Ζητείτε και θα λάβετε
Η τοπική μας Εκκλησία συνεχίζει με πίστη, να ζητά από τον Κύριο νέους ιερείς, μοναχούς και μοναχές αλλά και λαϊκούς ζηλωτές κατηχητές για να βοηθήσουν το ιεραποστολικό και ποιμαντικό έργο της σήμερα και αύριο.
Τον τελευταίο καιρό η έλλειψη νέων ιερατικών και μοναχικών κλήσεων μάς δημιουργεί πολλά ποιμαντικά προβλήματα στην προσπάθειά μας να εξυπηρετήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα μέλη της Εκκλησίας μας, τα οποία αποτελούν τις 30 ενοριακές μας κοινότητες μέσα στα 8 νησιά του Αιγαίου πελάγους.
Την περασμένη Πέμπτη, όπως κάθε τελευταία Πέμπτη του μήνα, η τοπική μας Εκκλησία συνάχθηκε στο Θεομητορικό της Προσκύνημα της Παναγίας της Βρυσιώτισσας και με προερξάχοντα, όπως πάντα, τον Αρχιεπίσκοπό μας π. Νικόλαο, τέλεσε τη Θεία λειτουργία στην οποία συλλειτούργησαν: ο π. Φραγκίσκος Βιδάλης, υπεύθυνος του προσκυνήματος και ο π. Μάρκος Φώσκολος, εφημέριος του Ενοριακού ναού του Αγίου Νικολάου Χώρας και του Αγίου Αντωνίου Σμαρδακίτου Τήνου.
Ο Αρχιεπίσκοπος μετά την ανάγνωση του Ευαγγελίου μίλησε στην Εκκλησία και είπε:
Η περικοπή του Ευαγγελίου της σημερινής ημέρας είναι μία συνέχεια σε μια κατήχηση υψηλού θεολογικού επιπέδου που κάνει ο Ιησούς στο νομοδιδάσκαλο Νικόδημο.
Ο Άγιος Ιωάννης μας μεταφέρει τις σκέψεις του για τις σχέσεις μεταξύ ουρανού και γης με τρόπο πιο καθαρό, σε σχέση με εκείνο που χρησιμοποιούν οι άλλοι ευαγγελιστές οι οποίοι είχαν γράψει πριν από αυτόν. Για να παρουσιάσει αυτές τις σχέσεις, χρησιμοποιεί ένα νέο δικό του λεξιλόγιο. Εκείνοι μιλούν για έναν κόσμο ψηλά: εκεί ψηλά όπου κατοικεί ο Θεός, και για έναν κάτω κόσμο: εδώ κάτω όπου ζουν οι άνθρωποι.
Ο Άγιος Ιωάννης γνωρίζει πολύ καλά ότι, ο Ιησούς είναι ο Γιος του Θεού. Πάντα υπήρξε κοντά τον Πατέρα του, ήρθε ανάμεσα στους ανθρώπους αλλά ταυτόχρονα και παραμείνει και κοντά στο Θεό Πατέρα του. Έγινε άνθρωπος χωρίς να χάσει τη θεότητά του. Με την ενανθρώπισή του θα λέγαμε ότι έγινε μία έκλειψη της θεότητας του την οποία προκάλεσε η ανθρωπότητά του. Όπως η σελήνη σκιάζει τον ήλιο και αυτός δεν φαίνεται χωρίς όμως να χάσει τίποτε από την λαμπρότητα του, έτσι και η ανθρωπότητα επισκίασε τη θεότητα του Υιού του Θεού σύμφωνα με το θέλημα του Πατέρα και έτσι οι σύγχρονοι άνθρωποι είδαν και γνώρισαν τον Ιησού Χριστό χωρίς τη θεϊκή του λαμπρότητα.
Ο Υιός του Θεού ενσαρκώθηκε και κατέβηκε στη γη κάποια στιγμή της ιστορίας. Ο θάνατός του πάνω στο σταυρό αντιπροσωπεύει στα σχέδια του Θεού αποτελεί μία νέα ανύψωση. «όταν θα υψωθώ θα ελκύσω όλους προς τον εαυτό μου».
