ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΑΦΑΗΛΙΔΗΣ: ΕΝΑΣ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟΣ ΣΥΜΜΑΧΟΣ
ΤΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ
Συμπληρώθηκαν 25 χρόνια (14-1-1934 Σέρβια Κοζάνης / 8-9-2000 Αθήνα) από το θάνατο του δημοσιογράφου, κριτικού κινηματογράφου και συγγραφέα Βασίλη Ραφαηλίδη. Τα βιβλία του (πάνω από 20, κυρίως για τον κινηματογράφο και την ιστορία, όπως το δημοφιλές «Ιστορία {κωμικοτραγική} του νεοελληνικού κράτους 1830—1974») διατηρούν ζωντανή τη μνήμη του, το ίδιο και πολλά βίντεο στο διαδίκτυο, που θυμίζουν τη συχνή παρουσία του σε δημοφιλείς εκπομπές και τις έντονες αντιπαραθέσεις του για θέματα όπως η θρησκεία και η πολιτική. Ο ίδιος δήλωνε άθεος, αλλά σεβόταν τους απλούς παπάδες, όπως είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω προσωπικά.
Ήταν τέλη Ιουλίου 1992. Η «Ελευθεροτυπία» είχε μόλις κυκλοφορήσει με το ιστορικό πρωτοσέλιδο της δήλωσης του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β΄, προς τη συντάκτριά της Μαίρη Πίνη, «Η Μακεδονία είναι Ελληνική», που «διόρθωνε» τις εντυπώσεις των «μακεδονικών» ευχών του Ποντίφικα, τα Χριστούγεννα 1991.
Είχε μεσολαβήσει ένα δύσκολο 6μηνο, για τους Καθολικούς της Ελλάδας, όπου, έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, με ελάχιστες εξαιρέσεις, κατηγορούσαν την Καθολική Εκκλησία …για τα πάντα, από διάθεση όπλων στην Κροατία ως προσπάθεια λατινοποίησης της Αλβανίας! Αντίθετη άποψη, ιδίως σε τηλεοπτικές εκπομπές ούτε για τα προσχήματα!
Δε θυμάμαι πώς και από ποιον, αλλά ενημερώθηκα ότι θα γινόταν η πρώτη συζήτηση σε τηλεοπτικό σταθμό, με καλεσμένους, μάλιστα, μόνο καθολικούς.
Η πρόταση ήταν από τον Βασίλη Ραφαηλίδη, που είχε εβδομαδιαία εκπομπή λόγου, στο τότε New Channel, που στεγαζόταν στα παλιά γραφεία της Βραδυνής, στην αρχή της οδού Πειραιώς, στην Ομόνοια. Μάλιστα ότι η επιλογή της Επισκοπής ήταν να συμμετάσχουν σε αυτήν ο, αείμνηστος, π. Μιχάλης Ρούσσος, ο αειθαλής ως σήμερα π. Μάρκος Βιδάλης και ο υπογράφων!
Η εκπομπή, μαγνητοσκοπημένη, έκανε πολλές ώρες να ολοκληρωθεί, γιατί προέκυπταν συνεχώς τεχνικά προβλήματα. Ο Ραφαηλίδης, καχύποπτος, φώναζε ότι δεν επρόκειτο να διακόψει την εγγραφή και θα παραμέναμε στο χώρο μέχρι να ολοκληρωθεί το γύρισμα. Ήταν, αναμφίβολα, μια ιστορική εκπομπή, όπου τέθηκαν ενδιαφέροντα ερωτήματα και δόθηκαν πειστικές απαντήσεις, για το ιστορικό πλαίσιο της εποχής, ενθυμούμενος και την απήχηση που είχε, όταν τελικά προβλήθηκε, εντός και εκτός καθολικού χώρου.
Σιγά σιγά το κλίμα άλλαζε, η εικόνα της Καθολικής Εκκλησίας αποκαταστάθηκε στο ευρύτερο κοινό και φθάσαμε στην τελευταία 25ετία, δηλ. μετά την παπική επίσκεψη του 2001 και ως σήμερα, όπου η Καθολική Εκκλησία, στο σύνολό της, χαίρει της εκτίμησης του ελληνικού κοινού.
Στα δύσκολα όμως υπήρξαν ακέραιοι άνθρωποι όπως ο Βασίλης Ραφαηλίδης, που αποφάσισε να δώσει βήμα προβολής για ένα θέμα που δεν ήταν των άμεσων ενδιαφερόντων του, αλλά είχε πειστεί ότι η Ελληνική Καθολική κοινότητα υπέφερε.
Ποιος όμως τον είχε προτρέψει να ασχοληθεί με τις άδικες κατηγορίες κατά της Καθολικής Εκκλησίας. Ένας Τηνιακός γνωστός του, ο ΜΑΡΙΟΣ ΤΑΡΤΑΣ!
Δυστυχώς δεν είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω, έχω διαβάσει όμως ότι ήταν γνωστός στον δημοσιογραφικό και καλλιτεχνικό κόσμο των δεκαετιών `80 και `90, καλός φίλος της Μαίρης Χρονοπούλου, είχε πολύ όμορφα χαρακτηριστικά και έκανε δεσμούς με πολύ γνωστά ονόματα της διεθνούς σόου μπιζ αλλά, δυστυχώς, πέθανε νωρίς. Φαντάζομαι ότι θα υπάρχουν μεγαλύτερης ηλικίας Τηνιακοί που τον γνώριζαν. Δεν είχα την ευκαιρία να το αναφέρω παλαιότερα, αλλά, στον άνθρωπο αυτό, που είχε αισθανθεί προσβεβλημένος, ως Καθολικός, για όσα γράφονταν και λέγονταν κατά της Καθολικής Εκκλησίας, εκείνη την εποχή, οφείλουμε την ιστορική εκπομπή.
Είχα την ευκαιρία να ξαναδώ, τα επόμενα χρόνια, τον Βασίλη Ραφαηλίδη, είτε για φαγητό σε απλό ταβερνάκι μαζί με τον π. Μιχάλη Ρούσσο, θαυμάζοντας τις φιλοσοφικές συζητήσεις τους είτε σε δίκη στη Δράμα, όταν κατηγορήθηκε για προσβολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας… Δυστυχώς έφυγε από καρκίνο, διανύοντας το 67ο έτος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ
μέλος της Συνοδικής Επιτροπής “Δικαιοσύνη και Ειρήνη”
