ΤΡΙΑΚΟΣΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΚΥΚΛΟΣ Γ
“Υπήρχε και μία επιγραφή από επάνω του που έγραφε: «Αυτός είναι ο Βασιλιάς του Ιουδαίων».
Είθε το Άγιο Πνεύμα να σας φωτίσει την καρδιά,ώστε τα λόγια αυτά να μην αγγίξουν μόνο τα αυτιά σας. Μεγάλο πράγματι είναι το Μυστήριο της Βασιλείας του Χριστού. Μεγάλη είναι η στιγμή που σήμερα ζούμε: το τέλος του Λειτουργικού έτους, ο άγιος δηλαδή καιρός, κατά τον οποίο η Εκκλησία τελεί την ανάμνηση της σωτηρίας μας που πραγματοποιείται διαμέσου του Χριστού. Μεγάλος είναι επίσης ο σκοπός της σημερινής μας προσευχής αφού προσευχόμαστε για τα θύματα των διωγμών εναντίον των μαθητών του Χριστού που δυστυχώς και σήμερα γίνονται σε πολλές χώρες της γης. Είναι επίσης όμως μεγάλη η ημέρα αφού μία ομάδα εφήβων της τοπικής μας Εκκλησίας σε λίγο θα μας ζητήσουν να τους συνοδέψουμε στην προετοιμασία που σήμερα ξεκινούν με σκοπό να φθάσουν τη δημόσια ομολογία της πίστεως τους.
Το Ευαγγέλιο μας καλεί να μεταφερθούμε στο Λόφο του Γολγοθά και να κοιτάξουμε το Βασιλιά που βρίσκεται στο θρόνο του: Το Σταυρό.
Πως όμως να τον κοιτάξουμε;
Η σελίδα του Ευαγγελίου που διαβάσαμε μας λέει ότι υπάρχουν τέσσερεις δυνατοί τρόποι για να κοιτάξουμε τον Εσταυρωμένο.Τον τρόπο που τον κοιτάζουν οι θρησκευτικοί και πολιτικοί άρχοντες της εποχής του, οι στρατιώτες, ο πρώτος ληστής και ο δεύτερος ληστής.
Τόσο οι Άρχοντες του λαού όσο και οι στρατιώτες αλλά και ο ένας από τους δύο ληστές φωνάζουν προς τον Ιησού: “Σώσε τον εαυτό σου» και του ζητούν να σώσει τον εαυτό του για να αποδείξει ότι είναι «ο Χριστός του Θεού» ότι δηλαδή ανήκει στο Θεό και ότι ο Βασιλιάς των Ιουδαίων, είναι κάποιος δυνατός και ισχυρός.Ο
Οι τρεις πρώτοι τρόποι με τους οποίους μπορεί κανείς να κοιτάζει τον Εσταυρωμένο γεννιούνται από μια σιγουριά: Η σωτηρία του εαυτού μας είναι η απόδειξη της δύναμής μας, η επικύρωση του εαυτού μας είναι η πράξη που φανερώνει την προσωπικότητά μας: Βασιλεία σημαίνει κυριαρχία. Σημαίνει δύναμη, εξουσία και επίδειξη. Εάν ο Εσταυρωμένος δεν μπορεί να σώσει τον εαυτό του μέσα από μία επίδειξη δύναμης, τότε αυτός για τους θρησκευτικούς αρχηγούς άρχοντες είναι ένας κακοποιός, για τους στρατιώτες πολιτικά είναι ένας ανίσχυρος και προσωπικά για το ληστή ένας αποτυχημένος. Άρχοντες, στρατιώτες και ληστής κοιτάζουν τον Εσταυρωμένο μετρώντας την Αλήθεια των λόγων του με ανθρώπινα σκεπτόμενοι και αυτό επειδή δεν έχουν καταλάβει τίποτε.
Όμως υπάρχει και ένατέταρτος τρόπος να κοιτάξουμε τον Εσταυρωμένο και αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο τον κοιτάζει ο καλός ληστής. Του δημιουργεί το γεγονός ότι ένας άνθρωπος που δεν έπραξε κανένα κακό βρίσκεται καταδικασμένος μαζί τους.
Η έκπληξη μπροστά στην θεϊκή συμμετοχή στη δική μας μοίρα αποκαλύπτει την πραγματικότητα της δικής μας κατάστασης. Εμείς δίκαια διότι δεχόμαστε δίκαιη ανταμοιβή των όσων πράξαμε! “Ενώ Εκείνος δεν έπραξε κανένα κακό»
Γιατί λοιπόν να είναι στο Σταυρό;
Είναι εκεί Για να είναι κοντά στους ανθρώπους, κοντά ακόμα και σε εκείνον που θεωρείται κακοποιός, απελπισμένος, μόνος τη στιγμή του θανάτου, είναι εκεί γιατί θέλει να τους επαναφέρει στη ζωή. Κοιτάζοντας τον Ιησού στο Σταυρό, ο άνθρωπος ανακαλύπτει ποιος είναι ο Θεός και ποια η σωτηρία. Ο Θεός είναι ευσπλαχνία, είναι αγάπη. Πεθαίνει Εκείνος για να μπορέσει να ζήσει ο άνθρωπος.Ο Θεός δείχνει την αγάπη του για αμς πεθαίνοντας για μας.Αλίμονο σε μας, αν ο Θεός ήταν όπως τον φανταζόταν οι άρχοντες του λαού και οι στρατιώτες! Ο θεός θα χρησιμοποιούσε τη δύναμή του και εμείς θα ζούσαμε πάντα μέσα στο φόβο.
Κοιτάζοντας όμως τον Εσταυρωμένο Βασιλιά με το σωστό τρόπο, τότε βλέπουμε μόνο την αδυναμία, την ταπεινοσύνη του Θεού: Τώρα είμαστε βέβαιοι ο Θεός είναι μόνο ευσπλαχνία, που φανερώνεται στο πρόσωπο του Ιησού που μας συγχωρεί και μας σώζει.
Πως λοιπόν μπορούμε να ολοκληρώσουμε τον τρόπο με τον οποίο κοιτάζουμε τον Εσταυρωμένο; Ιδού πως: «Ιησού ενθυμήσουμε». Ο άνθρωπος αποκτά τώρα το θάρρος να αποκαλεί το Βασιλιά του με το όνομά του. Το μόνο που του ζητά είναι να τον θυμηθεί, διότι αυτή ακριβώς η παντοτινή ενθύμηση του Θεού για μας είναι η σωτηρία μας. «Ξεχνά μήπως η μάννα το παιδί τηςγια να μη συγκινείται για τον καρπό των σπλάχνων της; Αλλά και αν ακόμη η μάννα ξεχάσει το παιδί της εγώ ποτέ δεν σε ξεχάσω λαέ”, γράφει ο Προφήτης Ισαίας αναφερόμενος στο Θεό (Is. 49, 15)
Η Ευαγγελική περικοπή αυτής της τελευταίας Κυριακής του έτους μας δίδαξε σήμερα πως πρέπει να κοιτάζουμε τον Εσταυρωμένο Βασιλιά Χριστό. Πρέπει να τον κοιτάζουμε όπως τον κοίταζε ο καλός ληστής. Τότε μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι και μέσα στη μεγάλη μας αθλιότητα Εκείνος παραμένει η άπειρη ευσπλαχνία του Πατέρα που μας πάντα θυμάται και θέλει να μας οδηγήσει στη Βασιλεία του. Από μας το μόνο που χρειάζεται είναι να αποφασίσουμε με ποιόν τρόπο θα τον κοιτάζουμε!
+Ν