Για τους απλούς όμως ανθρώπους ο σταυρός του Χριστού αποτελεί την οριστική ήττα του Ιησού, ο θάνατός του φαινομενικά είναι η αποτυχία όλων των επίγειων σχεδίων του.
Όμως για το Θεό ο σταυρός του Ιησού αντιπροσωπεύει τη νίκη του πάνω στο κακό, την αμαρτία και το θάνατο και είναι το μέσον της φανέρωσης της άπειρης αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο, που με τον παράδοξο αυτό τρόπο θέλησε να του προσφέρει τη σωτηρία.
Αν εμείς πιστέψουμε στην θεότητα του Ιησού, τότε θα έχουμε την δυνατότητα της αιώνιας ζωής. « όποιος πιστέψει θα σωθεί, όποιος δεν πιστέψει θα αυτοκαταδικαστεί».
Ο Ιησούς αποκαλύπτει στον Νικόδημο, την αληθινή του ταυτότητα του. Ο Ιησούς στάλθηκε από τον Πατέρα και μιλά στους ανθρώπους στο όνομα του Πατέρα του. Είναι ο ίδιος που στέλνει το Άγιο Πνεύμα που εκπορεύεται από τον Πατέρα ώστε με την ενέργειά του εμείς οι άνθρωποι να καταλάβουμε το λόγο του Κυρίου. Εμείς χάρη στην ενέργεια του Αγίου Πνεύματος δεν πιστεύουμε σε ένα οποιονδήποτε Θεό. Πιστεύουμε στον Θεό του Ιησού Χριστού. Όπως εκείνος μας τον αποκάλυψε και συνεχίζει να μας τον αποκαλύπτει. Είναι Εκείνος που μας αποκαλύπτει το πρόσωπο του Θεού Πατέρα και το Πρόσωπο του Αγίου Πνεύματος που μαζί με το δικό του πρόσωπο αποτελούν τον Ένα και Τριαδικό Θεό. Πιστεύοντας στον Ένα και Τριαδικό Θεό και εναρμονίζοντας τη ζωή μας στο λόγο του Θεού συμβάλλουμε στην επί της γης δημιουργία της Βασιλείας και με την προσευχή μας αλλά προπάντων με τη ζωή μας, συνεχώς ζητούμε να έλθει αυτή η βασιλεία του και να γίνει το θέλημα του όπως στον ουρανό έτσι και στη γη.
Η βασιλεία του Θεού πάνω στη γη έχει ανάγκη από μάρτυρες και κήρυκες του Λόγου του Κυρίου και διαπιστώνοντας ότι αυτοί συνεχώς λιγοστεύουν συνεχίζουμε με πίστη, υπομονή και επιμονή να ζητούμε να στείλει και άλλους εργάτες στο θερισμό του ο Κύριος και αυτό του το ζητούμε μαζί με την Παναγία, η οποία του επαναλαμβάνει: «δεν έχουν ιερείς, μοναχές και μοναχούς», αλλά και αρκετούς κήρυκες λαϊκούς» και συνεχίζει «κάνετε ότι σας πει» Αν όλοι μας κάνουμε ότι μας πει τότε σίγουρα η προσευχή θα εισακουστεί!
Ο Κύριος στο διάστημα αυτό που προσευχόμαστε για τις ιερατικές και μοναχικές κλήσεις δεν έχει σιωπήσει. Έχει απαντήσει με την χειροτονία τριών ιερέων, την παρουσία στην παρουσία στην τοπική μας Εκκλησία δύο ιερέων, την χειροθεσία δύο υποδιακόνων. Ο Κύριος δεν μας έχει εγκαταλείψει. Δέχεται όλες τις παρακλήσεις μας και απαντά όταν και όπως Eκείνος θέλει, διότι μόνο Εκείνος γνωρίζει ποιες είναι οι ανάγκες των άλλων μεγαλύτερων Εκκλησιών αλλά και της δικής μας μικρής Εκκλησίας η οποία “μπορεί να τρέφεται ακόμη και με τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι των πλουσίων”!