Μελέτη του Ευαγγελίου της Δευτέρας της 4ης Εβδομάδας του Έτους

MΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΗΣ 4ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ

31 Ιανουαρίου 2022

 

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν

Επικαλούμαι το  Πνεύμα  Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.

 

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ 

Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο (5, 1-20)
Κατ’ εκείνο τον καιρό, ο Ιησούς και οι μαθητές του έφθασαν στην αντίπερα όχθη της θάλασσας, στη χώρα των Γερασηνών. Κι όταν ο Ιησούς βγήκε από το πλοίο, αμέσως τον συνάντησε ένας άνθρωπος με ακάθαρτο πνεύμα που ερχόταν από τα μνήματα, και ο οποίος κατοικούσε στα μνήματα. Και κανένας δεν μπορούσε να τον δέσει ούτε με αλυσίδες, επειδή πολλές φορές του είχαν δέσει με δεσμά τα πόδια και με αλυσίδες, αλλά αυτός έσπασε τις αλυσίδες και σύντριψε τα δεσμά. Κανένας δε μπόρεσε να τον δαμάσει. Μέρα και νύχτα, συνεχώς, βρισκόταν στα μνήματα και στα βουνά κραυγάζοντας και με πέτρες αυτοπληγωνόταν. Όταν είδε από μακριά τον Ιησού, έτρεξε και τον προσκύνησε και με δυνατή φωνή φώναξε και είπε: “Τι έχεις να κάμεις με μας, Ιησού, Υιέ του Θεού του Υψίστου; Σε εξορκίζω στο όνομα του Θεού, να μη με βασανίσεις”. Γιατί του είπε: “Πνεύμα ακάθαρτο, βγες απ’τον άνθρωπο”. Ακόμα ο Ιησούς τον ρώτησε: “Ποιο είναι το όνομά σου;”. Και του απάντησε: “Λεγεώνα είναι το όνομά μου, επειδή είμαστε πολλοί”. Και τα δαιμόνια πολύ τον παρακαλούσαν να μην τα διώξει έξω από τη χώρα.

Βρισκόταν εκεί, κοντά στο βουνό, ένα μεγάλο κοπάδι χοίρων που έβοσκε. Και τα δαιμόνια τον παρακάλεσαν λέγοντας: “Στείλε μας στους χοίρους, για να μπούμε μέσα τους”. Και τους το επέτρεψε. Βγήκαν, τότε, τα πνεύματα τα ακάθαρτα και μπήκαν στους χοίρους. Και το κοπάδι, ήταν περίπου δυο χιλιάδες, όρμησε προς το γκρεμό και έπεσαν στη θάλασσα, όπου και πνίγηκαν. Οι βοσκοί έφυγαν και το είπαν στην πόλη και στην ύπαιθρο και ο κόσμος πήγε να δει τι είναι αυτό το γεγονός. Όταν έφθασαν στον Ιησού είδαν το δαιμονισμένο, αυτόν που είχε τη Λεγεώνα, να κάθεται ντυμένος και ήσυχος και φόβος τους κυρίεψε. Κι αυτοί που είδαν, τους διηγήθηκαν τι συνέβηκε στο δαιμονισμένο και τα σχετικά με τους χοίρους. Άρχισαν τότε να παρακαλούν τον Ιησού να φύγει πέρα από τα σύνορά τους. Κι ενώ έμπαινε στο πλοιάριο, τον παρακάλεσε ο πρώην δαιμονισμένος να είναι μαζί του. Δεν τον άφησε, αλλά του είπε: “Πήγαινε στο σπίτι σου, στους δικούς σου και ανάφερέ τους όσα έκαμε για σένα ο Κύριος και ότι σε ελέησε”. Κι εκείνος έφυγε κι άρχισε να κηρύττει στη Δεκάπολη όσα έκαμε ο Ιησούς γι’αυτόν. Και όλοι θαύμαζαν.

