής που μαρτυρά την πνευματική παρακαταθήκη του Αποστόλου Ιωάννη. Γράφει σε μια Κοινότητα Χριστιανών του πρώτου αιώνα, που δυστυχώς υπέστη την οδυνηρή δοκιμασία της διχόνοιας και της διαίρεσης, τόσο ως προς το περιεχόμενο της πίστης, όσο και της μαρτυρίας.
Ο Θεός είναι αγάπη: υπάρχει σ΄ Αυτόν η πληρότητα της κοινωνίας ως Τριάδα και αυτή η αγάπη ξεχύνεται στα πλάσματά του. Σ’ όσους τον δέχονται δίνει τη δυνατότητα να γίνουν παιδιά[1] του και να μπορούν να αγαπούν. Η αγάπη του είναι δωρεάν και απελευθερώνει από κάθε φόβο και από κάθε ατολμία[2].
Για να πραγματοποιηθεί η υπόσχεση της αμοιβαίας κοινωνίας, δηλαδή ο Θεός σε μας και εμείς στο Θεό, πρέπει ωστόσο να «παραμένουμε» σ’ αυτήν την ίδια ενεργή αγάπη, τη δυναμική και δημιουργική. Γι‘ αυτό το λόγο οι μαθητές του Ιησού είναι καλεσμένοι να αγαπούν ο ένας τον άλλο, να δίνουν τη ζωή τους, να μοιράζονται τα αγαθά που έχουν με όσους βρίσκονται σε ανάγκη. Χάρη σ’ αυτή την αγάπη μια κοινότητα μπορεί να παραμείνει ενωμένη, προφητική και πιστή.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ https://youtu.be/ixQr88xwtCM
«Ο Θεός είναι αγάπη και όποιος ζει μέσα στην αγάπη, ζει μέσα στο Θεό και ο Θεός μένει σ’ αυτόν»
Αυτή η αγγελία απευθύνεται και σε μας, σήμερα, μέσα σ’ αυτή τη σφοδρή καταιγίδα που βρισκόμαστε, που είναι πρωτόγνωρη και δύσκολα διαχειρίσιμη, με την πανδημία και τις άλλες τραγωδίες. Αποπροσανατολισμένοι και φοβισμένοι καθώς είμαστε, μπαίνουμε στον πειρασμό να κλειστούμε στον εαυτό μας αντί να χτίζουμε γέφυρες για να βρισκόμαστε μαζί.
Πώς να συνεχίσουμε να πιστεύουμε στην αγάπη του Θεού μέσα σε τέτοιες συνθήκες; Μπορούμε να συνεχίσουμε να αγαπάμε;
Η Josiane, από το Λίβανο, ήταν μακριά από τη χώρα της όταν έμαθε για τη σφοδρή έκρηξη στο λιμάνι της Βυρηττού, τον περασμένο Αύγουστο. Εμπιστεύθηκε σε φίλους, που, όπως εκείνη, ζουν το Λόγο της ζωής: «Μέσα μου, στην καρδιά μου αισθάνθηκα οδύνη, θυμό, αγωνία, στενοχώρια και σύγχυση. Αυτά που έχει περάσει ο Λίβανος ως τώρα, άραγε δεν ήταν αρκετά; Σκέπτομαι τη γειτονιά μου, που κυριολεκτικά ισοπεδώθηκε, εκεί που γεννήθηκα και έζησα, και όπου τραυματίστηκαν οι συγγενείς μου και οι φίλοι μου, ενώ κάποιοι σκοτώθηκαν, ή έμειναν άστεγοι και όπου τα κτίρια, τα σχολεία και τα νοσοκομεία που ήξερα καλά, γκρεμίστηκαν!
Προσπάθησα να σταθώ δίπλα στη μητέρα μου και στα αδέλφια μου, να απαντώ στα αμέτρητα μηνύματα πολλών ανθρώπων που μου εξέφραζαν τη συμπαράστασή τους, τη συμπάθειά τους, την προσευχή τους, και να είμαι κοντά σε όσους βρίσκονται μέσα σ’ αυτήν τη βαθιά πληγή που έχει ανοίξει! Ήθελα να πιστεύω, και πράγματι το πιστεύω ακράδαντα, πως όταν συναντάμε ανθρώπους που υποφέρουν, μας βοηθούν να απαντήσουμε με την αγάπη που ο Θεός έχει βάλει μέσα στην καρδιά μας. Πέρα από τα δάκρυα, ανακάλυψα ένα φως σε πολλούς κατοίκους του Λιβάνου, κυρίως νέους, που κινητοποιήθηκαν, κοίταξαν γύρω τους και βοήθησαν αυτούς που είχαν περισσότερη ανάγκη. Η ελπίδα γεννήθηκε μέσα μου, πως θα υπήρχαν πράγματι νέοι άνθρωποι διαθέσιμοι να δεσμευτούν σοβαρά στην πολιτική, επειδή είναι πεισμένοι ότι η λύση βρίσκεται στον ειλικρινή διάλογο, στην ομόνοια, στη συνειδητοποίηση ότι όλοι είμαστε αδέλφια.»
«Ο Θεός είναι αγάπη και όποιος ζει μέσα στην αγάπη, ζει μέσα στο Θεό και ο Θεός μένει σ’ αυτόν»
Η Chiara Lubich μας υποδεικνύει έναν τρόπο να ζήσουμε αυτό το Λόγο του Ευαγγελίου: «Δε μπορούμε να διαχωρίσουμε το σταυρό από τη δόξα, δε μπορούμε να διαχωρίσουμε τον Εσταυρωμένο από τον Αναστημένο. Είναι οι δυο όψεις του ίδιου μυστηρίου του Θεού, που είναι Αγάπη[3] […] Εφόσον η προσφορά εκπληρώθηκε, ας μην το ξανασκεφτόμαστε, αλλά ας προσπαθούμε να πραγματοποιούμε αυτό που ο Θεός περιμένει από μας, εκεί που βρισκόμαστε. Ας προσπαθούμε να αγαπάμε τον πλησίον μας, που είναι γύρω μας. Εάν ενεργούμε έτσι, θα γνωρίσουμε ένα αποτέλεσμα πρωτόγνωρο και ανέλπιστο: η ψυχή μας θα κατακλυστεί από ειρήνη, αγάπη, αγνή χαρά, φως […] Πλούσιοι απ’ αυτή την εμπειρία θα μπορούμε να βοηθάμε αποτελεσματικά όλα τα αδέλφια μας να βρουν τη μακαριότητα μέσα στα δάκρυα, να μεταμορφώνουν τη θύελλα σε γαλήνη. Θα γίνουμε έτσι φορείς χαράς για πολλούς[4].»
https://www.youtube.com/watch?v=ixQr88xwtCM
Letizia Magr
[1] Ιω 1,12- 1 Ιω 3,1.
[2] Α΄ Ιω 4,18
[3] Α Ιω 4,10
[4] Chiara Lubich, Λόγος της Ζωής, Ιαν. 1984
Κίνημα των fokolari www.fokolare.org
