Υποδούλωση στα πλούτη, αδιαλλαξία, κληρικαλισμός, νωθρότητα, κοσμικότητα
Αποσπάσματα από την ομιλία του Αγίου Πατέρα Φραγκίσκου κατά τη Θεία Λειτουργία στο παρεκκλήσιο της Αγία Μάρθας (5 Μαΐου2020)
Στη Θεία Λειτουργία στο παρεκκλήσιο της Αγίας Μάρθας, ο Πάπας Φραγκίσκος προσευχήθηκε για εκείνους που απεβίωσαν εξαιτίας του Covid-19, και που συχνά “έφευγαν” μόνοι τους, χωρίς το χάδι των αγαπημένων τους και χωρίς κηδεία. Στην ομιλία του αναφέρθηκε σε μερικές συμπεριφορές που μας εμποδίζουν να γίνουμε μέλη του ποιμνίου του Ιησού: η υποδούλωση στα πλούτη, η αδιαλλαξία, ο κληρικαλισμός, η νωθρότητα, η κοσμικότητα. Χωρίς ελευθερία δεν μπορούμε να βαδίσουμε προς τον Ιησού.
Ο Πάπας τέλεσε τη Θεία Λειτουργία στο παρεκκλήσιο του Οίκου της Αγίας Μάρθας την Τρίτη της Δ’ Εβδομάδας του Πάσχα. Στην εισαγωγή του, ο Φραγκίσκος έστρεψε τη σκέψη του προς όσους απεβίωσαν εξαιτίας του νέου κορωνοϊού:
«Ας προσευχηθούμε σήμερα για τους κεκοιμημένους που απεβίωσαν λόγω της πανδημίας. Απεβίωσαν μόνοι τους, αποδήμησαν από αυτή τη ζωή χωρίς το χάδι των αγαπημένων τους, πολλοί από αυτούς χωρίς καν με τη χριστιανική κηδεία. Ο Κύριος ας τους δεχτεί στη δόξα Του».
Στην ομιλία του ο Πάπας σχολίασε το Ευαγγέλιο της ημέρας (Ιω 10,22-30) στο οποίο οι Εβραίοι ζητούν από τον Ιησού να πει ανοιχτά εάν είναι ο Μεσσίας. Αλλά ο Κύριος απαντά:«Σας το είπα, αλλά δεν θέλετε να πιστέψετε. Τα έργα που κάνω στο όνομα του Πατέρα μου, αυτά μαρτυρούν για μένα· εσείς όμως δεν θέλετε να πιστέψετε, γιατί δεν είστε από τα δικά μου πρόβατα». Αυτό – είπε ο Πάπας – μας γεννά μια αμφιβολία: μα εγώ πιστεύω; Και αναρωτιέμαι: τι με σταματά μπροστά στην πόρτα που είναι ο Ιησούς; «Υπάρχουν κάποιες συμπεριφορές που μας παραλύουν πριν ομολογήσουμε τον Ιησού. Ακόμη και για εμάς, που είμαστε μεταξύ των προβάτων του Ιησού. Είναι σαν κάποιες “αγαπημένες αντιπάθειες”, που δεν μας αφήνουν να προχωρήσουμε στη γνωριμία με τον Κύριο».
Το πρώτο εμπόδιο είναι ο πλούτος: «Ακόμη και αρκετοί από εμάς, που εισήλθαμε από την πόρτα του Κυρίου, μετά σταματάμε και δεν προχωράμε, γιατί είμαστε φυλακισμένοι στα πλούτη. Ο Κύριος ήταν σκληρός με τα πλούτη, επειδή αποτελούν εμπόδιο για να προχωρήσουμε περαιτέρω. Πρέπει όμως να πέσουμε στην ένδεια και την εξαθλίωση; Όχι βέβαια. Αλλά να μην είμαστε σκλάβοι του πλούτου, να μην ζούμε για τα πλούτη, γιατί ο πλούτος είναι ένα “αφεντικό”, είναι ο κύριος αυτού του κόσμου και δεν μπορούμε να υπηρετούμε δύο κυρίους. Και τα πλούτη αποτελούν τροχοπέδη».
