ΤΡΙΑΚΟΣΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟΣ Γ

Ο Λόγος του Κυρίου την περασμένη Κυριακή μας καλούσε να είμαστε στην προσευχή προσκαρτερούντες, να επιμένουμε και να περιμένουμε με υπομονή και επιμονή  την απάντηση του Κυρίου, διότι  δεν θα αφήσει αναπάντητη την προσευχή μας, όταν αυτό που του ζητούμε είναι σύμφωνο με το σχέδιο που Εκείνος έχει για τη σωτηρία μας.

Πρέπει λοιπόν να προσευχόμαστε όλο και περισσότερο. Το πρώτο όμως χάρισμα που πρέπει να έχει η προσευχή μας είναι η ταπεινοσύνη: να συνειδητοποιούμε δηλαδή κάθε στιγμή και κάθε μέρα και να αναγνωρίζουμε  την πνευματική μας φτώχεια, τις ατέλειές μας  και την αναξιότητά μας.

Το Βιβλίο της Σοφίας, που είναι ένα  από τα Βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης μας υπενθυμίζει σήμερα ότι ο Θεός εισακούει την προσευχή του φτωχού, του φτωχού στο πνεύμα, δηλαδή του ταπεινού και του απλού, επειδή αναγνωρίζει την αναξιότητά του, όπως κάνει και  τελώνης στην   σημερινή παραβολή.

Η προσευχή του τελώνη, που ο Ιησούς επιδοκιμάζει, δεν ξεκινά από το να παρουσιάζει στο Θεό τις ικανότητές του και τα κατορθώματά του, αλλά αισθάνεται ανάξιος ακόμη και να σηκώσει τα μάτια του στον ουρανό. Η προσευχή του ξεκινά από την αποδοχή της δικαιοσύνης του Θεού, που μέσα στην άπειρη αγάπη του, ανταμείβει, εισακούει  και δικαιώνει όλους εκείνους που κατά την προσευχή τους δεν παρουσιάζουν στο Θεό τι δεν έκαναν αλλά όλα εκείνα τα οποία έκαναν και δεν είναι σύμφωνα με το άγιο θέλημα Του. Δεν είναι τα κατορθώματα του τελώνη που τον δικαιώνουν αλλά είναιη Θεϊκή ευσπλαχνία  που δίνει στον τελώνη τη δυνατότητα να επιστρέψει στο σπίτι του δικαιωμένος.

Μακάρι όλοι εμείς που λάβαμε μέρος στην κατ’ εξοχήν προσευχή της Εκκλησίας που είναι η τέλεση του Μυστηρίου της Ευχαριστίας ακολουθώντας τον τρόπο προσευχής του τελώνη να επιστρέψουμε και εμείς δικαιωμένοι στα σπίτια μας.

+Ν