Χρειάζεται μοίρασμα ιερέων μεταξύ των εκκλησιαστικών επαρχιών
Τρεις ήταν οι ανησυχίες που εξέφρασε ο Πάπας Φραγκίσκος στη Σύνοδο της Ιεραρχίας της Ιταλίας: η κρίση των κλήσεων, η ευαγγελική φτώχεια και η διαφάνεια στην οικονομική διαχείριση, η μείωση και συγχώνευση των επισκοπών.
«Αν στο Πιεμόντε υπάρχουν ελάχιστες κλήσεις και πολλές στην Απουλία, σκεφτείτε ένα μοίρασμα «Fidei donum» [«δώρο της πίστεως»] των ιερέων. Διαχειριστείτε πάντα τους πόρους των επισκοπών με διαφανή τρόπο και αν κεράσετε δείπνο σε κάποιον, χρησιμοποιήστε τα προσωπικά χρήματά σας, όχι αυτά της Εκκλησίας. Και, τέλος, να μειωθεί ο αριθμός των επισκοπών, συγχωνεύοντας τις μικρότερες, όπως ήδη ζητούσε ο Πάπας Παύλος ΣΤ΄ το 1964». Τέτοιες ήταν οι «ανησυχίες» που παρουσιάστηκαν από τον Πάπα Φραγκίσκου στους επισκόπους της Επισκοπικής Συνόδου της Ιταλίας, που τους συνάντησε στην έναρξη της γενικής συνέλευσης τους, «όχι για να σας χτυπήσω με ραβδί, αλλά για να πω τα πράγματα που με ανησυχούν και στη συνέχεια για να σας δώσω το λόγο ακόμα και για κριτική. Δεν είναι αμαρτία να επικρίνουμε τον Πάπα».
Αιμορραγία των κλήσεων, ακόμη και λόγο μίας χλιαρής μαρτυρίας
Για την αιμορραγία των κλήσεων, σε μια γη «η οποία ήταν για πολλούς αιώνες γόνιμη και πλούσια σε δωρεά ιεραποστόλων, μοναχών , ιερομονάχων και ιερέων», όπως στην Ιταλία και σε όλη την Ευρώπη, ο Πάπας επιβεβαιώνει ότι «το δηλητηριασμένο καρπό του πολιτισμού του ό, τι είναι προσωρινό, του σχετικισμού και της δικτατορίας των χρημάτων », είναι αυτό που απομακρύνει τους νέους από την αφιερωμένη ζωή, μαζί με τα σκάνδαλα και τη χλιαρή μαρτυρία. Η πρακτική πρόταση είναι ένα πιο συγκεκριμένο μοίρασμα «fidei donum» μεταξύ των ιταλικών επισκοπών, μοίρασμα που εμπλουτίζει τις επισκοπές που δωρίζουν και αυτές που λαμβάνουν. Στο Πιεμόντε, για παράδειγμα, υπάρχει μια μεγάλη ξηρασία [έλλειψη], και η Απουλία, από την άλλη πλευρά, ξεχειλίζει με κλήσεις. «Σκεφτείτε μια όμορφη δημιουργικότητα, ας δούμε αν είστε σε θέση να το κάνετε».
Μην κερνάτε δείπνο με τα χρήματα της επισκοπής
Η δεύτερη ανησυχία που εξέφρασε ο Ποντίφικας στη Σύνοδο της Ιεραρχίας αφορά την ευαγγελική φτώχεια και τη διαφάνεια. «Για μένα, ως Ιησουίτη, πάντα η φτώχεια είναι μητέρα και τοίχος της αποστολική ζωής, δηλαδή είναι μητέρα γιατί την γεννάει, και είναι τείχος γιατί την προστατεύει. Χωρίς φτώχεια δεν υπάρχει αποστολικός ζήλος. Όποιος πιστεύει δεν μπορεί να μιλά για φτώχεια και να ζει σαν Φαραώ». Είναι μια αντίθετη μαρτυρία να μιλήσουμε για τη φτώχεια και να ζούμε μια ζωή με πολυτέλειας».
«Είναι πολύ σκανδαλώδες να διαχειριστούμε τα αγαθά της Εκκλησίας σαν να ήταν προσωπικά αγαθά μας»
Νιώθω άσχημα όταν ακούω ότι ένας κληρικός άφησε να τον χειραγωγήσουν εμπλέκοντας σε καταστάσεις που υπερβαίνουν τις δυνατότητες του ή ακόμα χειρότερα, με ανέντιμη διαχείριση «τα κέρματα της χήρας». Χρειαζόμαστε σαφείς και κοινούς κανόνες. Ξέρω ότι ένας από σας που ποτέ δεν κερνάει δείπνο σε κάποιον με τα χρήματα της επισκοπής, αλλά πληρώνει από την τσέπη του. Πρόκειται για μικρές χειρονομίες, αλλά σημαντικές. Είμαι συνειδητός και ευγνώμων, ότι πολλά πράγματα έγιναν στη Σύνοδο επισκόπων πάνω στην πορεία της φτώχειας και της διαφάνειας. Μια καλή εργασία διαφάνειας. Αλλά πρέπει να κάνουμε λίγο περισσότερα για μερικά πράγματα ".
Λιγότερες επισκοπές αλλά μεγαλύτερες, για μια λειτουργική οργάνωση
«Δεν είναι εύκολο – παραδέχεται ο Πάπας – αλλά υπάρχουν επισκοπές που είναι δυνατόν να συγχωνευθούν. Έχω ήδη θέσει το θέμα το 2013, πρόκειται για μια ποιμαντική ανάγκη που τη μελέτησε ήδη αρκετές φορές ο Παύλου ΣΤ΄ το 1964, και στη συνέχεια, το 1966 επέστρεψε στο θέμα, ζητώντας την συγχώνευση πολλών επισκοπών, για να δημιουργηθούν επαρχίες με περιοχές, κατοίκους, κληρικούς και οργανώσεις αρκετά για μια επισκοπική οργάνωση πραγματικά λειτουργική. Το 2016, η Ρωμαϊκή Σύνοδος για τούς επισκόπους ζήτησε από τις τοπικές Συνόδους της Ιεραρχίας να στείλουν ένα σχέδιο μεταρρύθμισης. Αυτό είναι ένα παλιό και σύγχρονο σχέδιο, και ήρθε η ώρα να το εκτελέσουμε το συντομότερο δυνατό! Σας ευχαριστώ για την ειλικρίνειά σας. Και τώρα ο λόγος δίνεται σε σας».
Μια αίθουσα «στην ιταλική επικράτεια»
Ο Φραγκίσκος είχε ξεκινήσει την ομιλία του υπογραμμίζοντας ότι «αυτή η αίθουσα βρίσκεται στο Βατικανό μόνο όταν ο παπάς είναι παρών, αλλά βρίσκεται στην ιταλική επικράτεια!». Στη συνέχεια, έκανε μια προσευχή στην Παναγία: «Σε αυτή την ημέρα της Παναγίας, Μητέρας της Εκκλησίας, είθε να νιώθουμε την μητρότητα της Ιεράς Μητέρας Ιεραρχικής Εκκλησίας, σύμφωνα με τα λόγια του Αγίου Ιγνατίου. Είθε η Θεοτόκος να μας βοηθήσει να κάνουμε την Εκκλησία μητέρα, και η ψυχή μας να είναι επίσης μητέρα. Οι τρεις γυναίκες: η Μαρία, η Εκκλησία και η ψυχή μας ας είναι και οι τρεις μητέρες».
Μετάφραση: π. Φερνάνδος
