ΑΠΟΝΕΥΡΩΣΗ

Ο οδοντίατρός μου προκειμένου να μου φροντίσει ένα δόντι, με ενημερώνει ότι πρώτα πρέπει να κάνει απονεύρωση, για να νεκρωθεί η ρίζα.
Στη συνέχεια αποφασίζει την τοπική αναισθησία.
Κάνει ένα μικρό ψεκασμό για να ηρεμήσει τα ούλα. Στη συνέχεια γίνεται η ένεση της αναισθησίας.
Σίγουρος η τοπική αναισθησία έχει πιάσει, πιάνει και εκείνος τον ενοχλητικό τροχό. Όμως ένα πήδημά μου πάνω στην καρέκλα τον κάνει να καταλάβει πως χρειάζεται να αυξήσει τη δόση της αναισθησίας.
Για να προλάβει τη μεγάλη ευαισθησία του δοντιού ήταν απαραίτητη μια μεγαλύτερη δόση αναισθησίας.

Όταν κατάφερε να νεκρώσει τη ρίζα, τότε άρχισε την επέμβαση. 

Τότε άρχισα να σκέπτομαι: η ρίζα του εγώ μου είναι τόσο σκληρή που χρειάζεται να νεκρωθεί; Εάν δεν απαρνηθώ όλο τον εαυτό μου, ο Θεός δεν μπορεί να βάλει μέσα μου μια νέα καρδιά.
Εκείνος σταδιακά μας αναισθητοποιεί, πραγματοποιεί τις επεμβάσεις του, καλώντας μας να πάρουμε τους σταυρούς της κάθε μέρας. Κάθε μέρα μας βάζει σε συνθήκες που μας βοηθούν να απαρνηθούμε τον εαυτό μας. Εκείνος ξέρει καλά ποια μέχρι την τελική νέκρωση του εγωισμού μας.
Στη στάχτη του εγώ μας, μπορεί να γεννηθεί ο Θεός. Όταν νεκρωθεί η ρίζα του εγωισμού μας, Εκείνος μπορεί να μας μετατρέψει σε ένα άλλο χριστό!