ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΗΣ 2ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
15 Ιανουαρίου 2024
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο (2, 18-22)
Κατ’ εκείνο τον καιρό, οι μαθητές του Ιωάννη και των Φαρισαίων έκαναν μια νηστεία. Και πηγαίνουν και του λένε: “Γιατί οι μαθητές του Ιωάννη και οι μαθητές των Φαρισαίων νηστεύουν, ενώ οι δικοί σου μαθητές δε νηστεύουν;” Και ο Ιησούς τους είπε: “Μήπως μπορούν να νηστεύουν οι καλεσμένοι στο γάμο, όσο καιρό είναι ο γαμπρός μαζί τους; Όσο καιρό έχουν μαζί τους το γαμπρό δεν μπορούν να νηστεύουν. Αλλά θα έλθουν μέρες όταν θα τους πάρουν το γαμπρό, και τότε θα νηστέψουν εκείνη τη μέρα. Κανένας δε ράβει μπάλωμα από καινούριο ύφασμα πάνω σε παλιό φόρεμα, διότι αλλιώς το καινούριο συμπλήρωμα τραβά το παλαιό και το σχίσιμο γίνεται χειρότερο. Και κανένας δε βάζει καινούριο κρασί σε παλιούς ασκούς. αλλιώς θα σχίσει το κρασί τους ασκούς και θα χαθεί και το κρασί και οι ασκοί. Αλλά το καινούριο κρασί το βάζουν σε καινούριους ασκούς”.
Στοχασμός (don Luigi Maria Epicoco)
«Γιατί οι μαθητές του Ιωάννη και οι μαθητές των Φαρισαίων νηστεύουν, ενώ οι δικοί σου μαθητές δε νηστεύουν;»
Με αυτό το ερώτημα ανοίγει η διήγηση του σημερινού Ευαγγελίου, ωστόσο το πιο ενδιαφέρον ερώτημα θα έπρεπε να είναι ένα άλλο: σε τι χρησιμεύει η νηστεία;
Θα ήταν πραγματικά γελοίο να πιστεύουμε ότι ο Θεός θα μπορούσε να αισθάνεται ικανοποιημένος από τη νηστεία ή τις θυσίες μας, αλλά στην πραγματικότητα υπάρχει κάτι πολύ αληθινό που μερικές φορές μας διαφεύγει. Η νηστεία είναι η ικανότητα να δείξουμε ότι είμαστε ελεύθεροι μπροστά σε μια ανάγκη και ότι αυτή η ανάγκη, αν και θεμιτή, δεν ελέγχει τη ζωή μας. Όσοι ξέρουν να νηστεύουν από ένα γεύμα μπορεί να αναρωτιούνται αν είναι ικανοί να νηστεύουν από όλα εκείνα τα άλλα πράγματα που ίσως δημιουργούν έναν εθισμό ή μια εσωτερική σκλαβιά. Και πράγματι, είναι η ανάκτηση της ελευθερίας μας που δίνει δόξα στον Θεό, όχι η απλή πράξη μας απονέκρωσης. Απονέκρωση σημαίνει να αφήνουμε να πεθάνει μέσα μα, οτιδήποτε μας φυλακίζει.
Αλλά γιατί πρέπει να το κάνουμε αυτό;
Για την αγάπη Εκείνου που μας αγαπούν.
Γι’ αυτό λέει ο Ιησούς
«Μήπως μπορούν να νηστεύουν οι καλεσμένοι στο γάμο, όσο καιρό είναι ο γαμπρός μαζί τους; Όσο καιρό έχουν μαζί τους το γαμπρό δεν μπορούν να νηστεύουν. Αλλά θα έλθουν μέρες όταν θα τους πάρουν το γαμπρό, και τότε θα νηστέψουν εκείνη τη μέρα».
Πράγματι, το να είσαι ελεύθερος είναι ένα δώρο που έρχεται μόνο από εκείνους που νιώθουν ότι τους αγαπούν. Δεν είσαι ελεύθερος μόνο επειδή έχεις δουλέψει πολύ με τον εαυτό σου αλλά επειδή δεν έχεις βάλει κανένα εμπόδιο στην εμπειρία της αγάπης. Ο Ιησούς είναι αυτή η αγάπη που χρειαζόμαστε, δεν μπορούμε να νηστεύουμε από Αυτόν. Πρέπει να νηστεύουμε από οτιδήποτε εμποδίζει τη σχέση μαζί Του.
Προσευχήσου……
Η παρουσία σου, Κύριε,
Δεν με εγκαταλείπει ποτέ,
Ακόμη και στις δύσκολες νύχτες
Που η ζωή μου παρουσιάζει.
Και εγώ επιθυμώ να μείνω κοντά σου
με άγρυπνη αγάπη,
με την ήρεμη σιγουριά,
πως ακόμη και αν τα σκοτάδια είναι πυκνά η αυγή δεν θα αργήσει. Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
