MΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2021
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη Άγιο Ευαγγέλιο (3,13-17)
Τον καιρό εκείνο, είπε ο Ιησούς στο Νικόδημο: «Κανένας δεν ανέβηκε στον ουρανό παρά μόνο αυτός που κατέβηκε απ’ τον ουρανό, ο Υιός του ανθρώπου. Κι όπως ο Μωυσής ύψωσε το φίδι στην έρημο, έτσι πρέπει να υψωθεί και ο Υιός του ανθρώπου, ώστε ο καθένας που πιστεύει, σ’αυτόν να έχει την αιώνια ζωή”.
Διότι έτσι αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε το μονογενή του Υιό, για να μη χαθεί κανείς που να πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει την αιώνια ζωή. Επειδή ο Θεός δεν έστειλε τον Υιό στον κόσμο για να κρίνει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος μ’ αυτόν».
Λόγος του Κυρίου
ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ
“Για να σωθεί ο κόσμος μέσω αυτού”
Είναι πολύ όμορφη αυτή η περικοπή του Ευαγγελίου η οποία μεταφέρει το διάλογο μέσα στη νύχτα μεταξύ του Ιησού και του Νικόδημου και την οποία μας προτείνει η Εκκλησία την ημέρα της «Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού». Πιστεύω πως σήμερα όπως συμμετάσχει στη Θεία Λειτουργία θα ακούσει ομιλίες, λόγια, σκέψεις ωραίες και σημαντικές στα οποία τίποτα περισσότερο δεν μπορώ να προσθέσω εγώ. Παρά μονάχα μια προσωπική υπογράμμιση. Εγώ δεν είμαι ένας που αγαπά τους «σταυρούς». Είμαι μάλιστα πολύ αλλεργικός σε κάθε μορφή πόνου, παρόλο που αναγνωρίζω μια μεγάλη σωστική αξία, λυτρωτική ακόμη και παιδαγωγική στο σταυρό και στον πόνο. Δεν θα είχα αναζητήσει το Θεό, εάν δεν είχα πριν συναντήσει τον πόνο και το σταυρό. Ευχαριστώ το Θεό για αυτή τη συνάντηση που τουλάχιστον στην περίπτωσή μου, με οδήγησε σ’Εκείνον. Γιατί ήμουν, και είμαι άνθρωπος ξεροκέφαλος. Χρειάστηκε ο πόνος για να φωνάξω στο Θεό. Διαφορετικά θα είχα τραβήξει ευθεία στο δρόμο της απώλειας μου. Αλλά ο Θεός, δεν μου στέρησε την βοήθειά Του. Γιατί ο θεός βοηθά πραγματικά να σηκώνουμε το Σταυρό. Και μας μεταμορφώνει σε νέους Κυρηναίους , ικανούς να βοηθήσουν τους άλλους. Σήμερα ο κόσμος προσπαθεί να εξορκίσει «το σταυρό». Να αφαιρέσει τον «πόνο» με διάταγμα, και να επιβάλλει τη «χαρά». Πάντα με διατάγματα. Αλλά με μόνο αποτέλεσμα να αυξήσει τον πόνο. Η χαρά δεν έχει ένα καλλίγραμμο σώμα. Η χαρά δεν είναι να κάνω την «λευκή εβδομάδα» και τις «διακοπές στη θάλασσα». Η χαρά είναι κάτι που το νιώθεις στην καρδιά. Και που συχνά συνάντησα σε όποιον ήξερε να αγκαλιάσει το σταυρό. Απίστευτο για κάποιον σαν και εμένα. Αλλά είναι αλήθεια. Γιατί, συνειδητοποιώ πως, ο σταυρός, και ο πόνος κατά συνέπεια, έχουν την ικανότητα να σε κάνουν να εκτιμήσεις ακόμη και την γεύση του φρέσκου καφέ το πρωί. Να βλέπεις όμορφη μια βροχερή ημέρα, και να βλέπεις πέρα από αυτά που φαίνονται. Σε κάνει να επιθυμείς πράγματα «αυθεντικά», όχι «αναλώσιμα». Δεν είμαι ένας που αγαπά το σταυρό και τον πόνο, τον απωθώ. Αλλά είναι μεγάλα διδάγματα. Δίχως τίποτα να αφαιρώ από τον Τίμιο Σταυρό, και από την θυσία της αγάπης του Κυρίου μας, προσευχόμενος σήμερα, υπάρχει ένας που θέλω να τιμήσω ιδιαιτέρως. Και είναι εκείνος πολλών ανθρώπων που σήμερα πραγματικά βρίσκεται πάνω στο σταυρό. Και υποφέρει. Το σταυρό εκείνου που βρίσκεται, ή έχει κάποιο αγαπημένο του πρόσωπο στο νοσοκομείο. Το σταυρό εκείνου που βρέθηκε να ζει χωρίς την αγάπη της ζωής του, γιατί έφυγε μετά από κάποια ασθένεια, ή με κάποιο άλλο πρόσωπο. Τους σταυρούς πολλών πατέρων και μητέρων που βλέπουν τα παιδιά τους να καταστρέφονται πίσω από τις πλάνες του κόσμου. Τους σταυρούς πολλών παιδιών που πρέπει να κάνουν τους γονείς στους «γονείς» τους. «Σταυρούς» πολλών ανθρώπων, που για διάφορες αιτίες δεν ξέρουν τι να κάνουν. Σήμερα ο Ιησούς έρχεται σε σένα, αδελφέ που είσαι πάνω στο σταυρό, αδελφή που είσαι πάνω στο σταυρό, και σε ευλογεί. Σου λέει πως ο Θεός σου δεν σε έχει ξεχάσει. Και ξέρει αυτό που νιώθεις, γιατί το πέρασε και Εκείνος. Δεν θα επιτρέψει ο Σταυρός να έχει τον τελευταίο Λόγο επάνω σου έτσι όπως ο θάνατος δεν ήταν ο τελευταίος λόγος για Εκείνον. Το μέλλον σου είναι η Ανάσταση. Ο κόσμος έχει ανάγκη ακόμη από το Σταυρό. Από το Σταυρό του Χριστού. Και θα τον βρει. Γιατί μόνο έτσι μπορεί να ξαναβρεί το φως του, την υγεία του, το νόημα. “Για να σωθεί ο κόσμος μέσω Αυτού”. Ιδιαίτερα στους αγαπημένους αδελφούς και αδελφές, που είναι πάνω στο σταυρό. Να έχετε μια άγια ημέρα.
don Giuseppe Terranova
ΠΡΟΣΕΥΧΗΣΟΥ……
Να δώσουμε τη ζωή μας για σένα.
Ναι, Κύριε, αυτή είναι η επιθυμία μας όταν είμαστε με Σένα.
Σε αγαπάμε, θέλουμε να σε ακολουθήσουμε,
όπως ο Πέτρος, θέλουμε να σου φανερώσουμε την πιστότητά μας.
Επιθυμούμε να δωρίσουμε τη ζωή μας για Σένα!
Συχνά, Κύριε, αυτή η πιστότητα μας είναι «φλύαρη»,
ξέρει να μιλάει καλά αλλά παραμένει μόνο ήχος.
Πόσες φορές ακούσαμε την αυγή των ημερών μας «το λάλημα του πετεινού…!».
Κύριε αύξησε την πίστη μας, δώσε μας τη δύναμη να σε μαρτυρούμε με τον πιο απλό
αλλά πιο επίπονο τρόπο: να παίρνουμε το Σταυρό μας κάθε μέρα και να σε ακολουθούμε!
Αμήν.
πνρ
(πηγή: episkopisyrou.gr)
