ΜΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗ ΧΩΡΙΣ ΑΔΕΙΑ ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΜΗ!
Κατά την παραμονή μου στο νησί της Νάξου, εκτός από τη χαρά που είχα να συναντήσω τους ανθρώπους που οφείλω να σκέπτομαι και πνευματικά να φροντίζω, είχα τη χαρά να συναντήσω και πάλι την υποδειγματική οικογένεια για την οποία είχα γράψει στις 11/9/2014.
Και φέτος στο ίδιο οικόπεδο, που τους έχουμε παραχωρήσει με χρησιδάνειο (δηλαδή με πολυετές συμβόλαιο, αλλά χωρίς ενοίκιο) η γνωστή οικογένεια δύο λευκών περιστεριών άρχισε να χτίζει το σπιτάκι του, αυτό που εμείς οι άνθρωποι αποκαλούμε φωλιά. Και οι δύο άρχισαν να φέρνουν με τη μυτούλα τους, πότε ο ένας και πότε η άλλη, τα απαραίτητα υλικά για την οικοδομή της κατοικίας τους, πότε ένα κλαδάκι πότε λίγο άχυρο.
Δεν πρόλαβα όμως να δω την οικοδομή ολοκληρωμένη διότι παρόλο που εργασίες συνεχίζονται κανονικά και με γοργό ρυθμό, εγώ έπρεπε να φύγω. Μου έκανε εντύπωση ότι και οι δύο σύζυγοι, (αυτό σημαίνει ισότητα) δουλεύουν ασταμάτητα από την ώρα που ανατέλλει ο ήλιος μέχρι τη δύση του. Φαίνεται πως και οι δύο είναι έμπειροι στην οικοδομή αφού όταν ο ένας φέρνει υλικά η άλλη κτίζει και όταν η άλλη τον αντικαθιστά στη μεταφορά των υλικών εκείνος κτίζει.
Γνωρίζουν από πέρσι ότι απαλλάσσονται από το ΕNΦΙΑ παρόλο που η φωλίτσα τους κτίζεται εντός οικισμού και μάλιστα σε αρχαιολογικό χώρο.
Θυμάμαι πως πέρσι όταν ολοκλήρωσαν τη φωλίτσα τους αποφάσισαν να τεκνοποιήσουν. Με απόλυτο σεβασμό ο ένας προς την άλλη και της άλλης προς τον άλλο, αποφάσισαν από κοινού να κάνουν δύο παιδάκια.
Όταν και πάλι αργότερα είχα επισκεφθεί αυτή την όμορφη βιλίτσα τους, είχα διαπιστώσει πως η σύζυγος είχε γεννήσει δύο αβγουλάκια, και άρχισαν να τα επωάζουν και οι δυο με συγκεκριμένο ωράριο. Αυτό έγινε με αλληλοσεβασμό και απόλυτη τήρηση του ωραρίου που όποιος είχε την τύχη να το δει, διερωτόταν γιατί κάτι τέτοιο δε γίνεται και από τους ανθρώπους!
Πέρασε αρκετά γρήγορα ο καιρός της επώασης και είδαν το φως της ημέρας δύο χαριτωμένα πιτσουνάκια. Όλοι οι περαστοί και μιλάμε για μερικές χιλιάδες, σταματούσαν και μαζί με τους ιστορικούς χώρους του Κάστρου της Νάξου φωτογράφιζαν και το ωραίο παλατάκι των δύο περιστεριών με τα δύο τους χαριτωμένα παιδάκια.
Όταν τα μικρά άρχισαν να τρώνε τότε συνέβη και το άλλο συνταρακτικό και υποδειγματικό. Πότε ο πατέρας και πότε η μητέρα έφευγαν από τη φωλιά και σε καθορισμένη ώρα επέστρεφαν με το φαγάκι που είχαν στη μυτούλα τους για τα δυο τους πιτσουνάκια. Πήγαιναν στο μεγάλο σούπερ μάρκετ της φύσης και έπαιρναν δωρεάν τα ψώνια που ήθελαν. Είναι αυτό το σούπερ μάρκετ που είναι μεγάλο, όσο και η γη και ο Δημιουργός το έχει εμπλουτίσει με πάρα πολλά είδη για όλους τους ανθρώπους και για όλα ζώα. Είναι το μόνο σούπερ μάρκετ που μπορεί να ονομαστεί κοινωνικό και δημιουργήθηκε για να ανήκει σε όλα τα δημιουργήματα.
Όταν τα δύο πιτσουνάκια έφτασαν στην ηλικία, όχι βέβαια της διακρίσεως αλλά της μετοικίσεως, οι γονείς τους τα έμαθαν να κάνουν τα πρώτα τους βήματα στα γειτονικά πεζούλια και σιγά-σιγά έφτασαν και στις γειτονικές ταράτσες. Όταν διαπίστωσαν πως μπορούν να αναλάβουν και μόνα τους τις ευθύνες τους, τους έδωσαν την ελευθερία να διαλέξουν το μέλλον της ζωής τους.
Τότε οι γονείς τους άρχισαν σιγά – σιγά να μεταφέρουν τα υλικά που είχαν χρησιμοποιήσει για την κατασκευή της φωλίτσας τους μακριά από την πόλη. Φαίνεται πως τα ζώα αποφεύγουν περισσότερο από τους ανθρώπους τη ρύπανση του περιβάλλοντος. Έτσι το υπέρθυρο αποκαταστάθηκε στην κατάσταση που ήταν πριν το επιλέξουν για να κατοικήσουν.
Το μόνο που δεν μπορώ είναι αν αυτό σπιτάκι το ετοιμάζουν φέτος είναι οι ίδιοι γονείς οι περσινοί ή μεταβίβασαν το οικόπεδο στα παιδιά τους και εκείνα με δική τους τώρα φροντίδα άρχισαν να μιμούνται την εργατικότητα των γονιών τους και κτίζουν για λογαριασμό τους. Μπορεί και λόγω ανεργίας και οικονομικής κρίσης τα παιδιά τους, να αναγκάστηκαν με μεταναστέψουν στο εξωτερικό και να παρέμειναν στη Νάξο μόνο οι γονείς τους.
Όπως και να έχει το πράγμα, εύχομαι και οι γονείς να είναι ευτυχισμένοι και τα παιδάκια τους ακόμη πιο πολύ, έστω και αν είναι προσωρινά στο εξωτερικό μέχρι να περάσει η οικονομική κρίση στη χώρα μας. Κάνω μάλιστα μια ευχή, αν έχουν μεταναστέψει να επανέλθουν το γρηγορότερο και τους υπόσχομαι πως θα τους δώσουμε ένα άλλο οικόπεδο κοντά στους γονείς τους και με τους ίδιους όρους για να κτίσουν τη δική τους φωλίτσα. Φέτος έχει βρέξει αρκετά και δεν θα έχουν πρόβλημα τουλάχιστο με τη διατροφή, το σούπερ μάρκετ «Γη» είναι γεμάτο από σποράκια και διατίθενται δωρεάν από τον Δημιουργό της φύσης για την πλούσια διατροφή τους.