Λόγος του Κυρίου

 

 ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ

Θα ήταν ενδιαφέρον να πάρουμε από τη σελίδα του σημερινού Ευαγγελίου τον σαφή κατάλογο του πώς το κακό εκδηλώνεται συγκεκριμένα στη ζωή μας. H αφορμή δίνεται από τη συνάντηση που έχει ο Ιησούς με τον δαιμονισμένο των Γερασηνών: «Είχε κατοικία στους τάφους και κανείς δεν μπορούσε να τον κρατήσει δεμένο ούτε με αλυσίδες, γιατί είχε δεθεί πολλές φορές με δεσμά και αλυσίδες, αλλά πάντα κατόρθωνε να σπάει τις αλυσίδες και τα δεσμά, και κανείς δεν μπορούσε πια να τον δαμάσει. Συνεχώς, νύχτα και μέρα, βρισκόταν ανάμεσα στους τάφους και στα βουνά, φώναζε και με πέτρες αυτοπληγωνόταν».

Πόσες φορές η ζωή μας φαίνεται να καταναλώνεται στους τάφους, δηλαδή νιώθουμε ότι αυτό που ζούμε μυρίζει περισσότερο θάνατο παρά ζωή. Δεν είναι τυχαίο που χρησιμοποιούμε εκφράσεις όπως: νιώθω πεθαμένος, νιώθω νεκρός μέσα μου, μου φαίνεται σαν να μην υπάρχει τίποτα πλέον ενδιαφέρον να ζήσω. Το κακό κάνει ακριβώς αυτό: μας κάνει να ζούμε τη ζωή μας περικυκλωμένοι από την αίσθηση του θανάτου.

Το δεύτερο σύμπτωμα του κακού είναι η ανικανότητα να διατηρήσουμε δεσμούς, σχέσεις: «αλλά πάντα κατόρθωνε να σπάει τις αλυσίδες και τα δεσμά». Χωρίς δεσμούς, χωρίς σχέσεις η ζωή μας ξενερώνει. Είναι οι δεσμοί που μας αναγκάζουν να μένουμε με τα πόδια στη γη. Αλλά όταν το κακό μπαίνει στη ζωή μας το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να αρρωσταίνει τις σχέσεις μας.

Αν εσύ είσαι χωρισμένος από τους άλλους, στην πραγματικότητα είσαι μόνος. Και αν είσαι μόνος είσαι ευάλωτος, πολύ εύθραυστος.

Το τρίτο σύμπτωμα είναι ότι εμείς οι ίδιοι είμαστε το χέρι που μας πονάει: «Συνεχώς, νύχτα και μέρα, ανάμεσα στους τάφους και στα βουνά, φώναζε και με πέτρες αυτοπληγωνόταν».

Είναι ένα σκανδαλώδες γεγονός που σπάνια αποδεχόμαστε, δηλαδή ότι εμείς είμαστε οι πρώτοι υπεύθυνοι για τα βάσανά μας. Πράγματι, πολλές φορές δημιουργούμε από μόνοι μας τις προϋποθέσεις για να υποφέρουμε και όταν μας προτείνουν μια διέξοδο, κάνουμε τα πάντα προκειμένου να μην την ακολουθήσουμε. Και έτσι ενώ από τη μια κραυγάζουμε βοήθεια, από την άλλη φροντίζουμε να μην μπορεί κανείς στην πραγματικότητα να μπορεί να μας βοηθήσει.

Ο Ιησούς είναι αυτός που έχει τη δύναμη να μας ελευθερώσει από ένα τέτοιο κακό.

Στοχασμός: don Luigi Maria Epicoco

 

ΠΡΟΣΕΥΧΗΣΟΥ……

Κύριε Ιησού,

Εσύ είσαι ο Άγιος,

Εσύ με γνωρίζεις σε βάθος.

Ελευθέρωσέ με από κάθε συμπεριφορά

που είναι αντίθετη σε σένα,

και στο σωτήριο για μένα θέλημά σου.

Χάρης την μεγάλη αγάπη σου, βοήθησέ με

να κατανοήσω και να αγκαλιάσω

το σχέδιο σου για μένα.

Ας έλθει η βασιλεία σου. Αμήν.

 

(πηγή: episkopisyrou.gr)

κοινοποίηση άρθρου:

Περισσότερα

Διαβάστε ακόμη