ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΓΔΟΗ ΜΕΡΑ
Η ΜΕΓΑΛΗ ΥΠΟΣΧΕΣΗ
- Η 12η υπόσχεση, λόγω της σημασίας της, ονομάζεται «η Μεγάλη Υπόσχεση». Η Καρδιά του Ιησού, στις διάφορες εμφανίσεις στη Αγία Μαργαρίτα, επέμενε πάντα στην πρακτική της Ικανοποιητική Κοινωνίας. Σε μια περίπτωση, πιθανότατα μια Παρασκευή του 1688, του έδωσε αυτή τη μεγάλη υπόσχεση: «Υπόσχομαι, από την υπερβολική ευσπλαχνία της Καρδίας Μου, που η παντοδύναμη αγάπη μου θα χορηγήσει σε όλους εκείνους που θα κοινωνούν την Πρώτη Παρασκευή του μήνα για εννέα μήνες συνεχώς, τη χάρη της τελικής προσκαρτερίας. Αυτοί δεν θα πεθάνουν με τη δυσμένειά μου, ούτε χωρίς να λάβιυν τα Άγια Μυστήρια, διότι η Καρδία Μου θα είναι ασφαλές καταφύγιό τους σε αυτή την τελευταία στιγμή». Έτσι το λέει η ίδια η αγία στην επιστολή 83, γραμμένη στη Μητέρα de Saumaise.
Αυτή η υπόσχεση φανερώνει την απέραντη γενναιοδωρία της Καρδίας του Ιησού, τη μεγάλη αγάπη που τρέφει για εμάς.
- Τι μας υπόσχεται η Ιερά Καρδία του Ιησού; Όπως λέει ο ίδιος, από την υπερβολική ευσπλαχνία της Καρδίας Του, μας υπόσχεται να εξασφαλίσει ηθικά τη σωτηρία μας, την τελική προσκαρτερία.
Η χάρη της τελικής προσκαρτερίας είναι η μεγαλύτερη χάρη που μπορεί να υπάρξει. Τι είναι; Είναι, όπως λέει ο Άγιος Θωμάς, «να κάνεις το καλό μέχρι το τέλος της ζωής», δηλαδή η σίγουρη κατοχή της χάριτος του Θεού μέχρι την τελευταία στιγμή. Εν ολίγοις, να πεθάνεις με την χάρη, άρα, η αιώνια σωτηρία. Έτσι, το μεγαλείο αυτής της υπόσχεσης είναι ξεκάθαρο.
Η τελική προσκαρτερία είναι ένα δώρο από τον Θεό εντελώς δωρεάν. Δεν μπορούμε να το αξίζουμε, αλλά μπορούμε μόνο να παρακαλέσουμε τον Θεό με την προσευχή και την θυσία να μας το χορηγήσει. Όπως γράφει ο Άγιος Παύλος στους Ρωμαίους: «Όλα εξαρτώνται, λοιπόν, από το έλεος του Θεού, κι όχι από την ανθρώπινη θέληση και προσπάθεια» (Ρωμ 9,16). Με αυτόν τον τρόπο, γίνεται σαφές το απέραντο έλεος του Ιησού σε αυτή την υπόσχεση. Και, από την άλλη, πόσο αχάριστη θα ήταν η ψυχή αν δεν την εκμεταλλευόταν.
- Απαιτείται για αυτήν την υπόσχεση η Κοινωνία εννέα συνεχές πρώτες Παρασκευές του μήνα. Αυτή η πράξη απαιτεί τις κατάλληλες διαθέσεις για να γίνει μια καλή Κοινωνία. Ποιες είναι αυτές οι διαθέσεις; Η εξομολόγηση αν η ψυχή δεν είναι σε κατάσταση χάρης και η αφοσίωση την στιγμή της κοινωνίας.
Όπως πολύ καλά γνωρίζουμε, μια από τις προϋποθέσεις για την Κοινωνία είναι να βρίσκεται η ψυχή σε κατάσταση χάριτος, να μην έχει δηλαδή θανάσιμο αμάρτημα. Γι’ αυτό, αν χρειαστεί, η ψυχή πρέπει να εξαγνιστεί με την Εξομολόγηση, παίρνοντας τη συγχώρεση του Χριστού. Η εξομολόγηση είναι ένα Μυστήριο, δυστυχώς πολύ παραμελημένο στην εποχή μας, παρόλο που είναι η πηγή του Ελέους του Θεού για την ψυχή μας. Ο Χριστιανός πρέπει να ανακτήσει αυτή την πηγή σωτηρίας, να την αγαπήσει και να τη πλησιάζει συχνά.
Η δεύτερη διάθεση είναι η αφοσίωση στην Κοινωνία. Αυτή η αφοσίωση συνίσταται σε μια βαθιά αγάπη για τον Χριστό, αληθινά παρόντα στο Αγιότατο Μυστήριο. Και, όπως είναι χαρακτηριστικό αυτής της ευλάβειας, απαιτεί επίσης ένα πνεύμα εξιλέωσης για τόσα πολλά αδικήματα που διαπράχθηκαν κατά της Ιεράς Καρδίας. Η Θεία Ευχαριστία είναι τόσο σημαντική και απαραίτητη για την πνευματική μας ζωή, που ο Χριστός μας δίνει τη μεγαλύτερη υπόσχεση για να την αγαπάμε και να τη πλησιάζουμε συχνά.
Καρπός αυτής της υπόσχεσης είναι να πεθάνουμε στην Καρδία του Ιησού και δεν υπάρχει πιο γλυκός θάνατος από αυτόν, στη φιλία της Καρδιάς του Ιησού.