«Κάτι άλλο που μας εμποδίζει να προχωρήσουμε στη γνωριμία με τον Ιησού, να ανήκουμε στον Ιησού – είπε ο Πάπας – είναι η αδιαλλαξία: η αδιαλλαξία της καρδιάς. Όπως επίσης και η αδιαλλαξία στην ερμηνεία του Νόμου. Ο Ιησούς επιπλήττει τους Φαρισαίους, τους διδασκάλους του Νόμου για αυτήν την αδιαλλαξία. Αυτό δεν είναι πιστότητα: η πιστότητα είναι πάντοτε ένα δώρο στον Θεό·η αδιαλλαξία είναι μια ασφάλεια για τον εαυτό μου». Ο Πάπας ανέφερε κάτι που του συνέβη: μια κυρία η οποία είχε παρευρεθεί σε έναν γάμο το εσπέρας του Σαββάτου που είχε τελεστεί εν μέσω της Θείας Λειτουργίας, τον ρώτησε αν η συμμετοχή της ίσχυε όπως στη Λειτουργία της Κυριακής, όμως τώρα τα αναγνώσματα ήταν διαφορετικά και φοβόταν ότι είχε πέσει σε θανάσιμη αμαρτία, γιατί ίσως είχε πάει σε μια “Λειτουργία που δεν ήταν αληθινή, επειδή τα αναγνώσματα δεν ήταν αληθινά”. «Αυτή η κυρία ανήκε σε ένα εκκλησιαστικό κίνημα… Αδιαλλαξία, ακαμψία. Αυτό μας απομακρύνει από τη σοφία του Ιησού·σου αφαιρεί την ελευθερία. Και αρκετοί ποιμένες συμβάλλουν στο να αυξηθεί αυτή η αδιαλλαξία στις ψυχές των πιστών, και αυτή η ακαμψία δεν μας επιτρέπει να εισέλθουμε μέσα από την πόρτα του Ιησού».
Ο Πάπας περιγράφει ένα άλλο εμπόδιο: τη νωθρότητα, που στην πατερική ορολογία ονομάζεται “ακηδία”. Αυτή την κούραση που «μας αφαιρεί τη θέληση να πάμε μπροστά» και «σε οδηγεί στην απάθεια και σε κάνει χλιαρό. Η νωθρότητα… είναι κάτι άλλο επιπρόσθετο, που μας εμποδίζει να προχωρήσουμε».
Μια άλλη άσχημη στάση είναι ο κληρικαλισμός, διότι «τοποθετείται στη θέση του Ιησού». Λέει: «Αυτό είναι έτσι, έτσι, έτσι, και εάν δεν το κάνεις έτσι, έτσι δεν μπορείς να μπεις μέσα».Αυτός είναι ένας κληρικαλισμός που αφαιρεί την ελευθερία της πίστεως των πιστών. Είναι μια ασθένεια, αυτή·άσχημη, μέσα στην Εκκλησία: η κληρικαλιστική συμπεριφορά».
Κάτι άλλο που μας εμποδίζει να προχωρήσουμε στη γνωριμία με τον Ιησού «είναι το κοσμικό πνεύμα. Όταν η τήρηση της πίστεως, η πρακτική της πίστεως καταλήγει στην κοσμικότητα. Τότε όλα γίνονται όχι για λόγους ουσίας, αλλά για τα μάτια του κόσμου. Ας σκεφτούμε την τέλεση ορισμένων ιερών μυστηρίων σε κάποιες ενορίες: πόση κοσμικότητα υπάρχει εκεί! Και έτσι δεν γίνεται καλά κατανοητή η χάρη της παρουσίας του Ιησού».
Σε όλες αυτές τις συμπεριφορές – λέει ο Πάπας – «λείπει η ελευθερία. Και δεν μπορεί κανείς να ακολουθήσει τον Ιησού χωρίς ελευθερία». Φυσικά, μερικές φορές «η ελευθερία προχωράει περισσότερο και κάποιος γλιστρά. Ναι, είναι αλήθεια. Μπορούμε να γλιστρήσουμε προχωρώντας με ελευθερία» – παρατηρεί ο Πάπας – «αλλά καλύτερα είναι να γλιστρήσουμε προτού να αρχίσουμε να βαδίζουμε προς τον Ιησού».
Στο τέλος της ομιλίας ο Πάπας παρακάλεσε τον Κύριο να μας φωτίσει «για να δούμε μέσα μας αν υπάρχει η ελευθερία» να πάμε προς τον Ιησού και «να γίνουμε πρόβατα του ποιμνίου του».
Ο Πάπας προσκάλεσε όσους παρακολουθούσαν τη Θεία Λειτουργία μέσω τηλεόρασης, ραδιοφώνου ή διαδικτύου να κάνουν την πνευματική Κοινωνία με την εξής προσευχή:
«Ιησού μου, πιστεύω ότι είσαι πραγματικά παρών στο Πανάχραντο Μυστήριο της Αγίας Τράπεζας. Σε αγαπώ πάνω από καθετί και σε επιθυμώ στην ψυχή μου. Επειδή τώρα δεν μπορώ να σε λάβω μυστηριακά, τουλάχιστον έλα πνευματικά στην καρδιά μου. Ως ήδη ελθόντα, εγώ σε αγκαλιάζω, και με όλη την ύπαρξή μου ενώνομαι μαζί Σου. Μην επιτρέψεις να χωριστώ ποτέ από Σένα. Αμήν».
——————————-
Πηγή: VaticanNews
Μετάφραση: π.Λ
