Τρίτη της 3ης Εβδομάδας της Τεσσαρακοστής
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
X Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο (18,21-35)
Τον καιρό εκείνο, τον πλησίασε ο Πέτρος και του είπε: «Κύριε, πόσες φορές να σφάλει ο αδελφός μου απέναντί μου και να τον συγχωρήσω; Μέχρι επτά φορές;».
Του λέει ο Ιησούς: «Δε σου λέω μέχρι επτά φορές, αλλά μέχρι εβδομήντα φορές επτά.
Γι’ αυτό, η Βασιλεία των ουρανών μοιάζει με βασιλιά, που θέλησε να λογαριαστεί με τους δούλους του. Κι όταν άρχισε να λογαριάζεται, του έφεραν μπροστά του έναν, ο οποίος του χρωστούσε δέκα χιλιάδες τάλαντα. Κι επειδή αυτός δεν είχε να του τα επιστρέψει, διέταξε ο κύριος να πουληθεί αυτός και η γυναίκα του και τα παιδιά του και όλα όσα έχει, για να επιστραφεί το χρέος.
Έπεσε ο δούλος και τον προσκυνούσε, λέγοντας: “Δείξε μακροθυμία για μένα, και όλα θα σου τα επιστρέψω”. Επειδή ο κύριος σπλαχνίστηκε το δούλο, τον άφησε ελεύθερο και του χάρισε και το δάνειο.
Όταν αυτός ο δούλος βγήκε έξω, βρήκε ένα σύνδουλό του, ο οποίος του χρωστούσε εκατό δηνάρια και, αφού τον έπιασε, τον έπνιγε λέγοντας: “Επίστρεψε ό,τι χρωστάς”. Έπεσε, τότε, ο σύνδουλός του και τον παρακαλούσε λέγοντας: “Δείξε μακροθυμία, και θα σου τα επιστρέψω”. Αλλά εκείνος δεν ήθελε και πήγε και τον έβαλε στη φυλακή, έως ότου του αποδώσει το χρέος.
Αλλά, όταν οι σύνδουλοι είδαν ό,τι συνέβη, λυπήθηκαν πάρα πολύ και πήγαν και ανέφεραν στον κύριό τους όλα όσα συνέβησαν.
Τότε ο κύριός του τον κάλεσε και του λέει: “Δούλε πονηρέ, όλο εκείνο το χρέος σού το χάρισα, επειδή με παρακάλεσες. Δεν έπρεπε και εσύ να δείξεις έλεος προς το σύνδουλό σου, όπως κι εγώ σε ελέησα;” Και οργισμένος ο κύριός του τον παρέδωσε στους βασανιστές, έως ότου αποδώσει όλο το χρέος.
Έτσι κι ο ουράνιος Πατέρας μου θα σας κάμει, εάν δε συγχωρείτε, από καρδιάς ο καθένας τον αδελφό του».
Λόγος του Κυρίου
ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ
«…εάν δεν συγχωρείτε, από καρδιάς, ο καθένας τον αδελφό του».
Ακόμη μια φορά, ο Ιησούς επιμένει στην συγχώρεση η οποία πρέπει να χαρακτηρίζει τους μαθητές του. Η συγχώρεση μας πρέπει να είναι συνεχής και ακούραστη, και αυτό ίσως μας κοστίζει πολύ. Συχνά, καταφέρνουμε με δυσκολία να συγχωρέσουμε τον αδελφό μας, κάνοντας τον να καταλάβει πως δεν πρέπει να το ξανακάνει. Μας είναι πολύ δύσκολο να συγχωρούμε ξανά από την αρχή, σαν να ήταν η πρώτη φορά, μας είναι δύσκολο να έχουμε αρκετή υπομονή και αρκετή αγάπη για να βλέπουμε πάντα με την ίδια εμπιστοσύνη εκείνο το πρόσωπο στο οποίο πρέπει να συγχωρήσουμε δυο φορές, δέκα φορές, χίλιες φορές το ίδιο πράγμα.
Η καρδιά μας είναι έτσι: εμείς βάζουμε όρια στην αγάπη μας!
Η αγάπη του Πατέρα όμως είναι άπειρη. Ο Πατέρας μας συγχωρεί πάντοτε, και εμείς γνωρίζουμε πως έχει πάρα πολλές ευκαιρίες να το κάνει! Η συνεχής επιθυμία του είναι εμείς, από την στιγμή που συνεχώς λαβαίνουμε την ευσπλαχνία του, να μπορέσουμε να γίνουμε με την σειρά μας ευσπλαχνικοί προς τα αδέλφια μας. Οι προσβολές που πρέπει να συγχωρέσουμε στα αδέλφια μας θα είναι πάντοτε λίγες μπροστά σε εκείνες που ο Θεός συγχωρεί σε εμάς δίχως να της μετρά!
ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Κύριε, Πατέρα Πολυεύσπλαχνε, άπειρη αγάπη και καλοσύνη, σε ευχαριστώ γιατί είναι δώρο δικό σου η συγχώρεση που μου προσφέρεις, είναι δώρο δικό σου αν έμαθα να συγχωρώ, είναι δώρο δικό σου η χαρά της συγχώρεσης. Δημιούργησε μέσα μου μια συνεχή επιθυμία να μαθαίνω να συγχωρώ για να δίνω στους άλλους την αγάπη σου.
Αμήν.
(πηγή: episkopisyrou.gr)
πνρ
