MΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΗΣ 20ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
18 Αυγούστου 2021
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο (20, 1-16)
Τον καιρό εκείνο, είπε ο Ιησούς στους μαθητές του: “Η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με έναν οικοδεσπότη, ο οποίος βγήκε νωρίς το πρωί για να μισθώσει εργάτες για να εργασθούν στον αμπελώνα του. Όταν συμφώνησε με τους εργάτες να τους δώσει ένα δηνάριο την ημέρα, τους έστειλε στον αμπελώνα του.
Όταν βγήκε κατά τις εννιά το πρωί, είδε άλλους εργάτες να στέκονται στην αγορά χωρίς δουλειά, και είπε και σ’ αυτούς: “Πηγαίνετε κι εσείς στον αμπελώνα και ό,τι είναι δίκαιο θα σας το δώσω”. Κι εκείνοι πήγαν. Όταν βγήκε πάλι κατά το μεσημέρι και κατά τις τρεις, έκαμε το ίδιο.
Κατά τις πέντε, όταν βγήκε, βρήκε κι άλλους να στέκονται και τους λέει: “Γιατί στέκεστε εδώ, όλη την ημέρα χωρίς δουλειά;” Του λένε: “Διότι κανένας δεν μας μίσθωσε”. Τους λέει: “Πηγαίνετε κι εσείς στον αμπελώνα”.
Όταν βράδιασε, λέει ο κύριος του αμπελώνα στον επίτροπό του: “Κάλεσε τους εργάτες και δώσε τους το μισθό, αρχίζοντας από τους τελευταίους μέχρι τους πρώτους”. Κι όταν πήγαν αυτοί που προσλήφθηκαν στις πέντε, πήραν από ένα δηνάριο. Όταν έφθασαν οι πρώτοι, νόμισαν ότι θα πάρουν παραπάνω. Και πήραν από ένα δηνάριο κι αυτοί.
Όταν πληρώθηκαν, άρχισαν να γογγύζουν εναντίον του οικοδεσπότη, λέγοντας: “Αυτοί οι τελευταίοι εργάσθηκαν μια ώρα και τους εξίσωσες με εμάς που βαστάξαμε το βάρος της ημέρας και τη ζέστη”. Κι εκείνος, απαντώντας σε έναν απ’ αυτούς, είπε: “Φίλε μου, δε σε αδικώ. Δε συμφώνησες μαζί μου για ένα δηνάριο; Πάρε ό,τι σου ανήκει και πήγαινε. Αλλά θέλω και σ’ αυτόν τον τελευταίο να δώσω όσο και σε σένα. Μήπως δεν μου επιτρέπεται να κάμω ό,τι θέλω την περιουσία μου; Ή μήπως το μάτι σου είναι πονηρό, επειδή εγώ είμαι καλός;”.
Έτσι οι τελευταίοι θα γίνουν πρώτοι και οι πρώτοι τελευταίοι.
Λόγος του Κυρίου
ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ
Mπορούμε να χαρακτηρίσουμε δίκαιο ένα Θεό που συμπεριφέρεται έτσι; Δεν θα ήταν πιο σωστό να τον καταγγείλουμε στο σωματείο για εκμετάλλευση των εργατών; Μπορείς να πληρώσεις έναν εργάτη που είναι όλη την ημέρα στη δουλειά το ίδιο με έναν που δουλεύει τη μία ώρα μόνο; Σήμερα ο Ιησούς μας μιλάει για την «αδικία» του Θεού. Αδικία που οφείλεται στο ότι μετράμε το Θεό με το δικό μας μικρό μέτρο. Το νόμισμα με το οποίο μας πληρώνει ο Θεός δεν είναι ο χρυσός. Το νόμισμα με το οποίο μας πληρώνει είναι η αγάπη. Και ο Θεός αγαπά όλους με το ίδιο μέτρο. Αγαπά και εκείνους που δεν πηγαίνουν στον αμπελώνα, εκείνους που τον καταπατούν, εκείνους που δεν