ΔΥΟ ΠΕΙΣΤΙΚΟΙ ΚΗΡΥΚΕΣ
Συχνά μου έρχονται στο νου τα λόγια του Πάπα Παύλου του 6ου ο οποίος στην Παραινετική Επιστολή του με τίτλο : «evangelii nuntiandi» έγραφε ότι «στην εποχή μας δεν έχουμε ανάγκη από ρήτορες κήρυκες αλλά από κήρυκες μάρτυρες».
Δεν χρειάζεται λοιπόν οι ομιλητές στο κήρυγμά τους να κάνουν επίδειξη της ρητορικής τους, αλλά να κηρύττουν αυτά τα οποία έχουν πρώτα οι ίδιοι βιώσει στη ζωή τους και στο κήρυγμά τους απλώς να τα μεταδίνουν και στους άλλους.
Αυτά τα λόγια του Πάπα Παύλου του 6ου μου ήρθαν και πάλι στη μνήμη πριν λίγες μέρες, που συμμετείχα σε μία πανήγυρη.
Εκεί είχε έλθει πολύς κόσμος για να προσευχηθεί και να ζητήσει τη βοήθεια και τη χάρη του Θεού με τις ικεσίες του Αγίου που η Εκκλησία γιόρταζε τη μνήμη του εκείνη την ημέρα. Μεταξύ αυτών παρατήρησα δύο γνωστούς μου ανθρώπους, αρκετά ταλαιπωρημένους από σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν εξ αιτίας μιας διαφορετικής μορφής καρκίνου
Όταν τα δύο αυτά άτομα, που από χρόνια γνωρίζονταν, αντάμωσαν μέσα στο Ναό, αγκαλιάστηκαν και σε μια πρώτη στιγμή δεν μίλησαν απλώς δάκρυσαν και οι δύο. Με το δάκρυ αυτό και οι δύο ήδη είχαν πει πολλά.
Πολύ γρήγορα όμως και χωρίς να αντιληφθούν την παρουσία μου, έλυσαν τη σιωπή τους. Όσα είπαν μέσα σε λίγα λεπτά ήταν για μένα ένα από τα ωραιότερα κηρύγματα, όχι που έχω κάνει, αλλά που έχω ακούσει:
Τι Κάνεις Γ…..;
Δόξα τω Θεώ μπόρεσα και ήλθα στο Ναό, πράγμα που μέχρι σήμερα το πρωί διερωτόμουν, αν θα τα κατάφερνα. Εσύ πως πας;
Και εγώ καλά πάω και αυτό, διότι θα μπορούσα να πηγαίνω χειρότερα. Άκου Γ….. πρέπει να δεχθούμε το θέλημα του Θεού. Πρέπει να πάρουμε απόφαση, ότι έχουμε ένα σταυρό να σηκώσουμε. Είναι αλήθεια πως είναι αρκετά βαρύς!
Έχεις δίκιο Μ… Τον τελευταίο καιρό πέρασα πολύ δύσκολες στιγμές και υποβλήθηκα σε αρκετές χειρουργικές επεμβάσεις. Αλλά δοξάζω τω Θεώ, Εκείνος μου δίνει δύναμη να το αντιμετωπίζω. Εκείνο όμως που με στεναχωρεί είναι οι πολλές θυσίες που κάνει η σύζυγός μου σηκώνοντας το μεγαλύτερο βάρος του σταυρού μου. Κάνει ό, τι μπορεί για να τον αισθάνομαι εγώ πιο ελαφρύ.
Δοξάζω το Θεό που η δική μου σύζυγος είναι πάντα κοντά μου και με στηρίζει με την αγάπη της. Βλέπεις! Ο Κύριος επέτρεψε να σηκώνουμε βαρύ σταυρό, αλλά ταυτόχρονα μας έδωσε στον καθένα μας και ένα Σίμωνα Κυρηναίο! Ο σταυρός, όταν σηκώνεται από δυο είναι πάντα πιο ελαφρύς.
Γ……. και Μ….. σας ευχαριστώ που χωρίς να το καταλάβετε μου κάνατε ένα κήρυγμα δυνατό. Αυτό ήταν τόσο πειστικό, γι’ αυτό θέλησα να το μεταδώσω και στους ηλεκτρονικούς επισκέπτες μας.
Μακάρι ο Κύριος καθημερινά να κάνει το σταυρό σας πιο ελαφρύ και τον Κυρηναίο σας ακόμη πιο δυνατό!
+Ν