τον αγαπούν. Η αγάπη είναι το μοναδικό νόμισμα με ίδια αξία. Ίσως υπάρχουν στο δικό μας τρόπο να αγαπούμε, αλλά στον τρόπο του Θεού δεν υπάρχουν δεκάλεπτα, εικοσάλεπτα, δίλεπτα. Γι’ αυτό ο μισθός είναι ένας. Ο Θεός πάντα έρχεται και καλεί. Καλεί την αυγή (πρωινοί αίνοι), στις εννέα (τρίτη ώρα στη Λειτουργία των ωρών), το μεσημέρι (έκτη ώρα στη Λειτουργία των ωρών), στις 3 το απόγευμα (ένατη ώρα στη Λειτουργία των ωρών) στις πέντε το απόγευμα (Εσπερινός). Έτσι είναι η ζωή μας. Δεν υπάρχει στιγμή, από την νεότητα έως τα γεράματα, που να μην είμαστε καλεσμένοι. Το βράδυ (απόδειπνο), στιγμή όπου «η ημέρα» της ζωής μας τελειώνει, θα είναι η στιγμή της ανταμοιβής. Όποιος εργάστηκε από την αυγή, είναι προνομιούχος. Γιατί εργάστηκε στον αμπελώνα του Κυρίου, και είναι προνόμιο, είναι μια πολύ μεγάλη τιμή. Να εργάζεσαι στον αμπελώνα του Κυρίου είναι ήδη ανταμοιβή. Και όποιος πάει στον αμπελώνα στις πέντε, θα ζηλέψει τον αδελφό που είναι από το πρωί. Είναι η ιστορία πολλών από εμάς: «Πόσο χρόνο έχασα…» μου έχει συμβεί να ακούσω. Και πόσο χρόνο έχασα και χάνω εγώ ο ίδιος. Ας αναρωτηθούμε με πολύ ειλικρίνεια: στην πρόσκληση που σήμερα λαβαίνουμε να κατεβούμε στον αμπελώνα του Κυρίου, αδελφοί και αδελφές, απαντάμε; Βλέπετε πόση εργασία υπάρχει; Ο αμπελώνας του Κυρίου μας περιμένει.
Περιμένει και εσένα. Υπάρχει ανάγκη από πολύ φροντίδα και πολύ αγάπη γι’ αυτόν τον αμπελώνα. Αγάπη και φροντίδα που μόνο εσύ ξέρεις να δώσεις. Γιατί είσαι ιδιαίτερος/η και γεμάτος/η από δυνατότητες για το καλό. Εκείνο που εσύ μπορείς να δώσεις, δε μπορεί κανένας άλλος. Ο Θεός σε έκανε μοναδικό. Κανείς δεν είναι όπως εσένα. Γι’ αυτό, σήμερα, ο Θεός σε περιμένει. Για να δώσεις και εσύ την ιδιαίτερη συμβολή σου. Σήμερα, ο Θεός καλεί εσένα και εμένα. Η αποδοχή της πρόσκλησής του είναι η καλύτερη επένδυση που μπορείς να κάνεις.
Ας μη χάσουμε την ευκαιρία!
Τα αδέλφια μας περιμένουν. Και ο Θεός περιμένει.
Αφού, τελικά, ο αμπελώνας του είναι το σπίτι μας.
ΠΡΟΣΕΥΧΗΣΟΥ……
Κύριε, το θέλημα σου ας είναι και δικό μου θέλημα.
Κάνε να το αναζητώ,
να το βρίσκω, να το εκπληρώνω.
Εσύ έχεις για μένα το σχέδιό σου.
Κάνε να το γνωρίσω
και δώσε μου τη δύναμη να το ακολουθήσω
μέχρι την οριστική σωτηρία της ψυχής μου.
Κύριε, ξέρω πως είσαι παρών στη ζωή μου.
Θέλω να σε συναντώ κάθε στιγμή,
στις χαρές και στις λύπες.
Να είσαι μαζί μου στις αδυναμίες μου,
να είσαι μαζί μου όταν πρέπει
να προσπαθήσω για το καλύτερο.
Η δική σου χάρη ας κατευθύνει τα βήματά μου
στο δρόμο της ζωής.
Αισθάνομαι, δυνατά μέσα μου,
την επιθυμία να σε αναζητήσω,
να σε γνωρίσω, να σε νιώσω κοντά μου…
Πιστεύω σ’ Εσένα, Κύριε, Θεέ της ζωής. Αμήν.
πνρ
πηγή: episkopisyrou.gr
